Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στην καθοδήγηση της κοινωνίας

Συνέντευξη του Ανδρέα Παναγιώτου στην εκπομπή "ΒΙΖ Εμείς"



Συνέντευξη του Ανδρέα Παναγιώτου στον ρ/σ "ΑΣΤΡΑ" 92.8 fm

Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στην καθοδήγηση της κοινωνίας

Στην παρούσα ανάρτηση επιλέξαμε τρία διαφορετικά μέσα για να καλύψουμε το ζήτημα που θέτει ο τίτλος με επίκεντρο το παράδειγμα της φονικής έκρηξης στο Μαρί.

Το πρώτο μέσο είναι οπτικοακουστικό. Πρόκειται για το βίντεο τηλεοπτικής συνέντευξης του κοινωνιολόγου Ανδρέα Παναγιώτου στην εκπομπή « ΒΙΖ Εμείς» του ΡΙΚ (1). Ο φιλοξενούμενος κοινωνικός επιστήμονας αναφέρεται στο ρόλο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στο σύγχρονο κόσμο, καταλήγοντας στα κυπριακά ΜΜΕ και τον τρόπο που (κάποια) από αυτά κάλυψαν το σημαντικό γεγονός της 11ης του Ιούλη.

Το δεύτερο μέσο είναι ένα ηχητικό ντοκουμέντο μιας ραδιοφωνικής συνέντευξης του ιδίου επιστήμονα στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΑΣΤΡΑ» (2). Το θέμα που αναλύει (προέκταση στο προηγούμενο), είναι οι προσπάθειες (κάποιων ενδεικτικών) ΜΜΕ στην Κύπρο για χειραγώγηση της κοινής γνώμης μετά την έκρηξη στο Μαρί.

Το τρίτο μέσο προέρχεται από τον τύπο. Πρόκειται για το άρθρο του φίλου Στέλιου Στυλιανού στην εφημερίδα "Γνώμη" της 2ας Σεπτεμβρίου 2011(3). Ο αρθρογράφος περιγράφει τον απόηχο της γνωστής πια εκδήλωσης της 30^ης Αυγούστου σε στέκι της Λεμεσού («Πόρτα»), όπου ο Ανδρέας Παναγιώτου παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας του για τους τρόπους χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα κυπριακά ΜΜΕ.

Η επιτυχία της εκδήλωσης εκείνης θα δώσει την αφορμή ο συγκεκριμένος ακαδημαϊκός να προσκληθεί στο στούντιο του «ΑΣΤΡΑ», για να αναλύσει σε ένα μεγαλύτερο κοινό τα συμπεράσματα του, ενώ λίγο αργότερα η απήχηση της ραδιοφωνικής συνέντευξης θα τον οδηγήσει στο στούντιο του ΡΙΚ για την κατάθεση του ευρύτερου προβληματισμού του για το ρόλο των ΜΜΕ, ακόμα και στο κοινό της τουρκοκυπριακής κοινότητας, μέσω της γνωστής δικοινοτικής εκπομπής.

---------------------------------------------------

(1) Η εκπομπή προβλήθηκε από το ΡΙΚ2 στις 15/9/2011. Συντονιστές οι δημοσιογράφοι Χριστόδουλος Χριστοδούλου και Χουσείν Χαλί.

(2) Η συνέντευξη δόθηκε στο δημοσιογράφο του σταθμού Νεόφυτο Νεοφύτου στις 5/9/2011. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον χρήστη ccedon (από το ιντερνετικό κανάλι του Κ.Σ. της ΕΔΟΝ), για την ανάρτηση της συνέντευξης στο You Tube.

(3) Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε και στο blog του αρθρογράφου στις 6 /9/2011

-----------------------------------------

Το άρθρο του Στέλιου Στυλιανού

Τα ΜΜΕ και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μετά την έκρηξη στο Μαρί

Ο κόσμος της ευρύτερης αριστεράς ζητά
πιο συχνά και πιο μαζικά συναπαντήματα
εναλλακτικής ενημέρωσης και δημοκρατικής
αντίστασης στη νέα περιρρέουσα...

