27 Απρ 2012

Η κηδεία του Μάριου Τόκα



Η κηδεία του Μάριου Τόκα

Το video παρουσιάζειτην κηδεία του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, τέσσερα ακριβώς χρόνια, πριν.
Τα κείμενα
  1. Ο Μάριος Τόκας, ο Εθνικός Συνθέτης της Κύπρου, έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων. Περιλαμβάνει γενική εισαγωγή, βιογραφικό σημείωμα, εργογραφία του συνθέτη και δηλώσεις της πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας της Κύπρου για τον πρόωρο χαμό. Από το site www.Apodimos.com
  2. Ερατώς Φανίδου: Μάριος Τόκας, ο μουσικοσυνθέτης όλων των Κυπρίων. Αναφέρεται κυρίως στα φοιτητικά χρόνια του συνθέτη στην Αθήνα και στα πρώτα μουσικά του βήματα.

Ο Μάριος Τόκας, ο Εθνικός Συνθέτης της Κύπρου, έφυγε
για τη γειτονιά των αγγέλων
www.Apodimos.com

Όλοι στην ημέρα της Αναστάσεως, εχθροί και φίλοι, λένεΧριστός Ανέστη, όμως την μέρα της Λαμπρής ο αγαπημένος όλων των Ελλήνων ,Κυπρίων και Αποδήμων αδελφών μας , ο εθνικός συνθέτης της Κύπρου, ο ΜάριοςΤόκας, πέταξε για πάντα στην γειτονιά των Αγγέλων, μακριά χτυπημένος από τηνεπάρατη νόσο, μόλις στα 54 χρόνια του και του εμείς του λέμε «ας είναι αιωνία ημνήμη σου και καλή Ανάσταση». Ο εθνικός συνθέτης της Μάριος Τόκας, έφυγε νωρίςαπό τη ζωή δίνοντας σιωπηλά και με δύναμη τη μάχη του με τον καρκίνο. Ο ΜάριοςΤόκας ήταν μέχρι το τέλος στις επάλξεις, ενώ τα δυο του τελευταία τραγούδια ταέγραψε τον Ιανουάριο, μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα από τη Γερμανία όπου είχευποβληθεί σε θεραπεία.
Έτσι ο Ελληνισμός θρήνησε από την Κυριακή του Πάσχα το χαμότου μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μάριου Τόκα. Ο Κύπριος μουσικοσυνθέτης άφησε τηντελευταία του πνοή, στις 8.22, το πρωί, την Κυριακή του Πάσχα, μετά απόπολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Η διάγνωση της ασθένειάς του είχε γίνει τονπερασμένο Σεπτέμβριο και έκτοτε ακολουθούσε θεραπευτική αγωγή. Φανεράταλαιπωρημένος, επιλέγει ο ίδιος την αποφυγή επισκέψεων για να μη στεναχωρεί τουςανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν εκτός από τους στενούς του συγγενείς,αλλά και γιατί δεν επιθυμούσε να τον βλέπουν εξουθενωμένο. Για αρκετό καιρό δενήθελε να συζητά για το πρόβλημά του και έφυγε με αξιοπρέπεια. Η επιθυμία τουαυτή έγινε σεβαστή όταν ακόμα πληροφορίες τον ήθελαν να μεταβαίνει από τηνΑθήνα στη Γερμανία και το Λονδίνο αναζητώντας την ελπίδα για θεραπεία. Ακόμακαι στα ταξίδια εκείνα όλες οι κινήσεις του μεγάλου μουσικοσυνθέτη ήταν πολύμελετημένες, για να μη γίνει αντιληπτό το παραμικρό. Με την επιστροφή του στηνΕλλάδα, διεκομίσθη στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου εκεί κλήθηκε να δώσει τηδυσκολότερη μάχη της ζωής του.
Ακόμη και στο κρεβάτι του πόνου ενδιαφερόταν για τηνιδιαίτερή του πατρίδα και ρωτούσε για την πορεία του εθνικού μας προβλήματος.
Ο αγαπητός μουσικοσυνθέτης με το πλούσιο έργο, από τουςλίγους που ακολούθησαν το δρόμο της καρδιάς τους και όχι τις «σειρήνες» τηςκάθε εποχής, ο «εθνικός» συνθέτης της Κύπρου, ανέπτυξε δεσμούς με την Κρήτη,στην τελευταία ολοκληρωμένη δουλειά του. Ο δίσκος "Άσπρο μαντήλιανέμιζε", με τη φωνή του "δικού μας" Βασίλη Σκουλά σε στίχουςτου επίσης Ανωγειανού Κώστα Φασουλά, προέκυψε τυχαία στο πλατό της εκπομπής«Στην υγειά μας» πέρυσι το καλοκαίρι και θα μείνει στην μουσική ιστορία τουτόπου.
Όπως είχε πει ο ίδιος ο Μάριος Τόκας, «λίγο πριν νασυναντηθούμε στην εκπομπή, του έστειλα σε κασέτα ένα ανέκδοτο τραγούδι("Άσπρο μαντίλι ανέμιζε") τραγουδισμένο από εμένα ώστε να το πειεκεί. Ο ίδιος το δούλεψε με την ψυχή του και όταν σηκώθηκε και το τραγούδησε,όλοι ενθουσιαστήκαμε. Ουσιαστικά, ανακάλυψα το τραγούδι μέσα από τη φωνή του».Ο απόηχος εκείνης της εκπομπής, αφού έσπασαν τα τηλέφωνα ρωτώντας που μπορούννα βρουν το τραγούδι, τον οδήγησε στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δίσκου πουβασίστηκε στη φωνή του Βασίλη Σκουλά.
Ο Μάριος Τόκας ξεχώριζε για την τέχνη του σε μια εποχή πουοι κυρίαρχες «μόδες» που προβάλλονται και από τα Μέσα, απέχουν πολύ από τηνποιότητα και είχε πει «Κατά έναν περίεργο τρόπο, όσο πληθαίνουν τα Μέσα τόσολιγοστεύει η δική μας πρόσβαση σε αυτά. Παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να μένουμε σεγκρίνιες και το σπουδαιότερο δεν πρέπει να μας τρομάζει η μόδα. Η μόδα πρέπεινα μας ακολουθεί κι όχι εμείς εκείνη. Τα συναισθήματα έχουν αντιστάσεις, γι’αυτό και ανακαλύπτει ο κόσμος τα τραγούδια με ψυχούλα».

Το Βιογραφικό τουΜεγάλου Συνθέτη

Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του ’54 στη Λεμεσό.Έζησε από την πρώτη γραμμή -ως φαντάρος- τις δύο φάσεις της τουρκικής εισβολής.Η τουρκική εισβολή του 1974 τον βρίσκει φαντάρο: «Είναι μια περίοδος που μουάφησε τραυματικές εμπειρίες», λέει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του στη ΛόλαΝταϊφά. «Τα γεγονότα εκείνα και η γεμάτη πίκρα ζωή είναι πηγές έμπνευσης γιακάποια από τα έργα μου», συνεχίζει ο ίδιος. Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, οΜάριος Τόκας άρχισε να γυρίζει από πόλη σε πόλη κάνοντας συναυλίες για ναεμψυχώσει τους συμπατριώτες του και να μαζέψει χρήματα για την ανακούφιση τωνπροσφύγων.
Μετά από θητεία 38 μηνών, ο Μάριος Τόκας απολύεται από τηνΕθνική Φρουρά και το Σεπτέμβριο του 1975 συνεχίζει τις σπουδές του στο ΕθνικόΩδείο και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έφυγε από την Κύπρο με το όνειρο να κάνει καριέρα στοπεντάγραμμο και με το πρώτο του πιάνο (δώρο του πατέρα του σε μικρή ηλικία, σεδύσκολους καιρούς) να τον έχει βοηθήσει να ελπίζει σε αυτό . Ο Μάριος Τόκας απότα μαθητικά του χρόνια έγραφε τραγούδια για τις παραστάσεις στο σχολείο και τιςπαρέες του..
Ήταν παντρεμένος με την Αμαλία Πετσοπούλου, με την οποίααπέκτησαν τρία παιδιά, τη Χαρά, τον Κωστή και τον Άγγελο. Συγκλονισμό και θλίψηπροκάλεσε στην Κύπρο ο πρόωρος θάνατος του μουσικοσυνθέτη Μάριου Τόκα. Πολιτικήκαι θρηκευτική ηγεσία εξέφρασαν τη θλίψη τους για τον πρόωρο χαμό του καιαναφέρθηκαν στην προσφορά του.
Ο Μάριος Τόκας βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,Γλαύκο Κληρίδη (2001) με το «μετάλλιο εξαίρετης προσφοράς στην πατρίδα» πουαποτελεί την ύψιστη τιμή της κυπριακής πολιτείας. Μεταξύ άλλων διακρίσεων, πήρεκαι το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» (2002). Σημαντικά έργα του Μάριου Τόκαυπάρχουν ανέκδοτα σε παρτιτούρες, ηχογραφήματα, καθώς επίσης και δυο τελευταίατραγούδια που έγραψε μετά την επιστροφή του από τη Γερμανία, τον Ιανουάριο του2008.
Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη Τετάρτη, στις 15:30, απότον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών παρουσία του Προέδρουτης Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια.

