Η Κύπρος στο μακρύ και επώδυνο δρόμο της οικονομικής κρίσης

Η Κύπρος στο μακρύ και επώδυνο δρόμο της οικονομικής κρίσης

Το ίδιο ή τουλάχιστον παρόμοιο, σενάριο το γνωρίζουμε πολύ καλά όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στην ήδη χρεοκοπημένη Ελλάδα. Τώρα το βλέπουμε να κτίζεται σίγα σιγά και (ίσως ανεπαίσθητα) στην οικονομικά ευλογημένη μέχρι πρόσφατα πατρίδα μας, την Κύπρο!
Ας ευχηθούμε, τι άλλο; Περαστικά μας…

Λίγα λόγια για το βίντεο

Το βίντεο της παρούσας ανάρτησης αποτελείται από το χθεσινό (29/7/2011) οικονομικό ρεπορτάζ του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΡΙΚ, χωρίς περικοπές και επεμβάσεις. Θεωρούμε ότι σκιαγραφεί ανάγλυφα την έναρξη της μεγάλης και αβέβαιης ως προς την έκβαση της περιπέτεια στον τομέα της οικονομίας στην οποία εισέρχεται η Κύπρος και ο λαός της. Ιδιαίτερα βέβαια οι εργαζόμενοι τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα (πλην των βολεμένων οικονομικά αξιωματούχων του κράτους) οι οποίοι, όπως δυστυχώς το ζούμε ήδη στην Ελλάδα, θα είναι οι μοναδικοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο.
Ελπίζουμε στην Κύπρο, καθώς οι δείκτες της οικονομίας της δείχνουν μια πολύ πιο βελτιωμένη εικόνα από ότι στην Ελλάδα, στο εξωτερικό χρέος, στο δημοσιονομικό έλλειμμα, την ανεργία κλπ, η λαίλαπα της κρίσης να της δημιουργήσει πολύ λιγότερες πληγές. Αυτό το πιστώνουμε τόσο στον Πρόεδρο και τη νέα κυβέρνηση του, όσο προπάντων στο ΑΚΕΛ που με πολλή σύνεση και με ένα σύγχρονο και απαλλαγμένο από δόγματα και αγκυλώσεις του παρελθόντος πνεύμα θα σταθεί, όπως η ιστορία του το επιβάλλει, στο ύψος των περιστάσεων.
Θεωρήσαμε ενδιαφέρον του κεντρικού βίντεο της ανάρτησης να προηγηθεί το βίντεο με το ηχητικό ντοκουμέντο του γνωστού Έλληνα διανοητή και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μίμη Ανδρουλάκη, σχετικά με τις τύχες της κυπριακής οικονομίας. Περιέχεται στην ανάρτηση του «συντυχάννουμε» με ημερομηνία 10/12/2010, και έχει τον τίτλο: "Βόμβα Μίμη Ανδρουλάκη για την κυπριακή οικονομία" . Στο βίντεο αυτό που σήμερα, οκτώ περίπου μήνες αργότερα, αποδεικνύεται άκρως προφητικό, ο Μίμης αναφέρεται στον υπονομευτικό ρόλο που ενδεχομένως θα παίξει η Μεγάλη Βρετανία ως προς την αρνητική εξέλιξη της κυπριακής οικονομίας (1). Στη συνέχεια ωστόσο πιάνει θα λέγαμε «τον ταύρο από τα κέρατα» με τις επισημάνσεις του για τα άθλια παιγνίδια των διεθνών οίκων αξιολόγησης σχετικά με το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας, τις τράπεζες και την εξάρτηση τους από την πληθώρα των ελληνικών ΟΜΟΛΟΓΩΝ...
Καλή παρακολούθηση..

Υ.Γ. Δεν πιστεύουμε πάντως, ότι όσα δείχνουμε και γράφουμε στην παρούσα ανάρτηση θα μπορούσαν να θεωρηθούν (έστω και ως υποψία) σενάρια τρομοκράτησης των φίλων του μπλογκ.

-------------------------------------

(1) Συμπτωματικά πριν από λίγο έπεσα πάνω στο ακόλουθο δημοσίευμα των Financial Times:

"Cyprus: latest headache for Eurozone"

The Mediterranean Islands ineffectual government quit at the request of the president, Demetris Christofias. For sure, it will not be missed; politically speaking, Cyprus is a one-person state. The person who should have resigned is Mr Christofias, a Communist of the old school who is proving singularly unable to address the countrys growing list of problems. That list keeps growing longer. Moodys cut the Cypriot credit rating to three notches above junk this week. The scale of the islands challenges, and the rise in political instability, suggest Cypruss creditworthiness has further to slide and that the Eurozone has another peripheral member to worry about. Even before 11 July explosion destroyed its main power station, Cyprus was heading towards the precipice. Cypriot banks hold about 31 billion of Greek sovereign and bank debt or about 170% of gross domestic product. They are well capitalised, with aggregate tier 1 ratios of 12%. But their likely participation in any Greek bond exchange would devour most of that, leaving them in need of new capital.

Μετάφραση:

«Κύπρος: Ο νέος πονοκέφαλος για την Ευρωζώνη»

Από την κυπριακή αναποτελεσματική κυβέρνηση παραιτήθηκαν οι λάθος άνθρωποι μετά από απαίτηση του Προέδρου της χώρας Δημήτρη Χριστόφια.
Πολιτικά ομιλούντες, η Κύπρος είναι κράτος ενός ατόμου κι εκείνος που έπρεπε να παραιτηθεί είναι ο κ. Χριστόφιας, ένας κομμουνιστής της παλιάς κοπής που αποδείχθηκε ανίκανος να χειρισθεί τον συνεχώς ογκούμενο κατάλογο προβλημάτων της χώρας.
Ο κατάλογος μεγαλώνει συνεχώς. Ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε, αυτή την εβδομάδα, την κυπριακή οικονομία, τοποθετώντας της τρεις βαθμίδες μόνο πιο πάνω από τα σκουπίδια. Η κλίμακα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το νησί και η αύξηση της πολιτικής αστάθειας οδηγούν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας σε περαιτέρω ολίσθηση και η Ευρωζώνη έχει άλλο ένα μέλος για το οποίο πρέπει να ανησυχεί. Ακόμα και πριν από την έκρηξη στη ναυτική βάση, η οποία κατέστρεψε τον κυριότερο σταθμό παραγωγής ενέργειας στην Κύπρο, οδηγείτο στον γκρεμό. Οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας 31 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ, ή το 170% περίπου του ΑΕΠ. 'Έχουν όλες καλή κεφαλαιοποίηση, τυχόν όμως συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων θα καταβροχθίσει το μεγαλύτερο μέρος τους οδηγώντας τες στην ανάγκη εξεύρεσης νέων κεφαλαίων.

-----------------------------------

Σχόλια Ελλαδιτων αναγνωστών στο σχετικό δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ

Το ΒΗΜΑ πρώτο δημοσίευσε (30/07/2011, 11:42) το πικρόχολο σχόλιο των «Financial Times».
Παραθέτω πιο κάτω τα σχόλια των αναγνωστών της ηλεκτρονικής του έκδοσης τα οποία βρίσκω αρκετά ενδιαφέροντα ( και χιουμοριστικά) ως προς το πώς αντιμετωπίζουν οι Ελλαδίτες φίλοι μας την οικονομική κρίση στην Κύπρο και τον «κομμουνιστή παλαιάς κοπής πρόεδρο» της κατά την (φαρμακερή) έκφραση της βρετανικής εφημερίδας.

