15 Δεκ 2012

Αρίφ Χασάν Ταχσίν: Μια συνοπτική αφήγηση του κυπριακού



Αρίφ Χασάν Ταχσίν: Μια συνοπτική αφήγηση του κυπριακού

Έφυγε από τη ζωή ακόμη ένας Τουρκοκύπριος , από τους πιο πιστούς της ιδέας για Επανένωση της πατρίδας μας. Ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν.
Το blog-Web Tv «συντυχάννουμε» αφιερώνει στη μνήμη του το πιο πάνω video, όπου ο Δάσκαλος και Αγωνιστής Αρίφ αφηγείται την ιστορία του Κυπριακού, όπως ο ίδιος την έζησε, τη μελέτησε και την αξιολόγησε.

Τα κύρια σημεία αυτής της αφήγησης αναφέρονται:

1. Στα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

2. Στις διακοινοτικές συγκρούσεις και την επιστολή Ινονού.

3. Στην ΤΜΤ όταν τίθεται εξ’ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.

4. Στο πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.

5. Στη Σοβιετική στήριξη στην Τουρκία.

6. Στη γνώμη του για τον τουρκικό στρατό, ως στρατό του ΝΑΤΟ.

---------------------------------------------

Κείμενα αφιερωμένα στη μνήμη του Αρίφ Ταχσίν

Ετάφη στα κατεχόμενα ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν, στεφάνι από τον Πρόεδρο Χριστόφια

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στα κατεχόμενα η ταφή του δασκάλου, συνδικαλιστή, μέλους της “βουλής” του ψευδοκράτους, δημοσιογράφου και συγγραφέως Αρίφ Χασάν Ταχσίν (Αρίφ Χότζα), ο οποίος απεβίωσε χθες βράδυ σε ηλικία 76 ετών.
Στην κηδεία του, που έγινε με φροντίδα της συνδικαλιστικής οργάνωσης Τουρκοκυπρίων δασκάλων, της οποίας υπήρξε εκ των ιδρυτών, κατατέθηκαν, μεταξύ άλλων, στεφάνια τα οποία εστάλησαν στα κατεχόμενα και από τον Πρόεδρο Χριστόφια, καθώς και από το ΑΚΕΛ, όπως και εκ μέρους του Τουρκοκυπρίου ηγέτη Ντερβίς Έρογλου.
Στην τελετή παρέστησαν, επίσης, ο τέως “πρόεδρος” του ψευδοκράτους Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και πλήθος κόσμου, ενώ υπήρξαν και ομιλίες εκ μέρους του προέδρου της συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων δασκάλων Γκιουβέν Βαρόγλου, του ΓΓ της συντεχνίας Σενέρ Ελτσίλ και του Τουργκούτ Αφσαρόγλου, φίλου του αποθανόντος.
Το φέρετρο του Ταχσίν ήταν σκεπασμένο με τη σημαία της συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων δασκάλων και ετάφη, όπως ήταν η επιθυμία του, χωρίς θρησκευτικές τελετές, ενώ η οικογένειά του -και πάλιν κατόπιν επιθυμίας του Ταχσίν- δεν αποδέχθηκε να γίνει η κηδεία με φροντίδα του ψευδοκράτους.
Στον επικήδειο, τον οποίο εκφώνησε ο κ. Βαρόγλου, αναφέρθηκε πως όχι μόνον οι Τουρκοκύπριοι αλλά όλοι οι Κύπριοι έχασαν έναν πραγματικό Κύπριο και ότι ο Ταχσίν υπήρξε ένας πραγματικός ήρωας που μαχόταν πάντα για την ειρήνη.

ONLY CY.COM 13 Δεκεμβρίου 2012

-----------------------------------------

Έφυγε ένας «πραγματικός Κύπριος»