Δισκογραφία καιΜουσική :

Γράφει τραγούδια και προσπαθεί στις δισκογραφικές εταιρείεςνα βγάλει τον πρώτο του δίσκο. Ώσπου το 1978, ο Μανώλης Μητσιάς λέει τα πρώτατου λαϊκά τραγούδια. Ο δίσκος είχε τίτλο «Τα τραγούδια της παρέας».
Στα τέλη του ’78έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο με "Τα τραγούδια της παρέας".Επιλέγοντας ως ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά καθιερώθηκε μεμιάς στη συνείδηση τουψαγμένου μουσικόφιλου κοινού. Με τα "Λαδάδικα" που ερμήνευσε οΔημήτρης Μητροπάνος έγραψε τη δική του, χρυσή σελίδα στο πεντάγραμμο.
Τον Μάνο Λοΐζο τον θεωρούσε άνθρωπο που τον βοήθησε πολύ σταπρώτα του βήματα. Ιδιαίτερες ήταν οι συνεργασίες του με τους Γιάννη Πάριο,Δημήτρη Μητροπάνο, Χαρούλα Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη και Μανώλη Μητσιά, στουςοποίους "χάρισε" μερικές από τις σημαντικότερες επιτυχίες τους.
Σταθμός στη διαδρομή του υπήρξε η γνωριμία του με τον ποιητήτης ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, που του εμπιστεύθηκε ανέκδοτα ποιήματά του με γενικότίτλο «Πικραμένη μου γενιά», ένα δίσκο που κυκλοφόρησε το 1981. Ακολουθούν καιάλλα μουσικά έργα σε ποίηση Κώστα Βάρναλη, Κώστα Καρυωτάκη, Κώστα Μόντη,Θεοδόση Πιερίδη, Τεύκρου Ανθία, Κυριάκου Χαραλαμπίδη, Μιχάλη Πασιαρδή καιάλλων.
Το 1980, γράφει έναν παιδικό δίσκο: «Θέλω να πω ότι έχωιδιαίτερη αδυναμία σε ό,τι αφορά στα παιδιά», λέει ο ίδιος στη Λόλα Νταϊφά. Ηδουλειά αυτή σε στίχους Φώντα Λάδη τραγουδήθηκε από την Τάνια Τσανακλίδου.Χαρακτηριστικό δείγμα το τραγούδι με τίτλο «Τα στρατιωτάκια».
Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και μετά, οι επιτυχίεςδιαδέχονται η μία την άλλη και η μουσική του απλώνεται γρήγορα και ταξιδεύειπαντού, όπου υπάρχουν Έλληνες. Τραγούδια όπως «Αννούλα του χιονιά», «Σ’ αγαπώσαν το γέλιο του Μάη», «Η νύχτα μυρίζει γιασεμί», «Σαν τρελό φορτηγό»,«Εξαρτάται», «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη», «Τα λαδάδικα», «Θάλασσες», «ΔίδυμαΦεγγάρια», «Σε πρώτο πλάνο», «Άσπρο μαντήλι ανέμιζε» φέρνουν την απόλυτηκαθιέρωση στο μουσικό στερέωμα.
Τα τραγούδια του ερμήνευσαν τα μεγαλύτερα ονόματα στομουσικό στερέωμα της Ελλάδας: Μητροπάνος, Πάριος, Νταλάρας, Μητσιάς, Τερζής,Γλυκερία, Αλεξίου, Γαλάνη, Καλογιάννης, Βοσκόπουλος, Μαρινέλλα, Διονυσίου,Κανελλίδου, Κούκα, Αδαμαντίδης, Βασίλης Σκουλάς.

Υπάρχουν και τα πιοκάτω τραγούδια του όπως :

· 2.1 1979 - ΤΑ ΒΟΡΙΑΔΑΚΙΑ - Νίκος Νομικός,Θέμης Αδαμαντίδης, Γιάννα Νομικού

· 2.2 1982 -ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Διονύσης
Θεοδόσης,Δήμητρα Γαλάνη
· 2.3 1984 -ΜΙΚΡΑ ΕΡΩΤΙΚΑ - Αντώνης Καλογιάννης

· 2.4 1989 -ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟ ΦΟΡΤΗΓΟ - Γιάννης Πάριος

· 2.5 1992 -Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑ - Δημήτρης Μητροπάνος

· 2.6 1993 -ΠΑΝΤΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ - Γιάννης Πάριος

· 2.7 1994 -ΠΑΡΕΑ Μ' ΕΝΑΝ ΗΛΙΟ - Δημήτρης Μητροπάνος

· 2.8 1995 -ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΦΟΡΜΗ -
Κατερίνα Κούκα
· 2.9 1997 -ΜΕ ΟΝΟΜΑ ΒΑΡΥ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ - Στέλιος Διονυσίου

· 2.10 1998 -ΒΙΟΣ ΑΝΘΟΣΠΑΡΤΟΣ - Μανώλης Μητσιάς

· 2.11 1998 -ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΩΡ ΜΑΡΙΑ - Μ. Μητσιάς, Κ. Χατζηχριστοδούλου

· 2.12 1999 -ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ - Δημήτρης Μητροπάνος

· 2.13 2001 -ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ - Πασχάλης Τερζής

· 2.14 2002 -ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ - Διάφοροι

Μουσική

Τα Σημαντικά έργα του για την Κύπρο είναι:

§ η «Ψυχή τεκαι σώματι» Μελοποιημένα ποιήματα των απαγχωνισθέντων αγωνιστών της ΕΟΚΑ,Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Αντρέα Ζάκου και άλλων.

§ η «Φωνήπατρίδας» Τραγούδια σε ποίηση Κώστα Μόντη, Θεοδόση Πιερίδη και Νεσιέ Γιασίν.

§ Τατραγούδια «Ανασήκωσε την πλάτη Πενταδάχτυλε» και «Η δική μου η πατρίδα»σημαδεύουν τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία. Και το «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα» σεποίηση Κυριάκου Χαραλαμπίδη.

Σημαντική είναι η παρουσία του και στη μουσική επένδυσηπολλών θεατρικών και κινηματογραφικών έργων, όπως τα έργα «Δόνα Ροζίτα» και«Γέρμα» του Φρεδερίκο Γκαρσία Λόρκα και στις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη.
Ο κορυφαίος Κύπριος μουσικοσυνθέτης, Μάριος Τόκας είχεπαρουσιάσει μια μεγάλη συναυλία στο "Κούρσαλον Χιούμπνερ" τηςΒιέννης. Στη συγκεκριμένη συναυλία οΜάριος Τόκας είχε παρουσιάσει ένααφιέρωμα στη μουσική που έχει συνθέσει για την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κύπρο,ενώ έκανε αναδρομή στη σπουδαία δουλειά του, από την αρχή της σταδιοδρομίας τουστο ελληνικό ποιοτικό τραγούδι μέχρι σήμερα.
Πρόκειται για τραγούδια του Μάριου Τόκα που αγαπήθηκαν καιέγιναν επιτυχίες και που στη Βιέννη ερμηνεύσαν οι νέοι αλλά ήδη καταξιωμένοι ,Κώστας Χατζηχριστοδούλου, Μαρία Αλεξίου και Γιώργος Φανάρας, με τη συνοδεία τηςορχήστρας του συνθέτη που διεύθυνε ο Γιώργος Παγιάτης. Όπως σε όλες τιςεμφανίσεις του, έτσι και στη Βιέννη, στόχος του Μάριου Τόκα ήταν όλοι οι παραβρισκόμενοι να γίνουν μια"παρέα" και να τραγουδήσουν όλοι μαζί.
Αυτή η μεγάλη συναυλία στο γνωστό κοσμοπολίτικο «ΚούρσαλονΧιούμπνερ» στο κέντρο της Βιέννης, συνδιοργανώθηκε από την «Ελληνική ΕταιρείαΑυστρίας» και το Αθλητικό Σωματείο Αθηνών «Παντάλκις», με τη στήριξη τηςΓενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών καιτελεί υπό την αιγίδα του πρεσβευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αυστρία,Σταύρου Επαμεινώνδα.
Ήδη στο πρόσφατο παρελθόν η μουσική του Μάριου Τόκα είχεαποσπάσει το θαυμασμό και τις επευφημίες του φιλόμουσου κοινού της πρωτεύουσαςτης μουσικής, της Βιέννης, κατά την παρουσίαση από τον κορυφαίο Κύπριομουσικοσυνθέτη του έργου του «Θεογεννήτωρ Μαρία», πριν ακριβώς δύο χρόνια στονιστορικό καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου στη Βιέννη. Το βασισμένο στηβυζαντινή παράδοση έργο αυτό του Μάριου Τόκα είχαν ερμηνεύσει τότε ο βετεράνοςτου ελληνικού τραγουδιού Μανώλης Μητσιάς και ο Κώστας Χατζηχριστοδούλου, με τησυνοδεία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας και της Χορωδίας "Ηχώ" τηςΜπρατισλάβας. Το «Θεογεννήτωρ Μαρία», με τους θαυμάσιους εκκλησιαστικούς ύμνουςτου, είχε παρουσιαστεί την ίδια εποχή και με τους ίδιους συντελεστές στο Ναότου Αγίου Μαρτίνου στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας.