Ψέματα το άρθρο σας | 14:00
Απίστευτη η μετάφραση-διαστρέβλωση σας. Αυτή που είπε «Ο Χριστόφιας είναι κομμουνιστής παλιάς κοπής, πρέπει να παραιτηθεί» είναι η Σούλλα Αθανασίου, 63 ετών, οικοκυρά, η οποία μίλησε στους FT και τους είπε την γνώμη της. Pensioner Leas Kontos, 65, is among a crowd of protesters outside the presidential palace. “The economy is in an abyss, we suffer daily hardships because of the power cuts,” he rages. “It is a tragic situation, a disaster.” Soulla Athanassiou, 63, a housewife, agrees: “The president has ruined the country. He is an unrepented communist. God help us get rid of him.” http://www.ft.com/cms/s/0/7c385916-b9c2-11e0-8171-00144feabdc0.html
Hello

CRASH TESTS | 10:59
να συμπληρώσω στο σχόλιο του φίλου μ.γ. οτι πριν ακριβώς μία εβδομάδα πέρασαν με μεγάλη επιτυχία τα crash tests των τραπεζών η τράπεζα Κύπρου (Κύπρου) και η marfin (Κύπρου) . Δεν είμαι κομμουνιστής αλλά άμα είναι έτσι ο κομμουνισμός όπως είναι στη Κύπρο τότε σίγουρα θα γίνω.
n.b.

κυπρος | 07:31
η Λευκωσια δεν διατρεχει κανενα κινδυνο,παρεμβολη αποσταθεροποιησης της κυβερνησης και προσωπικα του κ.Χριστοφια.ο οποιος ειναι εκλεγμενος απο τον κυπριακο λαο και ο κυπριακος λαος εχει την εξουσια να το καταργησει και οχι η εφημεριδα χ
παρατηρω

ΚΡΙΜΑ | 01:53
Ενας ακροδεξιος εβραιος δημοσιογραφος εγραψε τις πιο πανω βλακειες .Κριμα που η εφημεριδα σας τις δημοσιευσε αφου εσεις γνωριζετε απο πρωτο χερι οτι η Ελλαδα πηρε την Κυπρο στο λαιμο της οπως και το 1974.Αυτη την φορα με τα Ελληνικα ομολογα και τα 3 Δις των αναξιοπιστων δανειων στον Ελλαδικο χωρο.Κριμα για την Κυπρο που την καταστρεφει η Ελλαδα για δευτερη φορα.
Ανώνυμος

Δεν μας χαίζουν οι Financial Times λέω εγώ; | 01:20
...
μαρδοχαίος

av eivai o Xristofias koumouvistns egw eimai astrovautns | 01:10
Koumouvistns tns kakias wras, o av0rwpos dev exei idea apo kommouvismo. Av ntav kommouvistns peste mou pou eivai eva aristero vomosxedio pou ynfise. Eivai aplws avti-xouvtikos logw twv gegovotwv stnv kupro opws eimaste oloi mas kai aplws koroideuei touis opadous tou Akel oti eivai koummouvistns (oute kai autoi eivai koumouvistes giauto kai dev lev tipota gia tov kapitalismo stnv Kupro, tous eivai polu arestos kai to prwto pou se rwtav otav pas ekei eivai posa lefta pairveis). To va mnv sou aresouv oi akra de3ioi dev se kavei automatws koumouvistn. O akratws kapitalismos xairei akras ugeias stnv Kupro upo tnv proedria tou. Epomevws to problnma eivai aplo, O av0rwpos dev 3erei ti eivai aplws xrnsimopoiei eva avtide3io komma gia va givei proedros. Alla o proedros prepei va exei kai arxi... ta opoia o Xristofias dev exei. Mas gamn.. me tnv malakia tou me ta containers kai twra zntaei kai ta resta. Epomevws diafwvw me tous FT, o Xristofias eivai aplws blakas kai tipota allo, kai sav blakas prepei va paei sto spiti tou kai tnv epomevn fora pou 0a exei containers me puromaxnka va ta balei atnv auln tou opws eipe kai o upourgos tou oti eivai asfaln kai mporouv va topo0etn0ouv se katoiknmeves perioxes, tetoies nln0iotntes dev akougovtai apo politikous.
petros lenas

Ο επομενος??? | 30/07/2011, 23:40

Το 2007 οι Aμερικανοι βγαλαν φορα παρτιδα την εκθεση για την διαφθορα στην Ευρωπη.. απιστευτη η διαφθορα στην Ελλαδα αλλα και στην Κυπρο με παραλληλο ξεπλυμα μαυρου χρηματος κ με αχμη του δορατος τις τραπεζες..τα αποτελεσματα της oracle -ρησης τα νοιωσαμε και τα ζουμε καθημερινα εδω στην Ελλαδα...σκανδαλα -εκλογες , μνημονιο, "ηθελημενο" δανεισμο απο ΕΚΤ-ΔΝΤ, φτωχεια,υποβαθμιση σε κατηγορια ccc, skoypidia-skoypidia -skoypidia κρατικων τιτλων , απαξιωση εντος και εκτος της χωρας, S.D, CDS στο θεο.κλπ..Copy paste λοιπον kαι για την Κυπρο !! γιατι η Βαβυλωνα δεν σηκωνει ζοριλικια , προς γνωση και συμμορφωση και των υπολοιπων στην επικρατεια της....
Kleon

Η προπαγανδα συνεχιζεται.... | 30/07/2011, 22:30
Για τον Χριστοφια επαναλαμβανουν συνεχως την λεξη κομμουνιστης για να υποδειξουν την ανικανοτητα του. Για τον Παπανδρεου που τα εχει κανει ακομα χειροτερα γιατι δεν λενε συνεχως ο Σοσιαλιστης Παπανδρεου....? Τελικα η προπαγανδα κατα του κομμουνισμου συνεχιζεται ακομα.
Κωστας Α.

Αισχος | 30/07/2011, 21:45
Ο κος Χριστόφιας εξελέγει για έναν και μοναδικό λόγο. Καλώς ή κακώς έπεισε πως μπορεί να επιλύσει το Κυπριακό. Απέτυχε σε όλα, κατέστεψε την οικονομία, επιμένει σε μία άρρωστη συνεργασία με το ΔΗΚΟ δεν αγκάλιασε τον Συναγερμό όταν εκείνος έτεινε το χέρι συνεργασίας για το εθνικό θέμα. Ο κος Χρστόφιας παρέλαβε όχι απλώς κράτος, αλλά μία κραταιά οικονομία την οποία κετέστρεψε. Επανέφερε τα ρουσφέτια της εποχής Κυπριανού με τον χειρότερο τρόπο. Ο κος Χριστόφιας θα μείνει στην ιστορία ως "Καταστρόφιας" Όχι γιατί είναι....κομμουνιστής, αλλά γιατί είναι παντελώς ανίκανος, απαίδευτος, άσχετος. Η λίστα των ατοπημάτων του είναι μακρά. Αίσχος και Ντροπή, διάλυσε την Κύπρο μας και των κόπο των Κυπρίων. ΥΓ. Είμαι κάτοικος Κύπρου-Λεμεσού 16 χρόνια.
Σπύρος