Πραγματοποιήθηκε χθες στα κατεχόμενα η ταφή του δασκάλου, συνδικαλιστή, πολιτικού, ψευδοβουλευτή, δημοσιογράφου και συγγραφέως Αρίφ Χασάν Ταχσίν (Αρίφ Χότζα), ο οποίος απεβίωσε το βράδυ της Τετάρτης σε ηλικία 76 ετών. Στην κηδεία του, που έγινε με φροντίδα της Συντεχνίας Τ/κ Δασκάλων (KTOS), της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος, κατατέθηκαν, μεταξύ άλλων, στεφάνια τα οποία εστάλησαν στα κατεχόμενα και από τον Πρόεδρο Χριστόφια, καθώς και από το ΑΚΕΛ, όπως και εκ μέρους του Τ/κ ηγέτη Ντερβίς Ερογλου. Στην τελετή παρέστησαν, επίσης, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και πλήθος κόσμου, ενώ υπήρξαν και ομιλίες εκ μέρους του προέδρου της KTOS Γκιουβέν Βαρόγλου, του ΓΓ της συντεχνίας Σενέρ Ελτσίλ και του Τουργκούτ Αφσαρόγλου, φίλου του αποθανόντος. Το φέρετρο του Ταχσίν ήταν σκεπασμένο με τη σημαία της ΚΤΟΣ και ετάφη, όπως ήταν η επιθυμία του, χωρίς θρησκευτικές τελετές, ενώ η οικογένειά του κατόπιν επιθυμίας του, δεν αποδέχθηκε να γίνει η κηδεία με φροντίδα του ψευδοκράτους. Ο κ. Βαρόγλου, σημείωσε πως όχι μόνον οι Τ/κ αλλά όλοι οι Κύπριοι έχασαν έναν πραγματικό Κύπριο και ότι ο Ταχσίν υπήρξε ένας πραγματικός ήρωας που μαχόταν πάντα για την ειρήνη. Ο κ. Ελτσίλ τόνισε ότι οι Τ/κ δάσκαλοι θα ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξε ο Ταχσίν, ενώ ο κ. Αφσαρόγλου δήλωσε ότι ο Ταχσίν -και με το θάνατό του- έχει δώσει ένα μάθημα σε όλους τους Κυπρίους, αφήνοντας ως διαθήκη την επιθυμία του να μην καλυφθεί το φέρετρό του με σημαία ελληνική ή τουρκική. «Δεν ήταν ούτε Τούρκος ούτε Ελληνας, ούτε μουσουλμάνος ούτε χριστιανός, αλλά ένας πραγματικός Κύπριος», είπε χαρακτηριστικά. Τα συλλυπητήριά του εξάλλου για το θάνατο του Ταχσίν εξέφρασε με ανακοίνωσή του το Κίνημα Οικολόγων.

ΧΑΡΑΥΓΗ
Ειδήσεις 14-12-2012

------------------------------------

Κηδεύτηκε ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν

"Δεν θέλω ούτε Παπά, ούτε Χότζια στην κηδεία μου. Δεν επιθυμώ ούτε την τουρκική, ούτε την ελληνική σημαία στο φέρετρο μου. Θέλω να με τυλίξετε με τη σημαία της συντεχνίας μας και μόνο, χωρίς θρησκευτικές δοξασίες. Θέλω να ρίξετε την τέφρα μου στη Μεσόγειο, τη θάλασσα της Κύπρου".
Αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του Δάσκαλου Αρίφ Χασάν Ταχσίν που επανέλαβε στους συναγωνιστές του λίγες μόνο μέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Έστω και αν δεν κατάφεραν να ρίξουν τελικά τη τέφρα του στη Μεσόγειο, εντούτοις οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι σε μια σεμνή τελετή, χωρίς κανένα απολύτως θρησκευτικό η εθνικιστικό σύμβολο, αποχαιρέτησαν ένα από τους ιστορικούς ηγέτες του κυπριακού προοδευτικού κινήματος.
Ο Δάσκαλος Αρίφ πολέμησε με σθένος τον ελληνοκυπριακό και τον τουρκοκυπριακό σοβινισμό. Κατάγγειλε με την ίδια ένταση τους δολοφόνους, είτε Ελληνοκύπριοι ήταν είτε Τουρκοκύπριοι. Φυλακίστηκε για την πολιτική δράση και τις ιδέες του, διώχθηκε γιατι πίστευε ότι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι μπορούν μαζί να ελευθερώσουν την κοινή τους πατρίδα. Ύψωσε τη φωνή του ενάντια στην κατοχή της πατρίδας του και δεν δίστασε να "βρίσει" την πολιτική της Άγκυρας με την γνωστή πλέον φράση και την χαρακτηριστική κυπριακή του προφορά: "Χα...τιρ". 
Μας άφησε κληρονομιά τα βιβλία, τα άρθρα και το παράδειγμά του.
Μας δίδαξε τον κυπριακό πατριωτισμό, την αφοσίωση στην πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μας έδειξε τον στόχο της επανένωσης λέγοντας πως "Όσοι περπατούν στον ίδιο δρόμο, δεν μπορούν να φτάσουν σε διαφορετικό τόπο".
Πραγματικός ήρωας της Κύπρου.
Σε ευχαριστούμε Δάσκαλε.