Δηλώσεις της Πολιτικής και Θρησκευτικής ηγεσίαςγια τον χαμό του Μάριου Τόκα

Δήλωση Χριστόφιαγια τον θάνατο του Μ.Τόκα

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας αναφέρει σεάμεση γραπτή δήλωσή του σημειώνοντας «Η Κύπρος χάνει πρόωρα ένα μεγάλοδημιουργό του σύγχρονου πολιτισμού μας, τον Μάριο Τόκα», και ότι ο ίδιοςπροσωπικά χάνει ένα στενό διαχρονικό φίλο και συναγωνιστή.
Στη δήλωση αυτή για το θάνατο του Μάριου Τόκα, που πέθανετην Κυριακή της Ανάστασης μετά από μάχη με τον καρκίνο, ο Πρόεδρος Χριστόφιαςαναφέρει ότι ο «Μάριος από παιδί ασχολήθηκε με τη μουσική, την οποία συνέδεσεμε την κοινωνική ευαισθησία που τον χαρακτήριζε, καθώς εμφορείτο από τα ιδανικάτης κοινωνικής δικαιοσύνης που του δίδαξε ο πατέρας του, ποιητής καιδημοσιογράφος Κύπρος Τόκας».
Στα πρώτα του έργα, είπε, ο κ. Χριστόφιας «μελοποίησεποιήματα του πατέρα του που αφορούσαν τις σχέσεις Ελληνοκυπρίων καιΤουρκοκυπρίων και τον πόθο για κοινή ειρηνική πατρίδα και ειρηνική συμβίωση.Αποκορύφωμα αυτής της δημιουργίας αποτέλεσε η μελοποίηση του ποιήματος τηςΤουρκοκύπριας συμπατριώτισσάς μας Νεσιέ Γιασίν «Η δική μου η πατρίδα». Ο ΜάριοςΤόκας δεν έμεινε μόνο σε αυτή τη μουσική και δημιουργία, είπε ο ΠρόεδροςΧριστόφιας. Εμπνεύστηκε και από τους «αγώνες του λαού μας για απελευθέρωση,αλλά και από τον έρωτα και την αγάπη και μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ωςσυνθέτη της αγάπης και του έρωτα».
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας ανέφερε ότι στο τελευταίο μεγάλοσυνθετικό έργο «Θεογεννήτωρ Μαρία», ο Μίκης Θεοδωράκης επεσήμανε τη σοβαρήπαρουσία του Μάριου Τόκα στο χώρο της ελληνικής μουσικής, που ήταν πάνταπαρουσία στηριγμένη στις ρίζες της μουσικής μας παράδοσης.
Και καταλήγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «Προσωπικά χάνω έναστενό διαχρονικό μου φίλο και συναγωνιστή. Η μουσική και τα τραγούδια του θαμας συντροφεύουν για πάντα. Η Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά συμμετέχουμε στοπένθος για τον πρόωρο χαμό του Μάριου Τόκα που είναι πένθος για ολόκληρη τηνΚύπρο. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγο, τα παιδιά, τον πατέρα καιτα αδέλφια του».
Φανερά καταβεβλημένος από την είδηση του θανάτου του ΜάριουΤόκα, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης εξέφρασε τη βαθιά του θλίψη,δηλώνοντας ότι η Κύπρος έχασε ένα χαρισματικό γιο και η Ελλάδα ένα διάσημοσυνθέτη.
Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου δήλωσε ότι «ο πρόωρος,απρόσμενος και άδικος θάνατος του Μάριου Τόκα στην πιο καρποφόρα φάση τηςδημιουργικής του προσφοράς, προκαλεί αισθήματα ανείπωτης θλίψης και βαθιάςοδύνης». Η ΕΔΕΚ, πρόσθεσε, «πενθεί το χαμό του μεγάλου Κύπριου, του μεγάλουΈλληνα καλλιτέχνη, του αγωνιστή, του ανθρώπου».
Βαθιά θλίψη για το θάνατο του Μάριου Τόκα εξέφρασε και οΑρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο οποίος, όπως είπε, είχε ενημερωθεί εδώ και ημέρεςγια την ασθένειά του. «Ο Μάριος Τόκας ήταν ένας μεγάλος μουσικοσυνθέτης και μετο ταλέντο του προσέφερε πολλά στην πατρίδα μας. Είθε ο Θεός να αναπαύσει τηνψυχή του», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος.
Το Κίνημα Οικολόγων τονίζει ότι η Κύπρος σήμερα είναιφτωχότερη. «Ένας από τους πιο μεγάλους και καταξιωμένους ανθρώπους τουπολιτισμού που τίμησαν με την εργασία τους την Κύπρο και την Τέχνη ανήκει πλέονστην αιωνιότητα. Η σπάνια για την εποχή μας σεμνότητα που τον χαρακτήριζε αςαποτελέσει το φωτεινό παράδειγμα. Ακόμα και τη μεγάλη του πορεία προς τηναιωνιότητα διάλεξε ο ταπεινός αυτός μα ωστόσο μεγάλος καλλιτέχνης να τη διαβείμακριά απ’ τους προβολείς της δημοσιότητας. Ανέβασε -ακόμα και με το θάνατότου- ψηλά τον πήχη του ήθους και της ποιότητας. Μόνο γι’ αυτό, του αξίζει τοπιο δυνατό και αέναο χειροκρότημα».
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας καιΕπίτροπος Παιδείας του ΔΗΣΥ Νίκος Τορναρίτης σε γραπτή δήλωσή του για το θάνατοτου Μάριου Τόκα ανέφερε ότι «η πατρίδα μας έχασε ένα από τα καλύτερα παιδιάτης». Και πρόσθεσε ο κ. Τορναρίτης, «Ο Μάριος Τόκας υπήρξε σπουδαίοςτραγουδοποιός της Κύπρου και της αγάπης», συμπληρώνοντας ότι σήμερα «τιμούμετην ωραία ψυχή».
Τα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Λεμεσού επισκέφθηκαν τοπατρικό σπίτι του Μάριου Τόκα και εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους στηνοικογένειά του και ιδιαίτερα τον ηλικιωμένο πατέρα του, δημοσιογράφο καισυγγραφέα Κύπρο Τόκα. Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες σε όλα τα δημόσιακτήρια της Λεμεσού μέχρι την ημέρα της κηδείας.
Έφυγε από κοντά μας, χτυπημένος από την επάρατη νόσο, οαγαπημένος όλων μουσικοσυνθέτης Μάριος Τόκας. Πάλεψε σκληρά την αρρώστια, μετην αμέριστη αφοσίωση της γυναίκας του Αμαλίας, αλλά μετά από 6 μήνες έχασε τημάχη. Το Apodimos.com εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στη γυναίκα του και ταπαιδιά του. «Ας είναι ελαφρό το χώμα της Αττικής που σε σκεπάζει ».

Πηγές :goodnet.gr – ant1online.gr – ikypros.com – simerini.com.cy – radiopafos.com

--------------------------------------------------
Μάριος Τόκας ομουσικοσυνθέτης όλων των Κυπρίων