Ότι πείτε FT. Να παραιτηθεί και κανάς άλλος | 30/07/2011, 16:14
Ασφαλώς και πρέπει να παραιτηθεί. Αυτό έλιπε να μην κάνουμε ότι λένε οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Άργησε κιόλας και μπορεί να προσβληθούν. Πάει, ο πλανήτης τά 'χει παίξει. Τον Οκτώβριο γινόμαστε 7 δις, κατακλύσαμε τα πάντα, εξαντλούμε τις πρώτες ύλες, ανατρέψαμε την οικονομία της Φύσης και θα υποστούμε τς συνέπειες. Από φυσικές καταστροφές κι αρρώστειες, έως παράνοια. Κομμουνιστής και μάλιστα παλαιάς κοπής ο Χριστόφιας. Βλέπεις στην Κύπρο από τότε που βγήκε, το καθεστώς έγινε κομμουνιστικό. Και δημιουργήθηκαν προβλήματα που ευτυχώς οι άλλες Χώρες, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, ΗΠΑ, δεν τα έχουν, μιά κι εκεί οι Πρόεδροι δεν είναι κομμουνιστές. Δεν ξέρεις πιά αν έχει μείνει έντυπο στον κόσμο με σοβαρότητα που να μπορείς να το εμπιστευτείς.
επειδή το λέτε εσείς;

θελουν την κυπρο μπανανια | 30/07/2011, 16:00
Αντι οι FT να τα βαλουν με τις κυπριακες τραπεζες που γιγαντωθηκαν οσο 6,5 φορες! το αεπ της κυπρου,δηλαδη ενας τραπεζικος τομεας τερας _αλα ιρλανδια _αναφερουν γελοιοτητες για το χριστοφια σαν και να εχει επιβαλλει στην κυπρο κομμουνιστικο καθεστως!Ξερουν πολυ καλα οτι στην κυπρο λειτουργει πληρως ο νεοφιλελευθερισμος με 10% φορολογια κεφαλαιου ,οφ σορ,ξεπλυμα μαυρου χρηματος,οικονομικο απορρητο ,επιχειρηματικοτητα της εκκλησιας.Αυτο που θελουν τα συμφεροντα που κατευθυνουν τις FT ειναι να παραιτηθει ο χριστοφιας και αναλαβει ενας δικος τους προκειμενου να περισωσουν τα συμφεροντα των τραπεζων και των μαυρων επιχειρησεων τους εις βαρος του κοσμακη.
μ.γ.

dior8wshs | 30/07/2011, 15:37
Οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας 31 εκατ. ευρώ, ή το 170% του ΑΕΠ. -> mallon disekatommuria
dior8wsh

Δεν είμαι κουμουνιστής... | 30/07/2011, 12:09
Τέτοιες δημοσιεύσεις και χαρακτηρισμοί θα με κάνουν...
...378

Το αβυσσαλέο μίσος του Αβέρωφ για τον Χριστόφια

Η κυπριακή οικονομία στο απόσπασμα... και το αβυσσαλέο μίσος του Αβέρωφ για τον Χριστόφια

Δώσαμε στο βίντεο τον τίτλο: «Η κυπριακή οικονομία στο απόσπασμα».
Δεκαέξι μόλις μέρες μετά την φονική έκρηξη στο Μαρί, η οικονομία οδηγείται στο άγνωστο, ενώ το πολιτικό σύστημα βρίσκεται κυριολεκτικά σε κατάσταση υστερίας.

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν.

Αν αμφισβητείτε έστω και λίγο τα γραφόμενα μας δείτε το βίντεο με προσοχή και μετά…. μπορείτε αν θέλετε να μας γράψετε τις τυχόν αντιρρήσεις σας.

Συνέντευξη του Μιχάλη Κακογιάννη στον κριτικό κινηματογράφου Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Μιχάλης Κακογιάννης (1922 – 2011)

