29 Ιαν 2012

Σενέρ Ελτζίλ: Ένας κορυφαίος αγωνιστής της ΕΠΑΝΕΝΩΣΗΣ


πρώτο μέρος

δεύτερο μέρος

Σενέρ Ελτζίλ: Ένας κορυφαίος αγωνιστής της ΕΠΑΝΕΝΩΣΗΣ

Στον Σενέρ Ελτζίλ, Πρόεδρο της συνδικαλιστικής οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων δασκάλων KTOS, είναι αφιερωμένη η παρούσα ανάρτηση. Η μέρα αυτή συμπίπτει με την επέτειο του πρώτου εκ των τριών μεγαλειωδών τ/κ συλλαλητηρίων κοινοτικής ύπαρξης της 28ης Γενάρη, 2ας Μάρτη και 7ης Απρίλη 2011. Όπως είναι γνωστό τα συλλαλητήρια αυτά στρέφονταν κατά της πολιτικής του Τούρκου Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στους Τουρκοκυπρίους, με την επιβολή από την κυβέρνηση του ενός πακέτου οδυνηρών οικονομικών μέτρων. Η αντίδραση της Τ/κ κοινότητας υπήρξε άμεση και καθολική, αφού πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτός ο γενικότερος κίνδυνος που εγκυμονούσε μια τέτοια πολιτική ως προς την ίδια την ύπαρξη της.
Διοργανωτής των τ/κ συλλαλητηρίων υπήρξε μια συνδικαλιστική πλατφόρμα 19 και πλέον τ/κ οργανώσεων με πρωταγωνιστή την KTOS. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο επικεφαλής της Σενέρ Ελτζίλ ανεδείχθη, μέσα στο τεράστιο πλήθος που ξεχύθηκε στους δρόμους της τ/κ Λευκωσίας για να διαμαρτυρηθεί, μια αναμφισβήτητη ΗΓΕΤΙΚΗ προσωπικότητα για την κοινότητα του!
Το video της ανάρτησης προέρχεται από την επιτυχημένη δικοινοτική εκπομπή του ΡΙΚ «Κάτω από τον ίδιο ουρανό» του δημοσιογράφου Χουσείν Χαλί.
Το πρώτο μέρος της παρουσιάζει μια επίσκεψη του Σενέρ στη γενέτειρα του Καλαβασό. Οι Ε/κ συγχωριανοί του που είναι περήφανοι γι αυτόν, γνωρίζοντας τον αγώνα που διεξάγει, μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον πατέρα και τη μάνα του που γνώρισαν και έζησαν μαζί μέχρι τα ματωμένα Χριστούγεννα του 1963. Η ιστορία της οικογένειας του στα «πέτρινα» εκείνα χρόνια, αποτελεί ίσως για τους σύγχρονους ιστορικούς, ένα κλασσικό δείγμα των εξαιρετικών και αδιατάρακτων ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ των δυο κυπριακών κοινοτήτων.
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος γυρισμένο στο χωριό Περβόλια Αμμοχώστου, όπου βρίσκεται η μόνιμη κατοικία της οικογένειας Ελτζίλ, ο συναγωνιστής και φίλος Σενέρ ξετυλίγει μπροστά στο φακό του ΡΙΚ τη ζωή και τη δράση του. Στην αρχή και στο τέλος της συγκινητικής αυτής επίσκεψης θα μας δοθεί επίσης η ευκαιρία να γνωρίσουμε τη μικρή του κόρη, καθώς και τη δυναμική σύντροφο της ζωής του!

Οι εκπομπές μεταδόθηκαν από το ΡΙΚ1 στις 11 και 18 Ιανουαρίου 2012.

---------------------------------------------------------

Για το ίδιο θέμα δες και τους πιο κάτω συνδέσμους:

Συνέντευξη του Τ/Κ συνδικαλιστή ηγέτη Σενέρ Ελτζίλ εν όψει του συλλαλητηρίου της 2ας Μαρτίου 2011

Συνέντευξη Σ. Ελτζίλ: Η αποτίμηση των τ/κ συλλαλητηρίων

25 Ιαν 2012

Μια "κυπριακή" συνέντευξη του Θόδωρου Αγγελόπουλου


Μέρος πρώτο

Μέρος δεύτερο

Μια "κυπριακή" συνέντευξη του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Το video (πρώτο και δεύτερο μέρος), προβάλει τη συνέντευξη του αδικοχαμένου σκηνοθέτη στην εκπομπή «Παρασκήνιο» του ΡΙΚ στη δημοσιογράφο παρουσιάστρια Μαρία Αγγελίδου. Ο Αγγελόπουλος βρέθηκε στην Κύπρο ένα ακριβώς χρόνο πριν το θάνατο του (Ιανουάριος 2011), με αφορμή την προβολή της τελευταίας του ταινίας «Η σκόνη του χρόνου» και για ένα σεμινάριο με θέμα τον κινηματογράφο.