της Ερατώς Φανίδου, Μάης 2008

Ανήμερα της Ανάστασης έφυγε από τη ζωή ο μεγάλοςμουσικοσυνθέτης της Κύπρου Μάριος Τόκας, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.Παρόντες στο τελευταίο χειροκρότημα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών ο Πρόεδρος καιυπουργοί της Κυπριακής Δημοκρατίας, καλλιτέχνες της Ελλάδας και της Κύπρου καιπλήθος φίλων κι εκτιμητών του έργου του, ανάμεσα τους και μεγάλη αντιπροσωπείατης Προοδευτικής Αθήνας.
Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1954. Απόφοιτος τουΛανιτείου Γυμνασίου Λεμεσού. Στα 9 του χρόνια γίνεται μέλος της φιλαρμονικήςτου Δήμου Λεμεσού, ενώ παράλληλα φοιτά στο Εθνικό Ωδείο Λεμεσού. Η περίοδος τηςστρατιωτικής του θητείας (1972-75) του άφησε τραυματικές εμπειρίες, είπε οίδιος. Τα γεγονότα εκείνα και η γεμάτη πίκρα ζωή, γίνονται πηγή έμπνευσης γιακάποια από τα έργα του. Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, ο Μάριος Τόκας άρχισε ναγυρίζει από πόλη σε πόλη, κάνοντας συναυλίες για να εμψυχώνει τους Κύπριους καινα μαζέψει χρήματα για τους πρόσφυγες. Μετά το τέλος της θητείας τουεγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα όπου συνεχίζει τις μουσικές σπουδές, ενώ φοιτάκαι στη Φιλοσοφική.
Το 1976 και το 1983 εκπροσωπώντας την ΕΔΟΝ, συμμετέχει στοΔιεθνές Φεστιβάλ πολιτικού τραγουδιού «Κόκκινη Παπαρούνα» στη Μιλακοέβγκρανττης Λ.Δ. Βουλγαρίας και το 1977 σε αντίστοιχο Φεστιβάλ στο Βερολίνο. Το 1979κάνει το δισκογραφικό του ξεκίνημα με δυο μεγάλους δίσκους: «Τραγούδια τηςπαρέας» με ερμηνευτή το Μ. Μητσιά και «Άρες Μάρες Κουκουνάρες» παιδικάτραγούδια σε στίχους Φώντα Λάδη με ερμηνεύτρια την Τάνια Τσανακλίδου. Πήρεμέρος σε τρία Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού της ΕΔΟΝ και σε Παγκύπρια Φεστιβάλτης Οργάνωσης.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα,συμμετέχει ενεργά στο πολιτιστικό κίνημα του δημοκρατικού φοιτητικού κινήματος.Ανασκαλίζοντας μάλιστα το αρχείο της Προοδευτικής, βρήκαμε δεκάδες αναφορές στησυμβολή του στην πολιτιστική δράση της παράταξης. Στα πρώτα του βήματα, οΜάριος Τόκας στην Αθήνα τραγουδούσε στις σαββατιάτικες, τότε, μπουάτ τηςΠροοδευτικής. Η μπουάτ στην Πλάκα, όπου τραγουδούσε ο Τζαβέλλας τα «Αντάρτικα»,ήταν πολύ μικρή για να χωρέσει το Μάριο και τα τραγούδια του. Εδώπρωτοτραγούδησε τα πρώτα πολιτικά τραγούδια του: «Η δική μου η πατρίδα» και«Αδελφέ μου Οσμάν». Η χορωδία της Προοδευτικής υπό τη διεύθυνσή του είχε τιςπιο μαζικές εκδηλώσεις της.
Ξεχωρίσαμε μάλιστα και μερικές σημαντικές εκδηλώσεις τηςΠροοδευτικής με το μουσικοσυνθέτη. Τον Απρίλη του 1977 η μεγάλη εκδήλωση προςτιμή των ηρωομαρτύρων Καβάζογλου και Μισιαούλη και τον Απρίλη του 1978 η μεγάλησυναυλία του Μάριου Τόκα στο Πολυτεχνείο, την οποία συνδιοργάνωσε η Προοδευτικήμε την Αναγέννηση. Εκεί ο νεαρός τότε καλλιτέχνης παρουσίασε μπροστά σεεκατοντάδες φοιτητές τα έργα του: μελοποιημένη ποίηση του Ναζίμ Χικμέτ, τουΡίτσου, του Θεοδόση Πιερίδη και του Γεφτουσένκο.
Ο Τόκας, μαζί με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες (Μ. Δημητριάδη,Κούτρας, Θωμαϊδης), συμμετείχαν στην ιστορική εκδήλωση που διοργάνωσε ηΠροοδευτική, με τρομερή επιτυχία, στο αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ, το Φλεβάρη του1979. Ήταν μια εκδήλωση αλληλεγγύης και συλλογής χρημάτων για τους τριακόσιουςΤουρκοκύπριους φοιτητές της Κωνσταντινούπολης, που είχαν εκδιωχθεί από τιςφοιτητικές εστίες μετά από απαίτηση του Ντενκτάς, επειδή διαδήλωσαν υπέρ τηςανεξαρτησίας της Κύπρου και της λύσης του κυπριακού στη βάση των αποφάσεων τουΟΗΕ. Ο Μάριος Τόκας είναι, μάλιστα, ο συνθέτης του ύμνου της Προοδευτικής.
Στη συνέχεια, συνεργάζεται και με το μεγάλο ποιητή Γ. Ρίτσοστο δίσκο «Πικραμένη μου γενιά» με ερμηνευτή το Λάκη Χαλκιά. Στο δίσκο απαγγέλλει,μάλιστα, και ο ίδιος ο Ρίτσος. Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και μετά, οιεπιτυχίες διαδέχονται η μια την άλλη και η μουσική του ταξιδεύει παντού. Τατραγούδια του ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα: Καλογιάννης, Μητροπάνος, Πάριος,Νταλάρας, Τερζής, Γλυκερία, Αλεξίου, Γαλάνη, Μαρινέλλα, Διονυσίου, Χαλκιάς,Κανελλίδου κ.ά. Ο Μάριος δεν πρόλαβε να δώσει έργα του, που αγάπησε πολύ καιβρίσκονται σε παρτιτούρες και ηχογραφήματα.
Ο Τόκας μελοποίησε στίχους του ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη κιαγάπησε με αγνότητα την Ελλάδα, υμνώντας την ομορφιά και τον πολιτισμό της.Ύμνησε τον έρωτα και τη ζωή. Συνέδεσε όμως τη μουσική με την ανθρωπιά και τησεμνότητα που τον χαρακτήριζε, καθώς εμφορείτο από τα ιδανικά της κοινωνικήςδικαιοσύνης, όπως του τα δίδαξε ο πατέρας του και η κυπριακή Αριστερά, τηςοποίας ήταν παιδί. Στα πρώτα του έργα, μελοποίησε ποιήματα του πατέρα του πουαφορούσαν τις σχέσεις Ε/κ και Τ/κ και τον πόθο για κοινή ειρηνική πατρίδα.
«Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο, ποιο από ταδυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ». Μπορούσε να ήταν διαφορετικός ο αποχαιρετισμόςστο Μάριο; Το τραγούδι αυτό που συνέθεσε ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης τονσυντρόφευσε στην τελευταία του κατοικία. Η ανάγκη για μια κοινή πατρίδα ήτανδιάχυτη ήδη, από τα πρώτα έργα που μελοποίησε. Το παράπονο του για τημοιρασμένη πατρίδα και την ανάγκη για επανένωση της, εκφράζεται μέσα από τουςστίχους της Τουρκοκύπριας συμπατριώτισσάς μας Νεσιέ Γιασίν. Η πορεία του έργουαυτού είναι υποδειγματική. Στην αρχή κατακρίνεται με λύσσα από κάποιους στηνΚύπρο, οι ίδιοι μάλιστα που είχαν ευθύνες για την τραγωδία. Έγινε, όμως, ούμνος όλων των Κυπρίων που θέλουν και εργάζονται για την επανένωση. Σήμερα, οιστίχοι αυτοί, που γράφτηκαν από μια δεκαεφτάχρονη τότε Τ/κ και ακούγονται στηνΚύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία, μέσα από τη μουσική του Μάριου, οδηγούν τοναγώνα για την επανένωση και τη συμβίωση όλων των παιδιών της Κύπρου.
Ο Μάριος έφυγε ανήμερα της Ανάστασης για να μας θυμίζει ότιοι δημιουργοί είναι πάντα μαζί μας για να πλουτίζουν, να γλυκαίνουν και ναοδηγούν τη ζωή μας όλο και πιο ψηλά.

24 Απρ 2012

Κυριάκου Χαραλαμπίδη: "Άρδανα"



Κυριάκου Χαραλαμπίδη: "Άρδανα"

Με την ευκαιρία της γιορτής του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου), οι κάτοικοι της κατεχόμενης κοινότητας Άρδανα της επαρχίας Αμμοχώστου, ανέπεμψαν παράκληση στον πολιούχο άγιο, σε παρεκκλήσι στην Αγία Νάπα, ενώ το προηγούμενο βράδυ τέλεσαν εσπερινό και λιτάνευση της εικόνας του. Μετά τη θρησκευτική τελετή οι κάτοικοι των Αρδάνων, που τη μέρα αυτή βρίσκουν την ευκαιρία να συναντηθούν ξεκινώντας από όλα τα μέρη της Κύπρου, όπου τους διασκόρπισε η προσφυγιά, συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν μια όμορφη τελετή με τα έθιμα, τα τραγούδια, τις διάφορες μορφές λαϊκής τέχνης και τις μνήμες του αγαπημένου χωριού τους. Τιμώμενο πρόσωπο στη γιορτή ο Αμμοχωστιανός ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης, που αφιέρωσε στα Άρδανα δυο από τα καλύτερα ποιήματα του.

Στο video της ανάρτησης παρουσιάζεται ένα σύντομο ρεπορτάζ του ΡΙΚ με τις εκδηλώσεις (από το κεντρικό του δελτίο ειδήσεων της 22ας Απριλίου 2012), ενώ στη συνέχεια ακούμε τον ίδιο τον ποιητή να απαγγέλλει τα δυο ποιήματα.

Τα κείμενα περιλαμβάνουν τα ποιήματα μαζί με τις σημειώσεις του ποιητή.

  Άρδανα

Και τη μισήν αυλή του από 'να μέρος
που δε φαινότανε άλλοτε μια πέτρα της
θωρούσε με τα μάτια του τυφλά.

Το θάμα ήτανε στ' όνειρο, αλλά μισό κι αυτό.
Γιατί όπως ήταν κάτω από κληματαριά
καλού γειτόνου κι έβλεπε προς την αυλή
τ' αγαπητού σπιτιού του, πώς να προχωρήσει
που 'χανε στήσει γλέντι και χορό
στην απλωσιά της κάτι ξένοι.

Και τον κοιτούσανε όλοι, το πηγούνι τους
σηκώνανε κατά τον ουρανό
και σημαδεύανε συνέχεια όχι.

Μιαν άλλη φορά πάλι τα κατάφερε
και μπήκε από σκισμή τ' ονείρου του στο σπίτι.
Βγαίνοντας στην αυλή του απ' την καμάρα
τη βρήκε την Τουρκάλα που έβγαζε νερό.

Ούτε που σκέφτηκε να τη ρωτήσει το γιατί.
Μονάχα πήρε τη γνωστή του μαντιλιά
την ουρανιά και σκούπισε το πρόσωπό του.
Εκείνη γύρισε αθόρυβα, χωρίς μιλιά
και κάνει κάπως έτσι (κίνηση χεριών)
σάμπως να του 'λεγε «δε φταίμ' εμείς,
και δηλαδή τα βρήκαμε, δεν τα πειράξαμε.
Τι να σου κάνω; Αν θέλεις κόπιασε να φάμε».

Αυτά σημαίνουνε, Κυριάκο, είπε στον ποιητή
ο άνθρωπος που μπήκε στην αυλή του
πως δε θα πάμε πίσω στο χωριό μας.
Ναι, είναι τραγικό, μα κάλλιο να το ξέρουμε
παρά να ζούμε στο σκοτάδι αλλιώτικης ελπίδας.
Ζύγωσα στ' όνειρό μου κάμποσες φορές
το σπίτι μου και στ' όνειρό μου βρήκα
τον τρόπο να διασπάσω τη γραμμή –πήγα πετώντας
ίσαμ' εκεί, το είδα ως δε θα το 'βλεπα
σ' ειρηνικούς καιρούς και μετρημένους.

Αλλά συνέχισε πως κάποιοι τον μποδίζαν
να μπει, τον αποτρέπανε: «Σαν έφτανα ως εκεί
να προχωρήσω εκείνοι δε μ' αφήνανε.
Κι ούτε να φύγω πάλι το μπορούσα.
Έξοδος δεν υπήρχε στ' όνειρό μου
κι άλλο δεν είχα παρά να ξυπνήσω».

Ο ποιητής τον άκουσε με προσοχή
και χαμογέλασε με λόγια μετρημένα.
Αν την Αμμόχωστο, είπε, την αφήκαμε
μέσ' απ' τα χέρια μας να ξεγλιστρήσει,
μια μέρα θα την πάρουμε στα σίγουρα
με όρους ταπεινωτικούς∙ αυτό είναι αλήθεια.
Να ξέρεις τούτο μοναχά: Ή τη βλέπεις
και να την πάρεις δεν μπορείς στα ίσια
ή δεν τη βλέπεις κι έχεις την ψευδαίσθηση
πως τηνε βλέπεις, επειδή έτσι φαίνεται.
Αυτό είναι το χειρότερο. Κοίτα, σα να 'ναι
οι φύλακες εκεί και σ' εμποδίζουν
να μπεις μες στα λαγούμια της ανάμνησης,
απαγορεύουνε θαρρείς τη δίοδο
ακόμα και στο πέταγμα του νου.
Ωστόσο το φτωχό σου το χωριό Άρδανα,
πλαγιά Πενταδακτύλου, ας το ζαλίσουμε,
κυρ Τόμπυ, στο κρασί της Ιλλυρίας.
Ας πιούμε στην υγειά του, όσο κρατεί
στους ώμους του την Οικουμένη ο Άτλαντας.
Γιατί ο καιρός περνά κι η φύση χάνεται.
Η θάλασσα που τώρα λιώνει στο μετάξι
σαν αύριο θα γενεί θεριό, φυλάξου.
Τότε μπορεί κι εγώ να τρελαθώ
και συ να μπεις στο σπίτι το δικό σου.