Τις πρωϊνές ώρες έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», τις τελευταίες δέκα ημέρες.
Πρωτοπόρος του μεταπολεμικού ελληνικού σινεμά και στη συνέχεια σκηνοθέτης διεθνών επιτυχιών, ο πατέρας της «Στέλλας» και του «Ζορμπά», αρνήθηκε το Χόλυγουντ για τον κινηματογράφο και το θέατρο της ποιότητας. Ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο και ένα κοινωφελές ίδρυμα για τη μελέτη και διάδοση των δύο τεχνών είναι η παρακαταθήκη, που ο Μιχάλης Κακογιάννης υπηρέτησε με λατρεία και πάθος.
Γεννημένος στη Λεμεσό της Κύπρου τον Ιούλιο του 1922, έζησε στις πρωτεύουσες του κόσμου «ως πλάνητας με προίκα και εφόδιο την ελληνικότητα, που έφερα μέσα μου, αρετή όντως», όπως περιγράφει ο ίδιος στη βιογραφία του με τίτλο «Σε πρώτο πλάνο», που έγραψε ο δημοσιογράφος Χρήστος Σιάφκος.
Σπούδασε Νομική στην Αγγλία και πήρε το δίπλωμά του. Εκεί, όμως, έβαλε τις ρίζες για τη μετέπειτα καριέρα του. Τα πρώτα χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, ο νεαρός Κακογιάννης εργαζόταν στο BBC εμψυχώνοντας με τις εκπομπές του τους υπόδουλους Έλληνες, ενώ διδασκόταν σκηνοθεσία θεάτρου στο Ολντ Βικ. Παράλληλα, άρχισε να δουλεύει επαγγελματικά ως ηθοποιός με κορύφωση την εμφάνισή του στον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Καλιγούλα», ρόλο για τον οποίο τον επέλεξε ο ίδιος ο Αλμπέρ Καμί και τον σκηνοθέτησε ο Αλέξης Σολομός, που επίσης τότε ζούσε στο Λονδίνο. Ήταν οι συμπτώσεις εκείνη την εποχή, που καθόρισαν τη ζωή του. Το γεγονός ότι γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Χορν, που φιλοξένησε στο Λονδίνο κι ακόμα ότι ο Νάνος Βαλαωρίτης του υπέβαλε την ιδέα να γράψει το πρώτο του σενάριο με βάση την «Ερόικα» του Κοσμά Πολίτη, που έγινε ταινία πολύ αργότερα. Η γνωριμία του με τον Χορν και η σχέση τους, που συνεχίστηκε και στην Αθήνα, τον έφερε κοντά και στην Έλλη Λαμπέτη. Έτσι «γεννήθηκε» το «Κυριακάτικο ξύπνημα».
Η προβολή της ταινίας στις Κάννες και η επιλογή να ανοίξει αυτή το φεστιβάλ του Εδιμβούργου έβαζαν παράλληλα τις βάσεις για τη διεθνή καριέρα. Ακολούθησε η «Στέλλα» με τη Μελίνα, ταινία - μύθος στην οποία, όμως, οι κριτικές τότε δεν χαρίστηκαν (ειδικά από την Αριστερά), όπως δεν χαρίστηκαν στο «Κορίτσι με τα μαύρα» με τη Λαμπέτη, για την οποία όμως στο Λονδίνο το κοινό έκανε ουρές.
Αργότερα ήρθε η «Ηλέκτρα» με την Ειρήνη Παπά, ταινία που χρηματοδοτήθηκε από τη United Artists και ο «Ζορμπάς» με τον οποίο εδραίωσε απόλυτα την καριέρα του.
Μετά τον «Ζορμπά», αν όχι όλες, οι περισσότερες πόρτες ήταν πια ανοιχτές για τον σκηνοθέτη που άρχισε να εργάζεται και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού, στη Αμερική και την Ευρώπη, ανεβάζοντας κλασικό ρεπερτόριο, όπερα, αλλά συχνά και τραγωδίες, ειδικά στη Νέα Υόρκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρουσίασε για πρώτη φορά τις «Τρωάδες» στο Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων στο Σπολέτο της Ιταλίας για να τις επαναλάβει στη Νέα Υόρκη, αλλά και στο Παρίσι, πριν τις μεταφέρει κινηματογραφικά με την Κάθριν Χέπμπορν στο ρόλο της Εκάβης.
Η εργασία του Κακογιάννη είναι άρρηκτα δεμένη με τη ζωή του ή μάλλον η ζωή του ήταν η ίδια η δουλειά του. Επιλεκτικός ως προς την τελευταία, ήταν ικανός να συγκρούεται (κάτι που έκανε συχνά) με κρατικούς φορείς, προκειμένου να την προστατεύσει, αλλά και με φίλους του, όπως η Μαρία Κάλλας, όταν ένιωσε πως επενέβαινε στη διδαχή ενός ρόλου προς μία πρωταγωνίστριά του. Και την ίδια στιγμή που υπέγραφε τους «Μποέμ» στη «Τζούλιαρντ» της Νέας Υόρκης, έκανε με την ίδια ευχαρίστηση την «Όμορφη πόλη» στο αθηναϊκό «Παρκ».
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του υπήρξε το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ «Αττίλας 1974». Όπως αφηγείτο ο ίδιος, μόλις είχε σκηνοθετήσει «Οιδίποδα Τύραννο» για το Εθνικό Θέατρο της Ιρλανδίας, όταν έμαθε για την εισβολή. Σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας ο Κακογιάννης δεν είχε έρθει στην Ελλάδα. Άλλωστε, ήταν από τους πρώτους που την 21η Απριλίου του 1967 έκανε δηλώσεις στα γαλλικά ραδιόφωνα, αλλά και από εκείνους που συνεργάστηκαν ειδικά με τη Μελίνα στον αντιχουντικό αγώνα.
«Έζησα καλή ζωή, ασχέτως αν ποτέ δεν έκανα οικογένεια. Αγάπησα πλάσματα, που με μεγαλύτερη παραφορά αγάπησαν εμένα, έσπασα συχνά τις ερωτικές συμβάσεις, που η τρέχουσα ηθική επέβαλλε. Αγάπησα πολύ περισσότερο, ωστόσο, τη δουλειά μου», έλεγε.
Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακρόπολης, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε. Εκείνος δημιούργησε και τον σύλλογο «Οι φίλοι της Αθήνας».
Για την προσφορά του και το έργο του τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό.
Βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του και αναγορεύθηκε διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College, και επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
«Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία».
Με αυτά τα λόγια ο δημοσιογράφος, Χρήστος Σιάφκος, που υπογράφει τη βιογραφία του Μιχάλη Κακογιάννη «Σε πρώτο πλάνο» (εκδ. Ψυχογιός) καλωσορίζει το 2009 τον αναγνώστη στην «υπέροχη» περιπέτεια ζωής του διεθνούς σκηνοθέτη.
Επαγγελματικά ο Μιχάλης Κακογιάννης εμφανίστηκε πρώτη φορά στο θέατρο, ως Ηρώδης στη Σαλώμη του Όσκαρ Ουαΐλντ, το 1947. Ο ίδιος περιγράφει μοναδικά την σκηνή:
«Όλα διαδραματίστηκαν, όπως μπορείτε να τα φανταστείτε, ακόμα και ο Χορός των επτά πέπλων. Μου γδύθηκε σχεδόν τελείως η Σαλώμη, ή τουλάχιστον όσο επιτρεπόταν τότε. Έμεινε με ένα κιλοτάκι και δε θυμάμαι αν φορούσε καν σουτιέν. Λεγόταν Μπερνίς Ρούμπενς και έγινε στη συνέχεια διάσημη συγγραφεύς».
«Στη ζωή δεν είμαι καταπιεστικός, στη δουλειά όμως γίνομαι. Στον κινηματογράφο πρέπει να είσαι δικτάτορας. Διοικείς πλήθος ανθρώπων, γίνεσαι Θεός κατά κάποιο τρόπο, αφού πλάθεις ζωή. Κι αυτή η ζωή αποκτά την οντότητα της πραγματικής. Επίσης, γίνεσαι απόλυτα ειλικρινής. Δεν έχεις καιρό για κολακείες ή ψέμματα. Το πλάνο εργασίας πρέπει να ολοκληρώνεται στον τακτό χρόνο. Αν κατακρίνω για κάτι σήμερα τους νέους σκηνοθέτες, είναι γιατί δεν υπακούουν στους νόμους του κινηματογράφου και ξαφνικά μένουν χωρίς λεφτά. Εγώ γύριζα τις ταινίες σε επτά με οκτώ εβδομάδες. Δεν έβγαινα ποτέ από τον προϋπολογισμό. Αλλά βέβαια πρέπει να ξέρεις τι θέλεις, όταν αρχίζεις να δουλεύεις. Κι όσο για τις αποφάσεις, πρέπει να ξέρεις να τις παίρνεις στο δευτερόλεπτο».
«Στον αγνώμονα άνθρωπο δεν απαντώ καθόλου. Όσο για την κακεντρέχεια δε με νευριάζει, σίγουρα όμως με πληγώνει. Και αν το να είσαι καλός σημαίνει ότι είσαι δίκαιος και λειτουργείς σωστά, ναι, νομίζω πως είμαι καλός άνθρωπος».
«Ο 'Αττίλας 74' δεν είναι μία ταινία που σκηνοθέτησα εγώ. Τη σκηνοθέτησε η Ιστορία κι εγώ απλώς κατέγραψα τα γεγονότα. 'Οσο καλύτερα μπορούσα και λειτουργώντας ως καθρέφτης τους. Μόλις έμαθα για την εισβολή, ότι οι Τούρκοι μάς είχαν μαχαιρώσει στην πλάτη, σκέφτηκα πως κανονικά θα έπρεπε να πάω και να καταταγώ στην Κυπριακή Εθνοφρουρά. Δεν ήμουν, όμως, ικανός να χρησιμοποιήσω άλλο όπλο εκτός της κινηματογραφικής μηχανής. Και μ΄αυτή πολέμησα τελικά».

Πηγή : www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

------------------------------------------------------------

Άνθρωποι της πολιτικής και του πολιτισμού αποχαιρετούν τον Μιχάλη Κακογιάννη

Αθήνα

«Ο Μιχάλης Κακογιάννης αντιπροσωπεύει την πιο δημιουργική και εξωστρεφή εκδοχή του σύγχρονου ελληνικού Πολιτισμού» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος, εκφράζοντας «ένα μεγάλο ευχαριστώ» σε όσα προσέφερε ο σπουδαίος σκηνοθέτης που απεβίωσε στις 25 Ιουλίου. Για την πολιτιστική του προσφορά μίλησε και ο Φώτης Κουβέλης.Ο σκηνοθέτης απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου είχε εισαχθεί με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα.Ο Μιχάλης Κακογιάννης, γεννημένος Κύπριος αλλά αυτοπροσδιοριζόμενος Φιλέλλην, ο πατέρας του διασημότερου Έλληνα, του Ζορμπά, και της διασημότερης Ελληνίδας, της Στέλλας, υπήρξε ο σκηνοθέτης που «έβαλε» τον Ευριπίδη στην οθόνη και ταυτόχρονα την Ελλάδα στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου.Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί στον ιερό ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου την Πέμπτη στις 16:00 ενώ η ταφή θα γίνει, σύμφωνα με την επιθυμία του σκηνοθέτη, στον περίβολο του ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη.