------------------------------------------------------

Η είδηση του θανάτου του...

Πέθανε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος
Είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο.

Εξέπνευσε, το βράδυ της Τρίτης, ο γνωστός σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα.

Τον Θ. Αγγελόπουλο παρέσυρε μοτοσικλέτα στην περιφερειακή οδό Δραπετσώνας, μετά το πρώτο τούνελ, στο ρεύμα προς Κερατσίνι. Ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο σημείο για γύρισμα ταινίας και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα παρασύρθηκε από τη μοτοσικλέτα.

Ο Θ. Αγγελόπουλος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στο Φάληρο, όπου και εισήχθη σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, για να καταλήξει τελικά, αργά το βράδυ.

------------------------------------------------------

Βιογραφικό και εργογραφικό σημείωμα

Κορυφαίος και πολυβραβευμένος

O Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και κοινωνικής πραγματικότητας.

Ο δημιουργός του «Θίασου», του «Μεγαλέξανδρου» και άλλων επικολυρικών ταινιών που έκανε γνωστή την Ελλάδα σε όλη την υφήλιο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Ο κορυφαίος και πολυβραβευμένος διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης με διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, ύστερα από σοβαρό τραυματισμό στη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «H άλλη θάλασσα».

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος εγκατέλειψε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Αθήνας και το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musee de l' homme.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.

Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

To 1998 στις Κάνες κατακτά τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του «Αιωνιότητα και μια μέρα» κάνοντας ξανά την Ελλάδα περήφανη για τον πολιτισμό της.

Φιλμογραφία

1968 «Εκπομπή» μικρού μήκους

1970 «Αναπαράσταση»

- Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),

- Βραβείο Georges Sadoul (1971)

1972 «Μέρες του '36»

- Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973

1975 «Ο Θίασος»

- Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,

- Βραβείο Interfilm Βερολίνο «Forum» 1975,

- Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,

- Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών Ιταλίας,

- Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,

- Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,

- Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976

1977 « Οι κυνηγοί»

- Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978

1980 «Μεγαλέξανδρος»

- Βραβείο Χρυσό Λιοντάρι και FIPRESCI, Βενετία 1980

1981 «Ένα χωριό, ένας χωριάτης» ντοκιμαντέρ

1983 «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη» τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ

1984 «Ταξίδι στα Κύθηρα»

1986 «Ο μελισσοκόμος»

1988 «Toπίο στην ομίχλη»

1991 «Το μετέωρο βήμα του πελαργού»

- Cinema Lumiere, Μπολόνια (Ιταλία), Μάρτιος - Απρίλιος 2002,

- Φεστιβάλ Σίδνεϊ (Αυστραλία), Ιούνιος 2003

1995 « Το βλέμμα του Οδυσσέα»

- Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995

- FIPRESCI Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995,

- Felix των Κριτικών ταινίας της χρονιάς, 1995

1998 « Μια αιωνιότητα και μια μέρα»

- Χρυσός Φοίνικας στο Διεθνές Φεστιβάλ Καννών, 1998

2004 «Το λιβάδι που δακρύζει»

2008 «Η σκόνη του χρόνου»

Πηγή:

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ (25/1/2012)

17 Ιαν 2012

Ο Ντενκτάς θυμάται… το Μακάριο



Ο Ντενκτάς θυμάται… το Μακάριο

Το video αποτελείται από αποσπάσματα μιας μίνι συνέντευξης του Ντενκτάς στον Αλέξη Παπαχελά για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ «Μακαριος: Εγώ είμαι η Κύπρος».
Ο Τ/κ ιστορικός ηγέτης σχολιάζει τον αντίπαλο του, τον ιστορικό ηγέτη των Ε/κ Μακάριο. Μιλά για την πρώτη τους γνωριμία. Τις συμφωνίες του Λονδίνου. Τη συμφωνία κορυφής... Τις ανθρώπινες στιγμές, τις λίγες φορές που συνυπήρξαν.

Το κείμενο του Μακάριου Δρουσιώτη αναφέρεται στην πολιτική πορεία του Ντενκτάς από το 1957, που άρχισε να πολιτεύεται σε ηγετικές θέσεις στην κοινότητα του, μέχρι το 2003, ένα περίπου χρόνο πριν την αναγκαστική απόσυρση του από την ενεργό πολιτική.