Ιούνιος 1981

Από τη συλλογή «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα» (1982)

Σημειώσεις του ποιητή:

τίτλος
Άρδανα: Χωριό στον Πενταδάκτυλο, απέχει δεκαοχτώ μίλια από την Αμμόχωστο, πεντέμισι μίλια από το κάστρο της Καντάρας. Το όνομα Άρδανα ετυμολογείται ίσως από το Άλβανα και Άρβανα, περιοχή της Κεντρικής και Νότιας Αλβανίας που κατοικούσαν οι Αλβανοί ή Ιλλυριοί των βυζαντινών πηγών. (Για το θέμα δες Κ. Π. Κύρρη, Οι Τύλληροι και η Τυλληρία, Λευκωσία 1974). Φαίνεται πως οι Βυζαντινοί και ύστερα οι Φραγκοι ή και οι Βενετσιάνοι, εγκαταστήσανε στο χωριό Αλβανούς (Ιλλυριούς) χριστιανούς ακρίτες. Ίσως, όμως τα Άρδανα ήτανε μια βίγλα χτισμένη γύρω από ένα πηγάδι (αρχ. αρδάνιον).
 Μερικά στοιχεία μου δοθήκανε από τον Ανδρέα Μαραγκό, σκηνοθέτη και ηθοποιό, που γεννήθηκε στα Άρδανα. Η ιδέα του ποιήματος εξάλλου στηρίχτηκε σε μια περιγραφή ονείρου του για το χωριό του. Μια μέρα μου είπε:
 «Εσύ Κυριάκο, γράφεις για την πόλη σου, την Αμμόχωστο, τόσα ποιήματα. Μα εμένα η σκέψη μου είναι καρφωμένη στο χωριό μου, τα Άρδανα. Κανένας δε μιλάει γι αυτό, έτσι φτωχό και ταπεινό που είναι. Αυτό εγώ λαχταρώ, γι αυτό υποφέρω. Γράφε λοιπόν εσύ για την Αμμόχωστο. Στο κάτω κάτω μπορεί και να μας τη δώσουνε κάποτε. Αλλά τα Άρδανα μου ποιος θα τα συλλογιστεί; Που δε θα ξαναπάμε πίσω πια σ’αυτά, το ξέρω από τα όνειρα μου. Νομίζω πως τα χάσαμε για πάντα».
Το πράγμα, σκέφτηκα αργότερα, είναι τραγικότερο για την Αμμόχωστο. Μιλάμε για μια πόλη που την είχαμε και την αφήσαμε να ξεγλιστρήσει μέσ’ από τα χέρια μας. Που τη βλέπουμε και δεν τη βλέπουμε. Που κι όταν την πάρουμε, δε θα μας ανήκει. Εκτός κι αν…
Έτσι γράφτηκε το ποίημα για τα Άρδανα.

Στ. 58
 Κυρ- Τομπυ: Sir Toby, ήρωας του Σαίξπηρ στη Δωδεκάτη Νύχτα: Το έργο εκτυλίσσεται στην Ιλλυρία (δες Πρ. Α΄, Σκ. 3). Τα περί Αρδάνων και Ιλλυριών τα έμαθα ύστερα από τη σύνθεση του ποιήματος. Ο Τόμπυ, ο αγαθοποιός κρασοπατέρα, κόλλησε μαγνητικά στο ποίημα.

-----------------------------------------------------------

Αρδανα II

Να της μιλήσω Τουρκικά δεν ήξερα.
— Μιλάτε Αγγλικά;
— Καταλαβαίνω.
— Αυτό είναι το σπίτι μου;
— Αυτό είναι το σπίτι σου.
Κι αρχίνησα ένα κλάμα μες στον ύπνο μου. Εκείνο του αποχαιρετισμού. Μα τ' αναφιλητά μου μ' ανασήκωναν σαν καρυδότσουφλο και ξύπνησα, Πυλάδη.
Βρεγμένο το κρεβάτι μου —τ' όνειρο μήπως έσταζε από την οροφή του;— εμείς οι δυο το βλέπουμε, το ξέρουμε, το ζούμε κιόλας : « Χάθηκε ό στρατός μας! » Τίποτα πια, κανένα πλοίο εν όψει, καμιά στεριά, κανένα σπίτι, φίλε.
Και όμως το ξωπόρτιν ήταν το ίδιο, το στενοσόκακο ίδιο, o λάκκος ήταν ίδιος, η τερατσιά, ο φούρνος, το τρακτέρ, η μάντρα ήταν ίδια. Κι εγώ καμία σχέση με το σπίτι. Δεν τ' αναγνώριζα. Στεκόμουν στην αυλή μου κι ένιωθα τόσον άβολα, στοιχηματίζω, αν με θωρούσες, θα 'βαζες τα κλάματα.
Μες στην αυλή μου και δεν ήμουν πια στο σπίτι μου, δεν ήμουν στο χωριό μου — ένας ξένος, πού ή ψυχή του αναπαμό δεν είχε.
— Τι φής; Απέξω από το σπίτι σου κι ούτε πού τ' ανα-
γνώριζες, αλήθεια;
— Δεν ήτανε δικό μου πια, δεν ήταν. Το σπίτι πού γεν-
νήθηκα, Πυλάδη ! Και μάλιστα τη ρώτησα : Κυρία, αυτό
είναι το σπίτι πού γεννήθηκα; Ιs this the house I was born? Και μου 'πεν ή Τουρκάλα : « Ναι, αυτό είναι».
Μυστήριο ! Πού ήξερε πώς ήταν το σπίτι αυτό πού εγώ το φως του ήλιου πρωτόειδα, πώς ήταν τόσο βέβαιη;

Ιούλιος 1992
Από τη συλλογή  «ΜΕΘΙΣΤΟΡΙΑ» Εκδόσεις ΑΓΡΑ (1995)

Σημειώσεις του ποιητή:

τίτλος
Δες Κ. Χαραλαμπίδης , Αμμόχωστος Βασιλεύουσα, Ερμής, Αθήνα 1982 : Άρδανα, σ. 106 – 108, και Σημειώσεις, σ. 159 - 160

"Η ιδέα του πρώτου ποιήματος, που γράφτηκε Ιούνιο 1981, στηρίχτηκε σε μια περιγραφή ονείρου του σκηνοθέτη και ηθοποιού Ανδρέα Μαραγκού. Την 1η Ιουλίου 1992 ο Μαραγκός μου τηλεφώνησε να μου στορήσει δεύτερο όνειρό του για το πατρικό του σπίτι στα Άρδανα".

20 Απρ 2012

Ο Σολής τζιαι το πόλυπιφ



Ο Σολής τζιαι το πόλυπιφ

Το video είναι σατιρικό! Στο πρόσωπο του Επικεφαλής της Υπηρεσίας Ενέργειας του Υπουργείου Εμπορίου της Κύπρου, σατιρίζεται η Κυπριακή Λεβεντιά!
Ζητάμε την κατανόηση του κ. Σόλωνα για την υπερβολική μας «στοχοποίηση». Δεν επενδύουμε τούτη τη φορά σε «φυσικό αέριο», αλλά στο πηγαίο του κυπραίϊκο χιούμορ!
Είμαστε μήπως «πράκτορες» της κυρίας Πραξούλας;

Τα κείμενα:
  1. Φροντιστήριο Κύπρου στην Ελλάδα: Έτσι θα ορίσετε ΑΟΖ!
  2. Βιογραφικά στοιχεία του Σόλωνα Κασίνη.
 --------------------------------------------------------
 
Φροντιστήριο Κύπρου στην Ελλάδα: Έτσι θα ορίσετε ΑΟΖ!

Γραπτές εισηγήσεις για το πώς θα προχωρήσει η Ελλάδα στον καθορισμό των αποκλειστικών της ζωνών για έρευνες και γεωτρήσεις για εξεύρεση φυσικού αερίου, υπέβαλε στον Έλληνα υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη, ο διευθυντής της υπηρεσίας Ενέργειας του κυπριακού υπουργείου Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού Σόλων Κασίνης.


Σε συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κασίνης σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να δηλώσει και να προχωρήσει έως το τέλος του χρόνου στην κατακύρωση προσφορών για να κάνει σεισμικές έρευνες και να καθορίσει χάρτη με τον οποίο θα δηλώνει την πρόθεσή της για κήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών.


«Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό και θα παρουσιαστεί χάρτης, είναι ως να δηλώνεται ότι η Ελλάδα θέλει να υπάρχει αποκλειστική ζώνη και μεταξύ αυτής και της Κύπρου», προσθέτει.
Ο Σόλων Κασίνης είναι το πλέον πολυσυζητημένο πρόσωπο της «ενεργειακής διπλωματίας» της Κύπρου. Γεννήθηκε το 1952 στη Ζώδια της κατεχόμενης Μόρφου και διαθέτει πτυχίο Χημικού Μηχανικού, καθώς και τίτλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στο Μάρκετινγκ. Στο παρελθόν εργάστηκε για την Sasol Ltd και την Cyprus Petroleum Refinery. Τα τελευταία χρόνια προΐσταται της υπηρεσίας ενέργειας του κυπριακού υπουργείου Εμπορίου και είναι επίσης Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ενέργειας και του Ειδικού Ταμείου της Επιτροπής Ενεργειακών Πόρων.