Το «αντίο» της πολιτικής ηγεσίας

Για έναν σκηνοθέτη βαθύτατα πολιτικοποιημένο, η διαδρομή του οποίου είχε έντονη κοινωνική αναφορά έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, λέγοντας πως ο σκηνοθέτης «παθιασμένος και επίμονος, ανεξάντλητος, δεν δίσταζε να συγκρουστεί με κατεστημένα για να προωθήσει τις ιδέες του και το όραμά του».Ο Κακογιάννης, αναφέρει ο Πρόεδρος, «αφήνει πίσω του σημαντικότατο έργο και ένα κοινωφελές ίδρυμα που θα λειτουργήσει ως θεματοφύλακας της πνευματικής του κληρονομιάς και ως κοιτίδα ανάπτυξης πολιτισμού, όπως τον έβλεπε ο Κακογιάννης: Αταξικό, χωρίς διαμεσολαβητές και ερμηνευτές, οικουμενικό και πανανθρώπινο».

«Με θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα τον μεγάλο δημιουργό του κινηματογράφου και του θεάτρου, Μιχάλη Κακογιάννη» ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου , λέγοντας πως ο Κακογιάννης με «το ανήσυχο πνεύμα του και το ανατρεπτικό έργο του έφερε την πρωτοπορία στην τέχνη και ανέδειξε, σε καιρούς δύσκολους, τις απεριόριστες δυνατότητες του Ελληνισμού, στην Ελλάδα, στην γενέτειρά του την Κύπρο, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, όπου καρποφόρησε το ελληνικό πνεύμα».«Άνθρωποι, όπως ο Μιχάλης Κακογιάννης, μας υπενθυμίζουν την δημιουργικότητα και την αποφασιστικότητα του Ελληνισμού, την ικανότητά του να δίνει νικηφόρες μάχες σε κάθε γωνιά της γης και να βγαίνει πάντα πιο δυνατός» κατέληξε ο πρωθυπουργός..

«Ο Μιχάλης Κακογιάννης, τον οποίο σήμερα αποχαιρετούμε, αντιπροσωπεύει την πιο δημιουργική και εξωστρεφή εκδοχή του σύγχρονου Ελληνικού Πολιτισμού» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος. «Προσωπικότητα πολυσχιδής, ο Μιχάλης Κακογιάννης πλούτισε με το ταλέντο και την ιδιαίτερα ευαίσθητη ματιά του, την εγχώρια και παγκόσμια κινηματογραφική και θεατρική τέχνη. Τέχνες τις οποίες υπηρέτησε με πρωτογενές πάθος, αφοσίωση και ήθος, για μια ολόκληρη ζωή» ανέφερε. «Το επιστέγασμα της τεράστιας προσφοράς του υπήρξε η δημιουργία του Ιδρύματος Κακογιάννη, το 2004, με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του κινηματογράφου και του θεάτρου» πρόσθεσε. «Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" για όσα μας προσέφερε και θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του» κατέληξε.

«Ο διάσημος σκηνοθέτης ήταν ένας από τους πολύ λίγους καλλιτέχνες, που βοήθησαν την μετεμφυλιακή Ελλάδα να ανοιχτεί στον κόσμο. Το έργο του θα μείνει ζωντανό μέσα από τις ταινίες - ορόσημο της σύγχρονης μεταπολεμικής Ελλάδας και θα αποτελεί παρακαταθήκη για τη νέα γενιά» ανέφερε ο Πρόεδρος της Βουλής, σε ανακοίνωσή του, εκφράζοντας τα συλλυπητήρια στους οικείους του.

«Ένας από τους μοναδικούς δημιουργούς της νεότερης Ελλάδας, που τίμησε και πρόβαλλε τη χώρα μας στο εξωτερικό, χωρίς καμία πολιτική ή κρατική στήριξη, ακολούθησε την ανθρώπινη μοίρα» δήλωσε ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, Θανάσης Δαβάκης. «Θα τον θυμόμαστε μέσα από τα έργα του, τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του και τη μοναδική αίσθηση της ελληνικότητας που τον διέκρινε» κατέληξε.

«Το έργο του Κακογιάννη είναι άρρηκτα δεμένο με τη ζωή, μέσα από ένα βαθύ κοινωνικό ρεαλισμό, αντλώντας τα θέματα του από την λαϊκή θεματολογία» ανέφερε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ χαρακτηρίζει τον Κακογιάννη πρωτοπόρο του μεταπολεμικού ελληνικού κινηματογράφου και «σκηνοθέτη διεθνών επιτυχιών που αρνήθηκε το Χόλιγουντ για τον κινηματογράφο και το θέατρο της ποιότητας, με ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο στη Αμερική και την Ευρώπη».

«Από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Μιχάλης Κακογιάννης έβαλε "τίτλους τέλους" στη ζωή του. Υπήρξε από τους στυλοβάτες του πολιτισμού της νεότερης Ελλάδας, ανά την υφήλιο δόξασε τη χώρα του και τίμησε τον ελληνισμό» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, Κωστής Αϊβαλιώτης.

«Πολυτάλαντο εργάτη του Πολιτισμού» χαρακτηρίζει τον Μιχάλη Κακογιάννη, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας. «Ο έξοχος σκηνοθέτης του κινηματογράφου, του θεάτρου και της όπερας, ο δημιουργικός συγγραφέας, ο άνθρωπος που φώτισε όχι μόνο το πιο λαμπρό μνημείο της αρχαιότητας, την Ακρόπολη, αλλά και την ίδια μας τη ζωή, αποχώρησε αφήνοντας ένα μεγάλο αποτύπωμα στην τέχνη αλλά κι ένα μεγάλο κενό» δήλωσε.

Η Ελλάδα, η Κύπρος, το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα γράμματα, όλοι πενθούν σήμερα. Ο Μιχάλης Κακογιάννης έφυγε από κοντά μας, αφού διέτρεξε ως δημιουργός μια πορεία γεμάτη από πολιτιστική προσφορά» είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης.

«Σπουδαίος πολίτης, βαθιά προοδευτικός και δημοκρατικός άνθρωπος, μας αφήνει το τεράστιο έργο του ως συνεχή πνευματική περιουσία για να τροφοδοτεί με αξίες τις άνυδρες εποχές που περνάμε» πρόσθεσε. «Ο κινηματογραφιστής Κακογιάννης ανέδειξε σε Πρωτεϊκές μορφές τούς χαρακτήρες των σύγχρονων Ελλήνων ηρώων του. Η Στέλλα και ο Ζορμπάς παρουσιάστηκαν με τόσο δυνατό και ανεξίτηλο για τη μνήμη τρόπο που, μέχρι σήμερα, συνεχίζουν να αποτελούν τα αρχέτυπα των ανθρώπων της σύγχρονης Ελλάδας στην συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας. Αλλά, την σκληρή και ανεξίτηλη αυτή σύγχρονη Ελλάδα, ο Κακογιάννης είχε την δύναμη και το ταλέντο να την συνδέσει και με το πανάρχαιο παρελθόν της, αγκαλιάζοντας, με τρόπο που περιλαμβάνει τη συνολική δραματουργική εμπειρία του ελληνισμού, και το αρχαίο δράμα: Ηλέκτρα, Τρωάδες, Ιφιγένεια» αναφέρει η Ντόρα Μπακογιάννη, πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας. «Αλλά δεν σταμάτησε εκεί: Η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός καταυγάζουν την ταλαιπωρημένη πόλη μας με το φως που εκείνος τους εξασφάλισε» προσθέτει.