Ε.Ρ.Α.Σ. 13 Δεκεμβρίου 2012

----------------------------------

Ο Αριφ Χασάν Ταχσίν έγραψε μεταξύ των άλλων το βιβλίο «Η άνοδος του Ντενκτάς στην κορυφή» το οποίο εξέδωσε στα ελληνικά ο Μακάριος Δρουσιώτης.

22 Νοε 2012

«Εκλογική Ιστορία της Κύπρου», του Βασίλη Πρωτοπαπά. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου



«Εκλογική Ιστορία της Κύπρου», του Βασίλη Πρωτοπαπά. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου. 

 Το video της ανάρτησης περιλαμβάνει μέρος από την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Βασίλη Πρωτοπαπά «ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878-1960», που πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι της Κύπρου» στις 12 Νοεμβρίου 2012. Η εκδήλωση, στην πλήρη της μορφή, παρουσιάζεται σε πέντε ξεχωριστά βίντεο, στο ένθετο blog «των κυπρίων οι κοινότητες». Περιλαμβάνουν: το χαιρετισμό του Πρέσβη (Ιωσήφ), τις ομιλίες των δύο εισηγητών (Κιτρομηλίδη, Νικολακόπουλου) και του συντονιστή (Τσίμα), καθώς και τις ιδιαίτερες παρατηρήσεις και τις ευχαριστίες του συγγραφέα (Πρωτοπαπά).
 Τα κείμενα περιλαμβάνουν :
1. Δελτίο τύπου της εκδήλωσης, από το «Σπίτι της Κύπρου».
2. Σημείωμα του συγγραφέα για την εκδήλωση.
3. Κριτική του βιβλίου από τον καθηγητή (τέως Υπ. Παιδείας) Ανδρέα Δημητρίου.
4. Βιβλιοπαρουσίαση του Κρίτωνα Καψάλη ( ΠΟΛΙΤΗΣ της Κυριακής 11/11/2012).

 --------------------------------------------------

 Παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Πρωτοπαπά 
 ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878-1960 
 στο Σπίτι της Κύπρου 