Ζώντος του Ντενκτάς, Κυπριακό γιοκ!

Έχει «φάει» 36 τουρκικές κυβερνήσεις, τέσσερις προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, πέντε γενικούς γραμματείς των Η.Ε. και ετοιμάζεται να καταβροχθίσει τον Κόφι Ανάν...

Τις προάλλες η τουρκοκυπριακή εφημερίδα της αντιπολίτευσης «Γενί Ντουζέν» είχε ένα πρωτοσέλιδο κατάλογο με τα ονόματα όλων των Αμερικανών, Τούρκων και Ελληνοκυπρίων προέδρων και πρωθυπουργών, καθώς και των γενικών γραμματέων των Ηνωμένων Εθνών των οποίων έχει επιβιώσει ο Ραούφ Ντενκτάς στα πενήντα χρόνια που διαχειρίζεται το Κυπριακό στο όνομα των Τουρκοκυπρίων. Συγκεκριμένα, από το 1957 που ο Ντενκτάς πήρε τα ηνία της εξουσίας της τουρκοκυπριακής κοινότητας της Κύπρου, άλλαξαν δέκα πρόεδροι των ΗΠΑ (όταν ανέλαβε ήταν ο Αϊζενχάουερ!), 36 τουρκικές κυβερνήσεις, πέντε Ελληνοκύπριοι πρόεδροι και έξι γενικοί γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών. Ο Ντενκτάς επιβίωσε όλων και όπου νάναι θα προσθέσει στη «μαύρη λίστα» τον Κόφι Ανάν, τον Αμπτουλλάχ Γκιούλ και τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Αναχωρώντας την περασμένη Τετάρτη για την Άγκυρα, εν μέσω ενός κύματος έντονης αμφισβήτησής του από την πλειονότητα των Τουρκοκυπρίων, πολλοί ήταν αυτοί που προδίκασαν ότι αυτή τη φορά ο Ντενκτάς δεν θα επέστρεφε στην Κύπρο το ίδιο ισχυρός. Οι προσδοκίες όλων αυτών διαψεύστηκαν. Την Παρασκευή επέστρεψε από την Τουρκία σαν Σουλτάνος και πήγε κατ ευθείαν στο συλλαλητήριο που οργάνωσε για λογαριασμό του ο κατοχικός στρατός. «Πού είναι σήμερα ο ειδικός αντιπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το Κυπριακό Τόμας Γουέστον. Ας έρθει να δει το πλήθος. Οι σημαίες αυτές δεν θα υποσταλούν», είπε με ειρωνικό ύφος για τον Αμερικανό συντονιστή στο Κυπριακό, που την περασμένη εβδομάδα παραβρέθηκε στο συλλαλητήριο της τουρκοκυπριακής αντιπολίτευσης, που ζητούσε την παραίτησή του. Στις επαφές του που είχε στην Τουρκία, ο Ντενκτάς άγγιξε με τον τρόπο που ξέρει να το κάνει εδώ και 50 χρόνια τις εθνικιστικές χορδές των Τούρκων υποστηρικτών του και ανέδειξε τη σημασία του Κυπριακού ως «εθνικού ζητήματος» της Τουρκίας. Αφού συναντήθηκε πρώτα με τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Οζκιόκ και επιβεβαίωσε την πλήρη στήριξη του στρατού, πέρασε τη γραμμή του στη νέα τουρκική κυβέρνηση, εξαναγκάζοντας τον Ταγίπ Ερτογάν να αναθεωρήσει τις θέσεις του και να ανακαλύψει σοβαρά αρνητικά σημεία στο σχέδιο Ανάν. Στην κατεχόμενη Λευκωσία το κλίμα είναι αυτές τις μέρες βαρύ. Το συλλαλητήριο υπέρ του Ντενκτάς ήταν ένα παραλήρημα σωβινισμού. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειονότητα τους στρατιώτες με πολιτική περιβολή, έποικοι και εξαρτώμενοι από το καθεστώς, διαδήλωσαν την πίστη τους στη μεγάλη Τουρκία.
Απειλήθηκαν και εξυβρίστηκαν οι διαφωνούντες, που χρίστηκαν προδότες και όλοι τώρα φοβούνται τα χειρότερα. Ο Ντενκτάς, με την εμπρηστική ομιλία του, ορκίστηκε να δώσει την ψυχή του για την Τουρκία και το αίμα του για την τουρκική σημαία. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα περιθώρια να υπάρξει αποτέλεσμα στην αυριανή διάσκεψη της Χάγης είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Ο Ντενκτάς τοποθετήθηκε με τρόπο απόλυτο ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί ούτε το σχέδιο ούτε την πρόταση για δημοψηφίσματα. Αυτό που θα επιχειρήσει στη Χάγη είναι να ξεγλιστρήσει από τη διαδικασία με το λιγότερο δυνατό κόστος. Γι’ αυτό, δηλώνει πως δεν πάει στη Χάγη να πει όχι, αλλά για να προσπαθήσει να αλλάξει το σχέδιο Ανάν. Βέβαια, ούτε η Ελληνοκυπριακή πλευρά είναι πολύ θερμή με την αποδοχή του σχεδίου ως έχει. Η επιμονή του προέδρου Παπαδόπουλου, που έχει και τη στήριξη του ΑΚΕΛ, είναι πως το σχέδιο πρέπει να τύχει διαπραγμάτευσης προτού παραπεμφθεί σε δημοψήφισμα. Ύστερα από την εθνικιστική υστερία που εκδήλωσε ο Ντενκτάς τα τελευταία εικοσιτετράωρα, οι ανησυχίες της ελληνοκυπριακής πλευράς απέκτησαν πολύ περισσότερα ερείσματα. Διότι, ο Ντενκτάς δεν είναι ο άνθρωπος που θα το βάλει στα πόδια και θα αφήσει το Κυπριακό στα χέρια κάποιου άλλου. Ακόμη κι αν εξαναγκαστεί να πει ναι στο δημοψήφισμα, κι αν αυτό περάσει και από την ψηφοφορία, ούτε οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι δεν θα τον εμπιστευτούν να εφαρμόσει τη συμφωνία.
Για να εφαρμοστεί και να λειτουργήσει η λύση, θα χρειαστούν τεράστια αποθέματα καλής θέλησης και απεριόριστη διαλλακτικότητα. Και ο Ντενκτάς είναι εντελώς ξένος με αυτές τις αρετές. Οπόταν, μάλλον επαληθεύεται αυτό που για χρόνια τώρα υποστηρίζει η τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση: Όσο το Κυπριακό δεν ξεφεύγει από τα χέρια του στρατοκρατικού κατεστημένου και όσο ζει ο Ντενκτάς δεν πρόκειται να λυθεί. Και ο παραμερισμός του θα πρέπει, απαραίτητα, να γίνει στοιχείο της λύσης.