«Ο πρεσβευτής του ελληνικού πολιτισμού, Μιχάλης Κακογιάννης, με το έργο του και τις υπηρεσίες που προσέφερε στην τέχνη, πέρασε στην αθανασία. Η Ελλάδα, η Κύπρος, αλλά και η παγκόσμια καλλιτεχνική κοινότητα θρηνούν σήμερα την απώλεια ενός σπουδαίου καλλιτέχνη με όραμα, ευαισθησία και γνώση» είπε η Ελεάννα Ιωαννίδου, εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων.

Φόρος τιμής από ανθρώπους του Πολιτισμού

«Χάσαμε τον μεγάλο σκηνοθέτη και δάσκαλο, ιδρυτικό και επίτιμο μέλος της ΕΑΚ, Μιχάλη Κακογιάννη» αναφέρει η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. «Το έργο του αποτέλεσε έμπνευση και η πορεία του οδηγός ζωής, για τους περισσότερους από εμάς».

Τα συλλυπητήριά του εξέφρασε και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, κάνοντας λόγο για έναν «διανοούμενο δημιουργό», με μοναδική καλλιτεχνική ματιά και βαθιά γνώση του αρχαίου θεάτρου και του κινηματογράφου. «Ήταν ο πρώτος που έβγαλε την εγχώρια κινηματογραφία εκτός ελληνικών συνόρων. Η κληρονομιά του είναι ανεκτίμητη, το κενό που αφήνει, δυσαναπλήρωτο» αναφέρει το ΦΚΘ σε ανακοίνωσή του.

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής δήλωσε ότι ο Μ.Κακογιάννης «άλλαξε το πρόσωπο της Ελλάδας, άλλαξε το πρόσωπο του ελληνικού κινηματογράφου».

Σύμφωνα με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, ο θάνατός του «είναι μια τεράστια απώλεια στον χώρο του κινηματογράφου και του θεάτρου. Είναι ένας δημιουργός που έβγαλε το καλό πρόσωπο της Ελλάδας προς τα έξω. Ένας ευαίσθητος άνθρωπος που νοιαζόταν το σύνολο. Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μια τεράστια απώλεια για τον χώρο της τέχνης».

Ο Αλέκος Φασιανός είπε: «Ήταν από τους ηγέτες του ελληνικού κινηματογράφου, ο πιο σπουδαίος, ένας άνθρωπος της σύγχρονης ιστορίας του κινηματογράφου [...] Ηκληρονομιά που μας άφησε του είναι καταπληκτική».

«Δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του στον κινηματογράφο, συνεργάστηκα στο θέατρο σε μία παράσταση με την Κάτια Δανδουλάκη και τη Χρυσούλα Διαβάτη στο Ναν, όπου εκεί γνώρισα από κοντά τον καλλιτέχνη. Η απώλεια είναι μεγάλη. Είναι μια προσωπικότητα που θα θυμόμαστε πάντα» είπε ο Νικήτας Τσακίρογλου.

«Υπήρχε ανάμεσά μας μία αμοιβαία εκτίμηση. Είναι πολύ σπουδαία για τον ελληνικό κινηματογράφο η τριλογία του «Το κυριακάτικο Ξύπνημα», «Το κορίτσι με τα μαύρα» και το «Τελευταίο ψέμα», νομίζω ότι είναι ίσως οι ωραιότερες ελληνικές ταινίες που γυρίστηκαν» είπε ο Λευτέρης Βογιατζής.

Πηγή: in.gr

--------------------------------------------------

Το έργο του κατά χρονολογική σειρά

Έτος	Τίτλος	Συμμετοχές σε φεστιβάλ και βραβεύσεις
1954	Κυριακάτικο ξύπνημα	Βραβείο στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου
1955	Στέλλα	Παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ των Κανών το 1955, Βραβείο χρυσής σφαίρας καλύτερης ξένης ταινίας από την επιτροπή ανταποκριτών ξένου τύπου στο Hollywood το 1955
1956	Το κορίτσι με τα μαύρα	Παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ των Κανών το 1956. Βραβείο χρυσής σφαίρας καλύτερης ξένης ταινίας απο την επιτροπή ανταποκριτών ξένου τύπου στο Hollywood. Ασημένιο βραβείο στο φεστιβάλ της Μόσχας
1958	Το τελευταίο ψέμα	Παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Κανών το 1958, στο φεστιβάλ της Μελβούρνης το 1959 και στο φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο το 1959
1960	Eroica	Συμμετείχε στα φεστιβάλ Βερολίνου και Λονδίνου το 1960, το 1961 κέρδισε στη Θεσσαλονίκη το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας
1962	Ηλέκτρα	Συμμετοχή στις Κάνες το 1962: Βραβείο καλύτερης κινηματογραφικής προσαρμογής, ήχου, βραβείο διεθνούς ενώσεως νέων, Θεσσαλονίκη 1962: βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α' γυναικείου ρόλου. Ένωση Ελλήνων Κριτικών: βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α' & β΄ γυναικείου ρόλου, α' ανδρικού, καλύτερης μουσικής. Βραβεία στα φεστιβάλ του Εδιμβούργου (1962), του Ακαπούλκο (1962), του Βερολίνου (1963) και υποψηφιότητα για Oscar καλύτερης ξένης ταινίας (1962).
1964	Αλέξης Ζορμπάς
1967	Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά
1971	Τρωάδες
1974	Αττίλας '74
1976	Ιφιγένεια
1986	Γλυκειά πατρίδα
1992	Πάνω, κάτω και πλαγίως
1999	Ο βυσσινόκηπος	Κρατικά βραβεία ΥΠΠΟ 1999 Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας Καλύτερων Σκηνικών Καλύτερων Κοστουμιών

Πηγή: Βικιπαίδεια

------------------------------------------------

Τo βίντεο της ανάρτησης

Τα βίντεο για τον Μιχάλη Κακογιάννη που φιλοξενεί το «συντυχάννουμε», είναι μια μεγάλης διάρκειας συνέντευξη του σκηνοθέτη στον κριτικό κινηματογράφου Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, τον Ιούνιο του 2004.

Στη συνέντευξη αυτή ο Κακογιάννης αναφέρεται με τον ιδιαίτερο πνευματώδη και το βρετανικού τύπου φλεγματικό χιούμορ, τρόπο του, στα παρακάτω κεφάλαια της ζωής και του έργου του:

1. Τα παιδικά του χρόνια στη Λεμεσό μέχρι τα φοιτητικά και πρώτα επαγγελματικά του χρόνια στο Λονδίνο του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
2. Τις ταινίες του
3. Τους ηθοποιούς, γυναίκες και άνδρες, Έλληνες και ξένους, με τους οποίους συνεργάστηκε.
4. Για το ρόλο της ΜΟΙΡΑΣ στη ζωή του.
5. Για τη κινηματογραφική μεταφορά της αρχαίας τραγωδίας, όπως κατάφερε να την πραγματοποήσει με μεγάλη επιτυχία στις τρεις τραγωδίες του Ευριπίδη: Ηλέκτρα (1962), Τρωάδες (1971) και Ιφιγένεια (1976).
6. Για τη σχέση του με τον Μίκη Θεοδωράκη

Πηγή: Extras του DVD της ταινίας «Πάνω κάτω και πλαγίως» (1992).

ΟΧΙ άλλο Νταλάααρα...

ΟΧΙ άλλο Νταλάααρα...