 Τη Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012, το Σπίτι της Κύπρου και οι Εκδόσεις Θεμέλιο παρουσίασαν στο Σπίτι της Κύπρου το βιβλίο του κ. Βασίλη Πρωτοπαπά, με τίτλο ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ: Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1978-1960. Η μελέτη του κ. Πρωτοπαπά επιδιώκει να συμβάλει στο επιστημονικό πεδίο που πραγματεύεται τα πολιτικά κόμματα, τα εκλογικά συστήματα και, σε μικρότερο βαθμό, την εκλογική συμπεριφορά, διερευνώντας και καταγράφοντας αναλυτικά την εκλογική ιστορία και εμπειρία των Ελλήνων της Κύπρου κατά την περίοδο που το νησί βρισκόταν υπό βρετανική διοίκηση (1878-1960). Μέσα από την εξαντλητική μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, την επίμοχθη έρευνα του κυπριακού τύπου και την εκτενή παράθεση πληθώρας πρωτογενών πηγών, ο συγγραφέας επιχειρεί την ανάλυση και ερμηνεία του ανταγωνισμού των μεμονωμένων πολιτευτών και των οργανωμένων πολιτικών σχημάτων, όπως εκφράστηκε μέσα από την εκλογική αντιπαράθεση για τις έδρες στο Νομοθετικό Συμβούλιο (1883-1931) και, μετά την κατάργηση του σώματος αυτού, για τις έδρες στα Συμβούλια των Δημαρχείων (1943-1953), ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην αξιολόγηση της εκλογικής επιρροής των διαφόρων κοινωνικών και ιδεολογικών ρευμάτων και στην ερμηνεία της συγκρότησής τους σε ένα άτυπο διπαραταξιακό σύστημα κομμάτων και οργανώσεων μετά το 1940. Το βιβλίο παρουσίασαν ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πασχάλης Κιτρομηλίδης και ο Καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ηλίας Νικολακόπουλος. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Παύλος Τσίμας. Τον συγγραφέα και τους λοιπούς παρευρισκομένους καλωσόρισε στο Σπίτι της Κύπρου η Λειτουργός κα Νίκη Μιχαηλίδου. Στον χαιρετισμό του ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ιωσήφ Ιωσήφ εξήρε την επιστημονικότητα της μελέτης του Βασίλη Πρωτοπαπά, αποτέλεσμα, όπως είπε, της ουσιαστικής και εξαντλητικής έρευνας και αξιοποίησης της σύγχρονης αλλά και της παλαιότερης σχετικής βιβλιογραφίας, και τόνισε τη συνολική συμβολή του βιβλίου στον υπεύθυνο επιστημονικό και πολιτικό διάλογο. Προλογίζοντας, ο δημοσιογράφος κ. Παύλος Τσίμας υποστήριξε ότι το βιβλίο προσφέρει μια διπλή υπηρεσία, αφενός φέρνει σε επαφή με το γενικό κοινό έναν απίστευτο αρχειακό ιστορικό θησαυρό και μία εντελώς άγνωστη πτυχή της εκλογικής προϊστορίας της Κύπρου και αφετέρου αποτελεί ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας, στις σελίδες του οποίου ο αναγνώστης μπορεί να βρει απαντήσεις για τις αιτίες πολλών ιδιότυπων φαινομένων της Κυπριακής πολιτικής ιστορίας. Παίρνοντας τον λόγο ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πασχάλης Κιτρομηλίδης είπε ότι η επιστημονική ανάλυση και ερμηνεία του Βασίλη Πρωτοπαπά, κυρίως για τη λειτουργία του Νομοθετικού Συμβουλίου της Κύπρου (1883-1931), που έως τώρα είχε υποτιμηθεί ως θεσμός της πολιτικής ιστορίας της Κύπρου, συμβάλλει καθοριστικά στο να κατανοήσει ο σύγχρονος μελετητής τις μεταγενέστερες εξελίξεις, τις ρίζες των μεταγενέστερων φαινομένων αλλά και τις καταβολές των σημερινών προβλημάτων. Όπως ανέφερε, χαρακτηριστικά, η συμβολή του βιβλίου συνίσταται στο ότι ανέσυρε από τη λήθη τη λειτουργία αυτού του οργάνου και περιέγραψε με μεγάλη εγκυρότητα, γιατί συνδιαλέχθηκε αφενός με τα εκλογικά στοιχεία … και αφετέρου με τον τύπο …, και αποκατέστησε την πολιτική ιστορία της Κύπρου, ως προς την λειτουργία της εσωτερικής πολιτικής δυναμικής αυτής της πάρα πολύ σημαντικής περιόδου. Ως υποδειγματικό θεμελιώδες έργο για τη μελέτη της ιστορίας της Κύπρου την περίοδο της Αγγλοκρατίας χαρακτήρισε, με τη σειρά του, το βιβλίο ο Καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ηλίας Νικολακόπουλος. Τέλος, ο συγγραφέας, κατά την αντιφώνησή του, αφού αναφέρθηκε στη μεθοδολογική προσέγγιση της έρευνάς του, ευχαρίστησε θερμά όλους όσοι υποστήριξαν την έρευνα, τη συγγραφή και έκδοση του βιβλίου του. Η εκδήλωση, την οποία παρακολούθησαν, μεταξύ άλλων, πολλοί πανεπιστημιακοί, πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.

 --------------------------------------------------

 «ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878-1960».
 Του Βασίλη Πρωτοπαπά 