Αναφερόμενος στη συνεργασία του με τον Έλληνα υφυπουργό αρμόδιο για θέματα Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη και στο ερώτημα αν έχει κάποιες εκτιμήσεις για τα κοιτάσματα νότια και νοτιανατολικά της Κρήτης, καθώς και στην περιοχή του Ιονίου πελάγους, ο κ. Κασίνης απάντησε επιφυλακτικά, λέγοντας: “Πρέπει από πλευράς Ελλάδος να κάνουν ουσιαστικές σεισμικές έρευνες τις οποίες αν δεν τις μελετήσω δεν μπορώ να εκφέρω εκτίμηση”.

 Πριν από τη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κασίνης δέχτηκε στο Γραφείο του τον Γενικό Διευθυντή του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιανατολικής Ευρώπης (Γ.Ε.Ν.Ε.) Κωστή Σταμπολή, ο οποίος τον προσκάλεσε τον Νοέμβριο στην Αθήνα για να μιλήσει σε ένα συνέδριο καθώς και σε ένα άλλο που προγραμματίζεται για τον ερχόμενο Απρίλιο.


Σε ερώτηση πως θα αντιδράσει η Κύπρος στην περίπτωση που η Τουρκία αρχίσει έρευνες και ή γεωτρήσεις , σύμφωνα με χάρτη της Τουρκικής Ανώνυμης Εταιρείας Πετρελαίων, σε οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ στα δυτικά της Πάφου, τα οποία γειτνιάζουν με την ΑΟΖ της Αιγύπτου, απάντησε ότι αυτό είναι θέμα πολιτικής και εθνικής σημασίας και ότι δεν τυγχάνει του δικού του χειρισμού. “Το τι έχω πει γι’ αυτό το θέμα και το δήλωσα και δημόσια σε πάρα πολλές διαλέξεις μου είναι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε κενά πίσω μας και έπρεπε εδώ και αρκετό καιρό -έστω και τώρα είναι καλά- να κάνουμε άμεσα το δεύτερο γύρο των αδειοδοτήσεων, έτσι ώστε να έχουμε και άλλους συμμάχους, οι οποίοι στο τέλος της ημέρας θα βοηθήσουν στην επίλυση του Κυπριακού”, σημείωσε.
Ανέφερε ότι στον πρώτο γύρο αδειοδοτήσεων, παρόλο που υπήρχαν αιτήσεις για τα οικόπεδα 6, 11 και 12, δόθηκε άδεια μόνο για το 12, “γιατί εμείς αυτό που ζητούμε είναι να βρούμε σοβαρές εταιρείες να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους από την αρχή μέχρι το τέλος”.
Σε ερώτηση πως θα αντιδράσει η Κύπρος στην περίπτωση που η Τουρκία αρχίσει έρευνες και ή γεωτρήσεις , σύμφωνα με χάρτη της Τουρκικής Ανώνυμης Εταιρείας Πετρελαίων, σε οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ στα δυτικά της Πάφου, τα οποία γειτνιάζουν με την ΑΟΖ της Αιγύπτου, απάντησε ότι αυτό είναι θέμα πολιτικής και εθνικής σημασίας και ότι δεν τυγχάνει του δικού του χειρισμού.
“Το τι έχω πει γι’ αυτό το θέμα και το δήλωσα και δημόσια σε πάρα πολλές διαλέξεις μου είναι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε κενά πίσω μας και έπρεπε εδώ και αρκετό καιρό -έστω και τώρα είναι καλά- να κάνουμε άμεσα το δεύτερο γύρο των αδειοδοτήσεων, έτσι ώστε να έχουμε και άλλους συμμάχους, οι οποίοι στο τέλος της ημέρας θα βοηθήσουν στην επίλυση του Κυπριακού”, σημείωσε.


Ανέφερε ότι στον πρώτο γύρο αδειοδοτήσεων, παρόλο που υπήρχαν αιτήσεις για τα οικόπεδα 6, 11 και 12, δόθηκε άδεια μόνο για το 12, “γιατί εμείς αυτό που ζητούμε είναι να βρούμε σοβαρές εταιρείες να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους από την αρχή μέχρι το τέλος”.

11/10/2011

---------------------------------------------------- 
 
Βιογραφικά στοιχεία του Σόλωνα Κασίνη

Ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της «ενεργειακής» διπλωματίας της Κύπρου είναι ο κ. Σόλων Κασίνης, ο οποίος πρωτοστάτησε στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων ετών, με αποτέλεσμα την οριοθέτηση των Ζωνών Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης (ΑΟΖ) με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Ο Σόλων Κασίνης γεννήθηκε στην Κύπρο το 1952 και είναι παντρεμένος με τρία παιδιά. Διαθέτει πτυχίο Χημικού Μηχανικού, καθώς και τίτλο στη διοίκηση επιχειρήσεων και στο marketing. Στο παρελθόν εργάστηκε για την Sasol Ltd και την Cyprus Petroleum Refinery, ενώ σήμερα διατελεί επικεφαλής της Υπηρεσίας Ενέργειας του υπουργείου Εμπορίου της Κύπρου και επίσης πρόεδρος του Ινστιτούτου Ενέργειας και του Ειδικού Ταμείου της Επιτροπής Ενεργειακών Πόρων.
Ο κ. Κασίνης είναι ένας από τους πρωταγωνιστές των διεθνών διαπραγματεύσεων της Κύπρου για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της ΝΑ Μεσογείου. Χρησιμοποιώντας την πολυετή εμπειρία και την βαθιά γνώση του για τον συγκεκριμένο κλάδο, κατόρθωσε να οδηγήσει την χώρα στην υπογραφή σημαντικών διμερών συμφωνιών, όπως αυτή με το Ισραήλ, που θα επιτρέψουν στην Κύπρο να εκμεταλλευτεί το σημαντικό δυναμικό της στους υδρογονάνθρακες.

Πηγή energia.gr  

10 Απρ 2012

Χριστόφιας Vs Πρύτανης



Χριστόφιας Vs Πρύτανης
Το video αποτελείται από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κώστας Χριστοφίδης ασκεί συνολική κριτική στα κακώς κείμενα της κυπριακής πολιτείας, με αφορμή την αναπάντεχη φονική έκρηξη στο Μαρί.
Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε τον Πρόεδρο Χριστόφια να μιλά σε  διάφορες εκδηλώσεις. Ως «Πρόεδρος λύσης», η μεγαλύτερη του «έγνοια» παραμένει η λύση του κυπριακού. Η πολιτική  πορεία της πεντάχρονης προεδρικής του θητείας καταλήγει όμως στο αντίθετο αποτέλεσμα. Στην κατάρρευση των συνομιλιών και τη σταδιακή επιβολή της διχοτόμησης. Κορυφαίος σταθμός  αυτής της διαδρομής η απόφαση του ΑΚΕΛ και του ιδίου για απόρριψη του «Σχεδίου Ανάν».
Ενδιάμεσα παρουσιάζεται το επεισόδιο του εκνευρισμού και της αμηχανίας του Προέδρου, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Τα κείμενα:
1. Μιράντας Λυσάνδρου: «ΤΟ ΑΚΕΛ, ο Δημήτρης Χριστόφιας και η επίγνωση της πραγματικότητας».
2. Τάκη Αγαθοκλέους: «Eπανάσταση πανεπιστημιακών κατά Χριστόφια».

--------------------------------------------------------

ΤΟ ΑΚΕΛ, ο Δημήτρης Χριστόφιας και η επίγνωση της πραγματικότητας

Της Μιράντας Λυσάνδρου

Δεν μπορώ να αμφισβητήσω ότι την ώρα που το ΑΚΕΛ και ο Δημήτρης Χριστόφιας αναλάμβαναν τα ηνία της εκτελεστικής εξουσίας, είχαν απώτερο στόχο να μετατρέψουν σε πράξη το σύνθημα της δίκαιης λύσης και της δίκαιης κοινωνίας. Δεν μπορώ να αμφισβητήσω τον πατριωτισμό κανενός ο οποίος οριοθετεί ως όραμά του «μια νέα εποχή που θα έχει ως χαρακτηριστικό την ανανέωση της πολιτικής ζωής του τόπου και τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας» και «πρώτιστο μέλημα και καθήκον την επίλυση του Κυπριακού» (Δημήτρης Χριστόφιας, 28/2/2008 κατά την τελετή εγκατάστασής του).

Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, όλα όσα οραματίστηκαν ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ για την Κύπρο καταρρέουν. Το Κυπριακό παραμένει άλυτο και η διαδικασία των συνομιλιών είναι αδιέξοδη. Η οικονομία βρίσκεται ένα βήμα πριν τον όλεθρο, η ανεργία θερίζει, η ανανέωση της πολιτικής ζωής δεν έχει επιτευχθεί, όπως δεν έχει επιτευχθεί ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας και του κράτους. Οι εξελίξεις μάλιστα έχουν φέρει σε τέτοιο σημείο την κατάσταση που οι δηλώσεις Αβέρωφ Νεοφύτου, ότι το ΑΚΕΛ και η Κυβέρνηση ανατίναξαν τον ιδεολογικό τους ιστό αποδεχόμενοι πλέον τα καζίνο, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις παγοποιήσεις μισθών, τις μειώσεις των κλιμάκων εισδοχής, θέτουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Η Κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχουν κάνει πολλούς συμβιβασμούς. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ήττα. Μπορεί αυτοί οι συμβιβασμοί να είναι και βήμα εκσυγχρονισμού. Η χειρότερη ήττα, ωστόσο, είναι το αίσθημα της ήττας που ορθώνεται μπροστά τους σαν εφιάλτης. Ένας εφιάλτης που δεν μπορεί να εξαφανιστεί όσο δεν γίνεται συνειδητή η παρούσα κατάσταση κι όσο οι άμεσα εμπλεκόμενοι διατηρούνται συνειδησιακά σε μια κατάσταση «ύπνωσης».