Μακάριος Δρουσιώτης
Εφημερίδα Πολίτης 10/03/2003

15 Ιαν 2012

Πέθανε ο Ντενκτάς


Πέθανε ο Ντενκτάς
Το ρεπορτάζ του ΡΙΚ για το θάνατο του Τ/κ ιστορικού ηγέτη

Ντενκτάς, Ο Τούρκος
του Νίκου Μπίστη

Αν η επιτυχία ενός πολιτικού εξαρτάται από το εάν κλείνοντας τα μάτια του αφήνει ολόρθο το έργο της ζωής του, τότε ο Ντενκτάς είναι ένας πολύ επιτυχημένος ηγέτης. Όπως ήσαν ο Στάλιν, ο Φράνκο, ο Ούλμπριχτ, ο Σαλαζάρ, ο Κιμ Ιλ Σουνγκ και άλλοι αυτής της συνομοταξίας. Το ταξιμ (διχοτόμηση) το έργο ζωής για τον Τουρκοκύπριο ηγέτη χαίρει άκρας υγείας και εδραιώνεται καθημερινά επί του εδάφους. Aν το μέτρο της επιτυχίας είναι αν αφήνει θετικό αποτύπωμα για τους πολίτες της χώρας του και για την ανθρωπότητα, για αυτό που αποκαλούμε γενικό καλό, αν δηλαδή αφήνει μια θετική ανάμνηση, τότε ο Ντενκτάς δεν μπορεί να διεκδικήσει δάφνες επιτυχίας. Δεν νομίζω όμως ότι τον ενδιέφερε ποτέ το ευρύτερο καλό και η γνώμη των άλλων. Ίσως να το ενδιέφερε η γνώμη της Ιστορίας την οποία εικάζω ότι προεξοφλούσε θετική απέναντι του. Το πιθανότερο είναι να είναι αρνητική, όπως και για όλους τους άλλους που προανέφερα.