Την Τρίτη 30 Αυγούστου, στη παλιά Λεμεσό και στο γεμάτο από κόσμο όμορφο και φιλόξενο στέκι «Πόρτα», πραγματοποιήθηκε από δημοκρατικούς πυρήνες της πόλης διάλεξη με θέμα "Τα ΜΜΕ και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μετά την έκρηξη στο Μαρί", με ομιλητή τον ακαδημαϊκό των κοινωνικών επιστημών Αντρέα Παναγιώτου.
Στη διάλεξη παρουσιάστηκε η πορεία του κυπριακού τύπου από την επόμενη μέρα της έκρηξης μέχρι και τώρα, τα πραγματικά ζητούμενα και τις επιδιώξεις των αστικών μίντια και ειδικά δύο εφημερίδων, του «Φιλελεύθερου» και του «Πολίτη».
Ο λόγος που επιλέχθηκαν τα δύο αυτά καθημερινά έντυπα για την ανάλυση, είναι όπως λέχθηκε από τον ομιλητή, το γεγονός ότι ο μεν «Φιλελεύθερος» έχει καθιερωθεί ως η κατ εξοχήν «μακαριακή» εφημερίδα, με σαφή στάση απέναντι στην Χούντα και την ΕΟΚΑ Β’ αλλά ταυτόχρονα με μια «απορριπτική» και αντιομοσπονδιακή χροιά την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον…
…ενώ ο «Πολίτης» είναι μια εφημερίδα που χαρακτηρίζεται από τη στάση της στο δημοψήφισμα του 2004 υπέρ του ΝΑΙ, απέναντι από τον «Φιλελεύθερο» και την περιρρέουσα της εποχής, και που φιλοδοξούσε για αρκετό διάστημα να αποτελέσει μια γέφυρα συνεννόησης φιλελεύθερων και αριστερών με κοινή βάση την αντίσταση στον εθνικισμό, υπέρ της λύσης και της επανένωσης…
Οι δύο αυτές εφημερίδες, με εμφανείς τις διαφορές φιλοσοφίας και ύφους τη τελευταία περίοδο και ειδικά μεταξύ του 2003 και του 2009, επιδόθηκαν με αφορμή την έκρηξη στο Μαρί και από κοινού θα έλεγε κανείς, σε μια εξαντλητική προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικού κλίματος ενάντια στην κυβέρνηση Χριστόφια, δαιμονοποίησης του ίδιου του προέδρου και της αριστεράς κατ’ επέκταση…
Με αποσπασματικές αναλύσεις, «αποκαλύψεις» ή ακόμα και με ατεκμηρίωτες «ειδήσεις», τίτλους και «ατάκες», τα δύο αυτά έντυπα μαζί με τα κανάλια, τα παραδοσιακά μέσα της δεξιάς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έσυραν τον χορό της «αγανάκτησης» για περισσότερο από ένα μήνα, προκαλώντας και προωθώντας την «λαϊκή αντίδραση», τη «περικύκλωση» και «κυνηγητό» του προέδρου…
Η δαιμονοποίηση μέσω της «αδιαμφισβήτητης ενοχής» του προέδρου, οι υπερβολές, το φιλτράρισμα και η αλλοίωση των ειδήσεων με τέτοιο τρόπο ώστε να παραχθεί η νέα περιρρέουσα και το καλούπωμα της κοινής γνώμης, ήταν και είναι ακόμα εν πολλοίς, τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της ανήθικης επίθεσης…
Ένα μήνα μετά, ο «Πολίτης» ανακαλύπτει ότι η ναυτική βάση ήταν ουσιαστικά αφύλακτη σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτών ενώ ο «Φιλελεύθερος» ανακαλύπτει –χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία απολογίας- ότι όντως, δεν διατάχθηκε εκκένωση από τον διοικητή της βάσης…
Ο «Φιλελεύθερος» που επένδυε για χρόνια στη συνομοσιολογία και τον κρυφό ρόλο των ξένων πίσω από κάθε αρνητική εξέλιξη στη Κύπρο μαζί και με άλλες εφημερίδες όπως για παράδειγμα η «Σημερινή», ξαφνικά «απαγόρευσαν» τη ροή ειδησιογραφίας και σχολιασμού για τις όποιες ευθύνες –που είναι και εμφανείς- των αμερικανών και των νατοϊκών για αυτή την εξέλιξη…
Ο «Πολίτης» από την άλλη, κόντρα σε ότι φιλοδοξούσε να εκπροσωπήσει την περασμένη περίοδο, θέτει τον εαυτό του στην υπηρεσία των καταφανέστατα εθνικιστικών πυρήνων που συναπαρτίζουν μαζί με άλλους το «κίνημα των αγανακτισμένων και αφυπνισμένων»…
Και οι δύο εφημερίδες, που στην μία ή την άλλη ιστορική περίοδο βρέθηκαν απέναντι σε εθνικιστικές περιρρέουσες, έγιναν με αφορμή την έκρηξη στο Μαρί οι ίδιες φορείς και νεροκουβαλητές της αντίδρασης, του εξτρεμισμού και της επίθεσης ενάντια στους δημοκρατικούς μας θεσμούς…
Σε μια εποχή που απαγορεύεται η ανάλυση και ο προβληματισμός, που η ενημέρωση φιλτράρεται και αλλοιώνεται για να πάρει τη μορφή που επιθυμούν συγκεκριμένοι κύκλοι, στη παρούσα συγκυρία της διατάραξης της εργασιακής ειρήνης και στο παρά πέντε του Κυπριακού, διοργανώσεις όπως αυτή στη «Πόρτα» που είχαν τη τύχη να παρακολουθήσουν και να συμμετέχουν γύρω στα εκατό άτομα όλων των ηλικιών και από όλη τη Κύπρο, δείχνουν την δίψα για εναλλακτική ενημέρωση και δράση απέναντι στην νέα αυτή περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Ο κόσμος της ευρύτερης αριστεράς ζητά πιο συχνά και πιο μαζικά συναπαντήματα δημοκρατικής αντίστασης, ιδιαίτερα μπροστά στους αγώνες που μας περιμένουν και στο Κυπριακό αλλά και για την υπεράσπιση των εργαζόμενων…
Η Λεμεσός δείχνει –για άλλη μια φορά- τον δρόμο της αντίστασης σε ιστορικές στιγμές που όλα σκιάζονται από τη φοβέρα των μίντια και της δεξιάς…

Στέλιος Στυλιανού
Εφημερίδα ΓΝΩΜΗ (2/9/2011)