Δεν είναι τυχαία η αντίδραση του Δημήτρη Χριστόφια την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου στην παρατήρηση που έκανε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης σε ομιλία του. Ο Πρόεδρος εμφανίστηκε ενοχλημένος λέγοντας ότι δεν του αρέσει να είναι το τιμώμενο πρόσωπο σε μία εκδήλωση και να «γίνονται διαλέξεις από καθέδρας και να ακούει τα εξ’ αμάξης».

Τι είπε ο Πρύτανης που ενόχλησε τον Πρόεδρο; «…Φρονώ πως ο λαός μας και οι επόμενες γενιές αξίζουν κάτι καλύτερο, αξίζουν περισσότερη δημοκρατία και περισσότερη λογοδοσία. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία, μέσα από τη θλίψη και τα γεγονότα του καλοκαιριού, να στήσουμε κάτι εντελώς καινούριο, πιο υγιές και πιο σύγχρονο. Πρέπει να μετατρέψουμε αυτήν τη δύσκολη εποχή σε μια δημοκρατική άνοιξη που να μπορεί να καταλήξει στην ανοικοδόμηση του κράτους. Να μετατρέψουμε την κρίση σε μια ευκαιρία αναμόρφωσης των πνευματικών θεσμών της δημοκρατίας».

Την δεδομένη στιγμή δεν έκανε επίθεση στον Πρόεδρο. Παρουσίασε την απόλυτη πραγματικότητα. Γιατί όμως ο Πρόεδρος τα πήρε προσωπικά; Όταν ο ίδιος μάλιστα ενώπιον της Επιτροπής Πολυβίου είχε προβεί σε μια παρόμοια δήλωση; Είχε πει συγκεκριμένα: «Είναι ξεκάθαρο στη δική μου αντίληψη ότι το όλο συμβάν (σ.σ. έκρηξη στο Μαρί) αποτελεί μια αποτυχία του συστήματος. Αποτυχία λειτουργιών και συστημικών διαδικασιών οι οποίες κτίστηκαν μέσα από τις δεκαετίες στη βάση σκοπιμοτήτων και πέρα από τις αρχές της αξιοκρατίας και της χρηστής διοίκησης. Υπάρχει στη λειτουργία της γραφειοκρατίας στον τόπο μας αδυναμία ελέγχου και αυτοελέγχου. Αυτές οι αδυναμίες δημιουργούν φαινόμενα αμέλειας, αναβλητικότητας και ευθυνοφοβίας».

Η αντίδραση του Δημήτρη Χριστόφια στη συγκεκριμένη εκδήλωση δεν ήταν τυχαία. Δυο μέρες μετά συνέχισε να λειτουργεί στη βάση του ίδιου αμυντικού μηχανισμού. Μιλώντας σε εκδήλωση των Μαρωνιτών κι απαντώντας στα όσα είχε πει ο εκπρόσωπος τους λίγο πριν ζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή να συμπεριληφθεί στην ατζέντα για συζήτηση με την τ/κ κοινότητα η εξεύρεση μιας προσωρινής έστω λύσης που να περιλαμβάνει τη δυνατότητα επιστροφής των Μαρωνιτών σε όλα τα χωριά τους, είπε: «Όταν προκαλούμαι, θ’ απαντώ. Θα πάψω, πλέον, να σιωπώ. Είναι στην καθημερινή μου έγνοια οι Μαρωνίτες της Κύπρου».

Κανείς δεν επέκρινε την πολιτική του κατά τη διάρκεια των δύο εκδηλώσεων. Ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση. Είναι προφανές ότι ο ίδιος αισθάνεται ένα βάρος και έρχεται αντιμέτωπος ξανά και ξανά με τον ίδιο του τον εαυτό.

Το ΑΚΕΛ και ο Πρόεδρος οφείλουν να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους πρωτίστως και με τη νέα τάξη πραγμάτων. Να αποδεχτούν ότι με την πολιτική που ακολούθησαν και υποβοηθούμενοι από την παγκόσμια κρίση δεν κατάφεραν τις επιδιώξεις τους. Δεν κατάφεραν την επίτευξη της λύσης του κυπριακού, δεν πήραν την κοινωνία και το κράτος μπροστά όπως ήθελαν. Οφείλουν να αναγνωρίσουν αυτή την κατάσταση, να δουν τα λάθη τους και να πάψουν να κρύβονται πίσω από τις επιθυμίες τους. Για να αποφεύγουν τις αιφνίδιες και στιγμιαίες συγκινήσεις που εξωτερικεύονται με τους αντιδραστικούς μηχανισμούς που είδαμε την τελευταία βδομάδα. Η αναγνώριση μιας κατάστασης μπορεί να επανατοποθετήσει το ΑΚΕΛ και τον Πρόεδρο σε ένα ορθολογιστικό πλαίσιο στη βάση της επίγνωσης της πραγματικότητας. Θέλουμε έναν Πρόεδρο που να απαντά όταν προκαλείται όχι για να αμύνεται, αλλά για να στέλνει το μήνυμα στον πολίτη ότι μπορεί να στηρίζεται σε αυτόν.
 
«Η Καθημερινή» (έκδοση Κύπρου) : 14.02.2012
www.kathimerini.com.cy

----------------------------------------------------------- 
 Eπανάσταση πανεπιστημιακών κατά Χριστόφια

Τάκης Αγαθοκλέους, Πρώτα Θέματα, 17 Φεβρουαρίου 2012 

Μια άλλου είδους επανάσταση παρατηρήθηκε τις τελευταίες μέρες στο κορυφαίο πανεπιστημιακό μας ίδρυμα, αναφορικά με το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, το οποίο επί διακυβέρνησης Χριστόφια βρίσκεται στο στόχαστρο. Την περασμένη εβδομάδα ο πρύτανης του Πανεπιστημίου, Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, μιλώντας σε τελετή στο Πανεπιστήμιο, στην παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας, δεν δίστασε να τα πει έξω από τα δόντια για την έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει στον τόπο μας, με αποτέλεσμα να δεχτεί σκληρή κριτική από την κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ. Μεταξύ άλλων ο κ. Χριστοφίδης είχε δηλώσει: «Ο λαός μας και οι επόμενες γενιές αξίζουν κάτι καλύτερο, αξίζουν περισσότερη δημοκρατία και περισσότερη λογοδοσία, είναι μια μεγάλη ευκαιρία μέσα από τη θλίψη και τα γεγονότα του καλοκαιριού, να στήσουμε κάτι εντελώς καινούργιο, πιο υγιές και πιο σύγχρονο».

Ο ΤΣΟΥΚΑΣ. Πρόσφατα ένας άλλος πανεπιστημιακός, ο καθηγητής Στρατηγικής Διοίκησης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Χαρίδημος Τσούκας, αρνήθηκε να συμμετάσχει στην τελετή τοποθέτησης του θεμέλιου λίθου του Κέντρου Πληροφόρησης - Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου», στην Πανεπιστημιούπολη, στις 3 Φεβρουαρίου 2012, που έγινε από τον πρόεδρο. Μάλιστα σε δήλωσή του ο κ. Τσούκας, ο οποίος είναι Ελλαδίτης, δεν δίστασε να διατυπώσει σκληρή κριτική στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να δεχτεί επίθεση από την εφημερίδα του ΑΚΕΛ, «Χαραυγή», η οποία λίγο πολύ τον κάλεσε να φύγει από την Κύπρο. Και χθες επτά καθηγητές του Πανεπιστημίου Κύπρου απαντώντας στη «Χαραυγή» με κοινή δήλωσή τους υπερασπίστηκαν το δικαίωμα έκφρασης σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΕΙ. Σε επιστολή του υπό τον τίτλο «δεν ξεχνώ» ο Χαρίδημος Τσούκας εξηγώντας το λόγο για τον οποίο δεν παρέστη στην τελετή τοποθέτησης του θεμέλιου λίθου, ανέφερε μεταξύ άλλων πως «όταν οι θεσμοί της ‘πόλεως’ ευτελίζονται από τους ηγέτες που είναι κατ’ εξοχήν επιφορτισμένοι με την καλή λειτουργία τους, τότε, ως ενεργοί πολίτες, έχουμε υποχρέωση να διαχωρίσουμε το αξίωμα από τον αξιωματούχο και να εκφράσουμε έλλογα την αντίθεσή μας σε πρακτικές ηγετών που απαξιώνουν το αξίωμα». Σημείωνε ακόμη ότι (α) «ο πρόεδρος Χριστόφιας ενεργώντας ως ‘ιδιώτης’, θέτει το ίδιον συμφέρον πάνω από το δημόσιο και κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς. Προσκολλημένος στην εξουσία, ευτελίζει το υψηλό αξίωμά του και διαπαιδαγωγεί μια ολόκληρη κοινωνία στην ανευθυνότητα», και (β) «ως πρόεδρος, ο κ. Χριστόφιας διαθέτει, βεβαίως, την πολιτική νομιμοποίηση να κυβερνά. Μετά, όμως, τη φονική έκρηξη στο Μαρί, στις 11.7.2011, έχει απολέσει την ηθική νομιμοποίηση να ηγείται».