Δεν έχει νόημα σε αυτό το κείμενο να αναφέρω αναλυτικά βιογραφικά του στοιχεία. Οι εφημερίδες και το διαδύκτιο μας πληροφορούν για το έξυπνο φτωχόπαιδο από τον Άγιο Επιφάνιο, που έφτασε στην θέση του Γενικού Εισαγγελέα στην υπό βρετανική κυριαρχία Κύπρο, μετά ανέλαβε ουσιαστικός ηγέτης των Τουρκοκυπρίων εκτοπίζοντας σταδιακά τον μετριοπαθή Κιουτσούκ, ουσιαστικός ηγέτης της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ ( Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση) και απόλυτος κυρίαρχος μετά το 1974 και την Τουρκική εισβολή όταν με σταδιακά βήματα προχώρησε μέχρι την ανακήρυξη του ψευδοκράτους που του έδωσε την ονομασία «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Σκληρός εθνικιστής, χρησιμοποίησε βία και τρομοκρατία και απέναντι στους ομοεθνείς του, αριστερούς και μετριοπαθείς δημοκράτες που επιδίωκαν λύσεις στο κυπριακό με βάση την συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων. Επέβαλλε δια πυρός και σιδήρου την οικονομική γκετοποίηση των Τουρκοκυπρίων ( οι Τούρκοι αγοράζουν μόνο από Τούρκους), την αποχώρηση τους από τα μικτά συνδικάτα αποδυναμώνοντας την Αριστερά , αγωνίστηκε για την πληθυσμιακή αλλοίωση διώχνοντας Τουρκοκύπριους και φέρνοντας αποίκους («Τούρκος φεύγει, Τούρκος έρχεται» ήταν η απάντηση του στις διαμαρτυρίες των ομοεθνών του ότι γίνονται πρόσφυγες στον τόπο τους). Μέχρι την τελευταία του στιγμή έμεινε ακλόνητος στην θέση του για δύο κράτη ενώ επί της ουσίας δεν είχε ποτέ αντίρρηση για μια διπλή Ένωση με τις μητέρες Πατρίδες. Δεν αισθάνθηκε ποτέ Τουρκο-κύπριος, ο κυπριωτισμός ήταν έννοια ξένη και εχθρική.

Στην Κύπρο έλεγε υπάρχουν Έλληνες και Τούρκοι. Αξιοποίησε με μαεστρία τα λάθη της ελληνοκυπριακής πλευράς, την προβολή της ανέφικτης –όπως απεδείχθη- Ένωσης για να επιβάλλει την εφικτή –όπως δυστυχώς πάλι απεδείχθη- διχοτόμηση. Όποιος αμφισβητεί τα παραπάνω ας ρίξει μια ματιά στην αυτοβιογραφία του Γλαύκου Κληρίδη και στα βιβλία του Μακάριου Δρουσιώτη και του τουρκοκύπριου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας Νιαζί Κιζιλγιουρέκ. Και οι τρεις αντίπαλοι του Ντενκτάς πέραν κάθε αμφιβολίας. Επισημαίνουν όμως τις ευθύνες και της δικής μας πλευράς όταν μετά το 1964 και την ατυχή πρωτοβουλία του Μακάριου με τα 13 σημεία πολλοί θεώρησαν ότι μπορούν να περιορίσουν τοπικά τους Τουρκοκύπριους. Έδωσαν έτσι την ευκαιρία στον Ντενκτάς να αξιοποιήσει την οργή της μειονότητας για τις συνθήκες διαβίωσης της και για τους παληκαρισμούς του Γρίβα και του Σαμψών και να ενισχύσει τα διχοτομικά του σχέδια.

Και όμως αυτός που για δυο γενιές Τουρκοκυπρίων και αποίκων αποτελούσε αδιαμφισβήτητο Εθνικό ήρωα, είδε κυριολεκτικά τον «χάρο με τα μάτια του» πριν επτά χρόνια όταν η κυβέρνηση Ερντογαν και ο αριστερός διάδοχος του Μεχμετ ΑληΤαλάτ στην ηγεσία του ψευδοκράτους υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν που κατάστρεφε το έργο της ζωής του επιτρέποντας σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να ζήσουν μαζί σε ενιαίο κράτος. Θα πρέπει να έζησε δραματικές στιγμές ακούγοντας δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες του να διαδηλώνουν με ευρωπαϊκές σημαίες και να ζητούν επανένωση του νησιού. Πιστός στο όραμα του για την διχοτόμηση- όπως εύστοχα επισήμανε ο Πρόεδρος Χριστόφιας στο συλλυπητήριο μήνυμα του- αντιστάθηκε με όλες του τις δυνάμεις ώστε να μην περάσει το Ναι στο σχέδιο στους Τουρκοκύπριους. Δεν τον άκουσαν αυτή την φορά. Άλλοι όμως φρόντισαν ώστε το έργο της ζωής του να περάσει ανέπαφο και από αυτήν την δοκιμασία.

Protagon.gr 15/01/2012

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...