Η περίπτωση του δημοφιλή (ιδιαίτερα στην Κύπρο) καλλιτέχνη Γιώργου Νταλάρα, κοιταγμένη από μια αλλιώτικη σκοπιά, με αφορμή την χρηματική προσφορά προς την ΕΔΟΝ (διαμέσου προεδρικού) των 5000 ευρώ της αμοιβής του, είναι κάτι που δεν θα πρέπει να παραμένει ταμπού, για εμάς τους Κυπρίους. Τριάντα εφτά χρόνια μετά το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και της Τουρκικής εισβολής, όταν στην Κύπρο ( με άλυτο το κυπριακό) έχει ουσιαστικά γίνει αποδεκτή η διχοτόμηση, ενώ στην Ελλάδα η έννοια της εθνικής κυριαρχίας πλήττεται βάναυσα από την ασυμμάζευτη οικονομική και κοινωνική κρίση της μεταπολίτευσης, νομίζουμε ότι είναι πια καιρός να δούμε τα πράγματα, όπου αυτό είναι δυνατόν, με διαφορετικό μάτι.
Για την κακοδαιμονία μας είμαστε όλοι σχεδόν υπεύθυνοι. Άλλος λιγότερο, άλλος πολύ περισσότερο. Το πολιτικό σύστημα που στήσαμε και στηρίξαμε με τη ψήφο μας, όλα αυτά τα χρόνια, έφτασε στα όρια του.
"Καιροί ου μενετοί".
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Τα πράγματα έπαψαν να είναι τόσο αθώα και αφελή, όπως ίσως νομίζαμε.
Η ιστορία μπορεί να τοποθετήσει πια τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του!
Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να σωθούμε.

Ελπίζουμε πάντως, για τον δημοφιλή τραγουδιστή τα πράγματα να μην είναι, όπως υπαινικτικά παρουσιάζονται στο βίντεο. Δεν υπάρχει πιο οδυνηρή εμπειρία από το να γκρεμίζεις είδωλα και να ανατρέπεις πεποιθήσεις. Είναι κάτι άλλωστε που για καιρό τώρα το ζούμε έντονα στο πετσί μας…αρχής γενομένης από το 2004.

Καλό σου ταξίδι, αδελφέ Γιουτζέλ

Καλό σου ταξίδι, αδελφέ Γιουτζέλ

Τον Γιουτζέλ Κιοσίογλου πρόλαβα να γνωρίσω από μακριά κατά την τελευταία επίσκεψη μου στην Κύπρο τον περασμένο Μάρτη. Τον είδα και τον άκουσα να εκφωνεί λόγο (στα ελληνικά) συμμετέχοντας (αν και άρρωστος) στην εκδήλωση της πλατφόρμας Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικών "ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟΣ" το απόγευμα της ιστορικής (πια) 2ας Μαρτίου, ημέρα πραγματοποίησης του δεύτερου μεγαλειώδους Τ/κ συλλαλητηρίου του 2011. Η εντύπωση που αποκόμισα από την προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου υπήρξε καταλυτική. Στο πρόσωπο του απεικονιζόταν η ιστορία της "δημοκρατικής Κύπρου" με τους σκληρούς αδυσώπητους αγώνες των παιδιών της ενάντια στα σκοτάδια της αποικιακής εξάρτησης, της ρατσιστικής διακοινοτικής διαίρεσης, της επακολουθήσασας εθνοκάθαρσης και της συνακόλουθης επιβολής του φασιστικού διαμελισμού. Είχα την τύχη να τον μαγνητοσκοπήσω (1) και να αποκτήσω έτσι το πλεονέκτημα της επανάληψης τόσο του λόγου και της σκέψης του, όσο και των φορτισμένων συναισθημάτων, των προσδοκιών και των οραμάτων του, που αναδύονταν ατόφια διαμέσου της φιλμικής αποτύπωσης, αναβιώνοντας παραστατικά το παρελθόν, σαν να επρόκειτο για μια στιγμή να έχουμε συνυπάρξει φανταστικά στην παλιά ειρηνική Κύπρο των παππούδων μας.
Τον αξέχαστο Γιουτζέλ θα τον θυμάμαι και θα τον τιμώ για έναν ακόμη ιδιαίτερο λόγο. Το ότι υπήρξε ΔΑΣΚΑΛΟΣ (2), ήτοι συνάδελφος μου! Με αυτή του την ιδιότητα κατόρθωσε να μεταδώσει στις καρδιές των μαθητών της κοινότητας του την αποστροφή προς το φυλετικό μίσος που για χρόνια υπέστησαν, έρμαια μιας ανελέητης εθνικιστικής προπαγάνδας. Με το ίδιο πάθος εξακολούθησε, σε προχωρημένη πια ηλικία, μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων (2003), να μεταλαμπαδεύσει παρόμοια ιδανικά και στα παιδιά της άλλης κοινότητας, όπως μας θυμίζει στο αφιέρωμα στη μνήμη του (3) ο φίλος του δημοσιογράφος Μιχάλης Μιχαήλ: «Θυμούμαι ότι δέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά την πρόσκληση της Γ’ Τεχνικής Σχολής Λεμεσού να λάβει μέρος σε κοινή εκδήλωση εκπροσώπων των κοινοτήτων και μειονοτήτων της Κύπρου, Ε/κυπρίων, Τ/κυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων.
Είχα την τύχη να τον συνοδεύσω σε εκείνη τη συνάντηση και μου προκάλεσε εντύπωση η αποδοχή που έτυχε από τους μαθητές η ομιλία του.
Μια ομιλία γεμάτη αγάπη για την Κύπρο, για το λαό της.
Μια ομιλία με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στην επανένωση του τόπου χωρίς κατοχικό στρατό και συρματοπλέγματα…».
Την ιδιότητα του δασκάλου ανέφερε με περηφάνια και σεβασμό και τη μέρα που τον γνώρισα: Τη 2α Μαρτίου 2011. Μια συμβολική μέρα, όπου οι Τ/κ συμπατριώτες μας ξεχύθηκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους με κύριο αίτημα την αυτονομία της κοινότητας τους από την Τουρκία (4). Επικεφαλής αυτών των συλλαλητηρίων υπήρξε ένας ακόμη δάσκαλος, ο φίλος και συναγωνιστής Σενέρ Ελτζίλ (5).
Αν κάτι λοιπόν θα μπορούσε σήμερα, μετά το άγγελμα του θανάτου του να μας παρηγορήσει, θα ήταν ότι ο σπόρος που έριξε όχι μόνο βλάστησε αλλά πρόλαβε να δώσει και τους πρώτους καρπούς…

Καλό σου ταξίδι αδελφέ Γιουτζέλ, πάντα θα σε θυμόμαστε...

Λίγα λόγια για το βίντεο

Στο βίντεο της ανάρτησης ο Γιουτζέλ Κιοσίογλου σε ένα αρμονικά δεμένο λόγο με αυτόν του φίλου και συναδέλφου του δημοσιογράφου του Ρ/σ «ΑΣΤΡΑ» Νεόφυτου Νεοφύτου (6) καταθέτει πραγματικά τη ψυχή του. Η αφήγηση του θα μας γνωρίσει, μεταξύ των άλλων, τις προσπάθειες που σ' όλη του τη ζωή κατέβαλε για συμφιλίωση, επαναπροσέγγιση και συνεργασία ανάμεσα στις δυο κοινότητες. Την βαθιά του πίστη στην κυπριακή ταυτότητα, τη βιωμένη γνώση της νεότερης κυπριακής ιστορίας, την πραγματιστική προσέγγιση του κυπριακού, την αγωνία για το μέλλον των Τ/κ και συνολικά της Κύπρου. Αυτής που αγάπησε όσο τίποτα άλλο στη ζωή του!