ΑΡΝΟΥΜΑΙ… Και ο κ. Τσούκας κατέληγε στην επιστολή του: «Για τους ανωτέρω λόγους, αρνούμαι να παραστώ στην τελετή τοποθέτησης του θεμέλιου λίθου. Σέβομαι απεριόριστα το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά δεν τρέφω τα ίδια αισθήματα για έναν πρόεδρο που φέρνει το υψηλό αξίωμά του στα μέτρα του δικού του ηγετικού αναστήματος. Αρνούμαι να επιπλώσω το μιντιακό σκηνικό των δημοσίων σχέσεων του κύριου ύποπτου ηθικής αυτουργίας σε μια εθνική τραγωδία. Αρνούμαι να τιμήσω με τη φυσική μου παρουσία τον ηγέτη που δεν τιμά το αξίωμά του. Αρνούμαι να σφίξω το χέρι του κορυφαίου αξιωματούχου που, ανερυθρίαστα, θέτει το ίδιον συμφέρον πάνω από την καλή λειτουργία των θεσμών. Αρνούμαι να σβήσω από τη μνήμη μου τους δεκατρείς νεκρούς του Μαρί. Αρνούμαι να ξεχάσω τον γοερό θρήνο των γονιών, των συζύγων, των παιδιών. Αρνούμαι να είμαι πολίτης με αμνησία. Δεν ξεχνώ – και πράττω αναλόγως».

Η ΕΠΙΘΕΣΗ. Με σκληρή γλώσσα η «Χαραυγή» σχολίασε την ενέργεια αυτή του κ. Τσούκα. Τον κατηγόρησε για αναίδεια απέναντι στον κυπριακό λαό που τον πληρώνει, ότι με την ενέργειά του αυτή αμαύρωσε την εικόνα του προέδρου και επίσης τον κάλεσε να επιστρέψει την έδρα που κατέχει και να επιστρέψει στην Ελλάδα για να παίρνει το μισθό των 600 ευρώ όπως αμείβονται οι συνάδελφοί του.

ΟΙ 7 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. Με επίσης σκληρή γλώσσα απάντησαν χθες στη «Χαραυγή» επτά καθηγητές του Πανεπιστημίου Κύπρου, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα έκφρασης. Υπό τον τίτλο «Εύδαιμον το ελεύθερον» (Ευτυχία σημαίνει ελευθερία)» οι επτά καθηγητές σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Σύμφωνα με το άρθρο (σσ: εννοούν της «Χαραυγής»), ο Χ. Τσούκας όπως και οποιοσδήποτε άλλος μη Κύπριος, δεν έχει το δικαίωμα να εκφράσει θέση αντίθετη με αυτή της πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι ο εργοδότης του. Αν ο ατυχής αλλοδαπός θέλει να διατηρήσει το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασής του, τότε οφείλει να εγκαταλείψει το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και να επιστρέψει από εκεί που ήρθε. Πιστεύουμε ότι σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, καθένας είναι ελεύθερος ανεξαρτήτως του διαβατηρίου το οποίο κατέχει, να λέει και να γράφει αυτά που πιστεύει και να κρίνεται γι’ αυτά από τους ακροατές / αναγνώστες του. Μια πραγματικά σύγχρονη πολιτεία και μια ανοιχτή κοινωνία οφείλουν τουλάχιστον να επιτρέπουν την έκφραση γνώμης, ακόμη και αν δεν πρόκειται να την υιοθετήσουν, ακόμη και αν αυτή δεν είναι αρεστή».

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Συνεχίζοντας οι επτά καθηγητές αφού τονίζουν πως «σε μια πολιτισμένη κοινωνία ο διάλογος πρέπει να είναι πρωτίστως βασισμένος σε επιχειρήματα, αυτό άλλωστε χαρακτηρίζει και το επίπεδου πολιτισμού της», προσθέτουν: «στηρίζουμε το δικαίωμα καθενός να λέει την άποψή του χωρίς να γίνεται θύμα ανοίκειων, ρατσιστικών και αγροίκων επιθέσεων για αυτά που εκφράζει. Επιθέσεις όπου οι χαρακτηρισμοί υποκαθιστούν τα επιχειρήματα, είναι όχι μόνο άκρως προσβλητικές, αλλά υποβαθμίζουν το επίπεδο πολιτισμού της κοινωνίας και παραπέμπουν, δυστυχώς, σε άλλες, πολύ σκοτεινές εποχές της ανθρώπινης ιστορίας». Και καταλήγουν: «Πιστεύουμε ότι όταν μια κοινωνία (ή μέρος της) ή ένα πολιτικό σύστημα (ή μέρος του) φτάσει στο σημείο να ανέχεται μόνο την άποψη και τη γνώση που τη ‘βολεύει’ και επιτίθεται με μισαλλοδοξία στην αντίθετη άποψη, τότε ούτε οι δημοκρατικές της αρχές είναι στερεές, ούτε η επιβίωσή της εξασφαλισμένη. Δεν παρουσιαζόμαστε ως δικηγόροι του συναδέλφου. Άλλωστε, ο ίδιος είναι σε θέση να υπερασπιστεί θαυμάσια τον εαυτό του και τις ιδέες του. Απλώς, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά του (και το δικαίωμα καθενός) να μιλά και το δικαίωμα της κυπριακής κοινωνίας να ακούει».

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ. Οι επτά καθηγητές που υπογράφουν την πιο πάνω επιστολή είναι οι εξής: Στέλιος Γεωργίου, κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής, Χάρης Θεοχάρης, κοσμήτορας της Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών, Γιώργος Καζαμίας, κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, Θεοφάνης Μαμουνέας, αναπληρωτής κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Διοίκησης, Πάνος Παπαναστασίου, κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής, Ανδρέας Παπαπαύλου, κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Στάθης Παπαροδίτης, κοσμήτορας της Σχολής Θετικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών.

1 Απρ 2012

Ο διαμελισμός της Κύπρου: Όταν η εθνοκάθαρση εθεωρείτο πατριωτισμός!




Ο διαμελισμός της Κύπρου: Όταν η εθνοκάθαρση εθεωρείτο πατριωτισμός!

Η δική μας θλίψη για την Κύπρο που χάνεται… με την ευκαιρία της 57ης επετείου από την έναρξη της δράσης της ΕΟΚΑ

Το video της ανάρτησης παρουσιάζει τη μελέτη του κυπριακού παραρτήματος του PRIO (Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για την Ειρήνη) με θέμα: «Την χαρτογράφηση της αναγκαστικής μετακίνησης πληθυσμών, ως αποτέλεσμα των στρατιωτικών ή πολιτικών συγκρούσεων κατά την περίοδο 1956 – 1974. Οι αιτίες και τα αποτελέσματα αυτής της μετακίνησης».

Σκοπός της χρηματοδοτούμενης, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τριετούς έρευνας είναι η καλύτερη κατανόηση και η ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο θέμα των προσφύγων.

Μια εις βάθος συνέντευξη με τον Τ/Κύπριο  ερευνητή Μεττέ Χατάι σχετικά με το πρόβλημα της προσφυγιάς στην Κύπρο.

Τα ερωτήματα:

  1. Πότε άρχισε στην Κύπρο η αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών;
  2. Η προσφυγοποίηση λέτε, άρχισε το 1956…Τότε ήταν οι πρώτοι πρόσφυγες… ακολούθησε το 1958...
  3. Μπορείτε να μας δώσετε μια ένδειξη για το πόσοι Ε/κύπριοι και πόσοι Τ/κύπριοι ήταν πρόσφυγες  μέχρι το 1960;
  4. Μεταξύ 1960 με 1963 υπήρξε μια ηρεμία και μετά εμφανίστηκε και πάλιν το πρόβλημα…Τα γεγονότα μετά το 1968…Τα γεγονότα μετά την τουρκική εισβολή του 1974… Η ολοκλήρωση της ανταλλαγής μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1975.
  5. Κάναμε μια μεγάλη εισαγωγή, ας περάσουμε στη μελέτη σας. Πώς γεννήθηκε η ιδέα και ποιοι οι στόχοι της μελέτης σας;
  6. Πιστεύετε ότι οι δυο κοινότητες νιώθουν τον πόνο η μια της άλλης; π.χ. οι πρόσφυγες, οι συγγενείς των αγνοουμένων;
Θα επανέλθουμε το συντομότερο στο συγκλονιστικό αυτό θέμα, του διαμελισμού του νησιού μας, με περισσότερα στοιχεία και  αυθεντικά ντοκουμέντα.

------------------------------------------------------

Mete Hatay

Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 2 Νοεμβρίου του 1962, όπου ζει τώρα. Πριν ενταχθεί στην ομάδα του Office PRIO Κύπρος, εργάστηκε ως διευθυντής μιας εταιρείας συμβούλων (που παρέχει η παρακολούθηση των ΜΜΕ, της κοινωνικής και εμπορικής έρευνας, δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας της στρατηγικής υπηρεσίες, κυρίως για τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρος). Από το 1995, διδάσκει ως δάσκαλος μερικής απασχόλησης στο Τμήμα Τουρισμού του Πανεπιστημίου Εγγύς Ανατολή, Λευκωσία.
Μεταξύ των ετών 2003-2004 πήρε μέρος του PRIO "Project Δημόσιες Πληροφορίες" για το Σχέδιο Ανάν. Ως μέρος αυτής της εργασίας, ασχολήθηκε με την προετοιμασία και διανομή φυλλαδίων, δημιουργία ιστοσελίδας, η οποία πραγματοποιήθηκε δημόσια σεμινάρια, διευκόλυνε τις συζητήσεις και παρουσιάσεις σε τοπικά και διεθνή τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Από τον Ιανουάριο 2005, έχει ενταχθεί και πάλι PRIO ως σύμβουλος επικεφαλής ενός προγράμματος για τους μετανάστες και τους εποίκους στην Κύπρος. Πρόσφατη έκθεσή του, πέρα ​​από τους αριθμούς: Μια έρευνα στην πολιτική ολοκλήρωση της τουρκικής «έποικοι» στην Βόρεια Κύπρος είχε δημοσιευθεί ως PRIO Κύπρος έκθεση κέντρο. Mete Hatay υπήρξε ανεξάρτητος συγγραφέας από το 1985. Έχει παρουσιάσει πολλές εργασίες σε διεθνή συνέδρια και γράψει πολλά άρθρα, με κυπριακή πολιτιστική ιστορία, τη μετανάστευση, το Ισλάμ και τις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες στην Κύπρος.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...