Σημειώσεις:

1. Η μαγνητοσκόπηση της εκδήλωσης έγινε στα πλαίσια της δημιουργίας ντοκιμαντέρ με θέμα τις τ/κ κινητοποιήσεις.
2. Όταν αναφέρομαι στους Τ/κ, την έννοια του δασκάλου την αντιλαμβάνομαι περισσότερο όχι ως αυτήν του εκπαιδευτικού, αλλά ως αυτήν του διανοουμένου. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι άνθρωποι του πνεύματος και κατ' επέκταση της όποιας διανόησης στην Τ/κ κοινότητα δεν ήταν άλλοι από τους δασκάλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δρόμος που ακολούθησαν εξ΄ αρχής, παρά τις περιπέτειες της κοινότητας τους με τον τουρκικό εθνικισμό, ήταν αριστερός, προοδευτικός. Το βλέπουμε σε πολλούς, μεταξύ των οποίων και ο αξέχαστος Γιουτζέλ, οι οποίοι πέραν της διδασκαλίας ασχολήθηκαν με τη δημοσιογραφία, το θέατρο κλπ. Πάντα σε προοδευτική βάση. Ακόμη και το παλαιό μέλος της ΤΜΤ ο δάσκαλος Αριφ Χασάν Ταχσίν, εξελίχθηκε σ΄αυτό που είναι σήμερα, ένας δηλ. από τους δημοσιογράφους της εφημερίδας «Αφρίκα» και του κινήματος «γιασεμί», με απόψεις ενδιαφέρουσες και όχι πάντως εθνικιστικές. Με κίνδυνο να ξεχάσω κάποιους αναφέρω επίσης τον μεγάλο "Χόντζα" (δάσκαλο) Οζκιέρ Οζγκίουρ, γραμματέα και ψυχή του αριστερού τ/κ κόμματος CTP (Τουρκικό Ρεπουπλικανικό Κόμμα). Δυστυχώς δεν υπήρξε η αντίστοιχη εικόνα στο χώρο των εκπαιδευτικών της Ε/κ κοινότητας. Η κυριαρχία της εκκλησίας στον τομέα της παιδείας εμπότισε το πνεύμα των περισσότερων εκπαιδευτικών μας με τα ιδεολογήματα του ελληνικού εθνικισμού (μεγαλοϊδεατισμός) που συμπυκνώνονται στον ατυχή όρο «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη». Φωτεινές εξαιρέσεις που μου έρχονται πρόχειρα στο νου, οι δάσκαλοι Κώστας Κόνωνας και Φιφής Ιωάννου, γενικοί γραμματείς του ΚΚΚ και ΑΚΕΛ αντίστοιχα, όπως και στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης το αδαμάντινο βλαστάρι της κυπριακής αριστεράς (ΑΚΕΛ), ο δήμαρχος Αμμοχώστου, Αδάμ Αδάμαντος (φιλόλογος), ο δημοσιογράφος του «Νέου Δημοκράτη» αγωνιστής διανοούμενος Γιώργος Λέρνης κ.α. Επίσης Last but not least ο μεγάλος ποιητής μας Τεύκρος Ανθίας.
3. Πρόκειται για την ανάρτηση με ημερομηνία 3/7/2011 στο blog «Παντός Καιρού» που φέρει τον τίτλο: «Στο καλό αδελφέ Γιουτζέλ Κιοσίογλου».
4. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει εδώ, αν δεν κινδύνευε να παρεξηγηθεί ως προς το θέμα της λύσης, και την «αυτονομία» (χειραφέτηση) τους από τους Ελληνοκυπρίους.
5. Ο Σενέρ Ελτζίλ, είναι γραμματέας της συνδικαλιστικής οργάνωσης των Τ/κ δασκάλων KTOS, που αριθμεί 1600 περίπου μέλη. Η συντεχνία αυτή τέθηκε επικεφαλής της τ/κ πλατφόρμας «Αυτή η πατρίδα είναι δική μας» που διοργάνωσε τα τρία συλλαλητήρια «κοινοτικής ύπαρξης» του 2011 (28/1, 2/3/ και 7/4/).
6. Ο δημοσιογράφος του ρ/σ «ΑΣΤΡΑ» Νεόφυτος Νεοφύτου δημιούργησε μαζί με τον Γιουτζέλ Κιοσίογλου την δικοινοτική εκπομπή «Ελάτε Κυπραίοι να μιλήσουμε» η οποία μεταδιδόταν, για ένα μεγάλο διάστημα, κάθε Παρασκευή.

--------------------------------------

Δες επίσης

1. Το αφιέρωμα στη μνήμη του Γιουτζέλ Κιοσίογλου στο blog του Μιχάλη Μιχαήλ "Παντός Καιρού" με τίτλο:
"Στο καλό αδελφέ Γιουτζέλ Κιοσίογλου"

2. Την αναφορά του blog της "Πλατφόρμας Εκπαιδευτικών "Ενωμένη Κύπρος (Ε/κ τμήμα)" με τίτλο:
"Στο καλό, Γιουτζέλ Κιοσίογλου"

3. Το άρθρο με τίτλο:
"Στο ίσκιο της λεμονιάς και της ελιάς"
από το blog "νέος ελληνοκύπριος"

---------------------------------

Στο καλό, δάσκαλε
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ 5/7/2011

Στέφανος Μάνος: "Οι βλαβερές συνέπειες της Μεταπολίτευσης"

Στέφανος Μάνος: "Οι βλαβερές συνέπειες της Μεταπολίτευσης"

Ο γνωστός για την τόλμη και παρρησία του Έλληνας πολιτικός, πρώην υπουργός και σημερινός Πρόεδρος του μικρού κόμματος "Δράση", Στέφανος Μάνος, σε μια "έκρηξη" ιστορικού αναστοχασμού, τοποθετείται συνοπτικά, με έντονα απαισιόδοξους τόνους, πάνω στα αποτελέσματα που επέφερε η Μεταπολίτευση, στη σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Καταθέτει τις απόψεις του μέσα από την εκπομπή του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη "Το Κουτί της Πανδώρας" από την τηλεόραση της ΝΕΤ, την 1η Ιουλίου 2011.

--------------------------------------

Βιογραφικό του Στέφανου Μάνου, (όπως το αντιγράψαμε από το site του κόμματος "Δράση").

Ο Στέφανος Μάνος είναι ο γνωστός φιλελεύθερος πολιτικός. Στα τριάντα χρόνια της πολιτικής του σταδιοδρομίας ανέλαβε διάφορα υπουργικά χαρτοφυλάκια στις κυβερνήσεις Καραμανλή, Ράλλη και Μητσοτάκη.
Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου Ζυρίχης και MBA του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά το 1977 στη Βουλή με τη Νέα Δημοκρατία, μετά από 11-ετή επιχειρηματική σταδιοδρομία. Το 1998 ο Κ. Καραμανλής (ο νεώτερος) τον διέγραψε οριστικά από τη Νέα Δημοκρατία επειδή ο Στέφανος Μάνος αρνήθηκε να τηρήσει την κομματική γραμμή.
Από τότε παραμένει ανεξάρτητος. Σήμερα ηγείται της ΔΡΑΣΗΣ.

-----------------------------

Δες επίσης

Τη σημερινή συνέντευξη του Στέφανου Μάνου στο διαδικτυακό blog tvxs με τίτλο:

Στ.Μάνος: Με αυτές τις δαπάνες χρεοκοπούμε το 2012