 Στο κενό της ως τώρα βιβλιογραφίας στην εσωτερική πολιτική ιστορία της Κύπρου που καλύπτει το βιβλίο του Βασίλη Πρωτοπαπά «ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878-1960», αναφέρθηκαν όσοι το παρουσίασαν στις 12 Νοεμβρίου στην Αθήνα, στο Σπίτι της Κύπρου. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, και σʼ αυτή συμμετείχαν οι πανεπιστημιακοί, Πασχάλης Κιτρομηλίδης και Ηλίας Νικολακόπουλος. Ο κ. Τσίμας ανοίγοντας την εκδήλωση σημείωσε πως πρόκειται για ένα «βιβλίο που προσφέρει διπλή υπηρεσία. Είναι γεμάτο στοιχεία δυσπρόσιτα ως τώρα στο κοινό και ταυτόχρονα αποτελεί ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα» προσθέτοντας πως βοηθάει στην κατανόηση «του κομματικού συστήματος και των σύγχρονων πολιτικών ηθών της Κύπρου» και εξηγεί «μια μοναδική ιδιομορφία του δυτικού κόσμου όπως το φαινόμενο του ΑΚΕΛ». Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πασχάλης Κιτρομηλίδης αναφέρθηκε στην περίοδο που μελετάει το βιβλίο την οποία και χαρακτήρισε «πρώιμη εκλογική ιστορία που αποτελεί την προϊστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας» τονίζοντας παράλληλα ότι ο Βασίλης Πρωτοπαπάς με αυτή την εργασία «ανέσυρε απʼ τη λήθη τη λειτουργία του Νομοθετικού Συμβουλίου και αποκατέστησε την πολιτική ιστορία της Κύπρου ως προς την εσωτερική πολιτική δυναμική της περιόδου αυτής». Το χαρακτηρισμό «υπόδειγμα» και «θεμελιώδες έργο με πλουσιότατο αρχειακό υλικό» προσέδωσε στο βιβλίο ο καθηγητής εκλογικής Κοινωνιολογίας κ. Ηλίας Νικολακόπουλος. Αναφερόμενος στην αξία του βιβλίου υπογράμμισε ότι «δε μπορεί νʼ ασχοληθεί κανείς με την ιστορία της Κύπρου παρακάμπτοντας αυτό το βιβλίο». Επιπρόσθετα ο κ. Νικολακόπουλος είπε ότι το βιβλίο αποτελεί πρόκληση για τους Τουρκοκύπριους επιστήμονες να το συμπληρώσουν καθώς και για τους Ελλαδίτες επιστήμονες καθώς δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για την πολιτική ιστορία της Κρήτης. Ο συγγραφέας στο χαιρετισμό που απηύθυνε σημείωσε ότι φιλοδοξία του είναι να γίνει βιβλίο αναφοράς για τους μελετητές της Αγγλοκρατίας. Στην εκδήλωση, που διοργανώθηκε από "Το Σπίτι της Κύπρου" και τις εκδόσεις Θεμέλιο - απʼ τις οποίες κυκλοφορεί το βιβλίο του κ. Πρωτοπαπά- χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα, Ιωσήφ Ιωσήφ σημειώνοντας πως πρόκειται για «βιβλίο που πείθει πως όσο δεν στερεύουν οι άνθρωποι από επιστημονική αναζήτηση υπάρχει ελπίδα».

 -------------------------------------------------

Από τους πολιτευτές στα κόμματα
του Κρίτωνα Καψάλη
Βιβλιοπαρουσίαση του Κρίτωνα Καψάλη
 ΠΟΛΙΤΗΣ της Κυριακής  18/11/2012
Το ίδιο κείμενο σε μορφή pdf 

-----------------------------------------------

 Εκλογές, εθνικοφροσύνη και ορθοφροσύνη: Συγκλίνουν; 
 του Ανδρέα Δημητρίου 

 Παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Πρωτοπαπά με τίτλο «Εκλογική ιστορία της Κύπρου: Πολιτευτές, κόμματα και εκλογές στην Αγγλοκρατία 1878-1960». Αθήνα: Θεμέλιο, 2012. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα σχετικά νέο κράτος. Πήρε την ανεξαρτησία της το 1960, ως προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα σε πολλούς παράγοντες: Τις δύο κοινότητες του νησιού, τις δύο μητρικές χώρες, την Ελλάδα και την Τουρκία, και φυσικά την αποικιακή δύναμη, τη Μεγάλη Βρετανία, που την είχε στην κατοχή της μέχρι τότε. Η πρόσφατη ιστορία, τόσο των δεκαετιών που προηγήθηκαν της ανεξαρτησίας όσο και των δεκαετιών που την ακολούθησαν, δεν έχει ακόμη μελετηθεί συστηματικά στις διάφορες διαστάσεις της. Μολονότι κάποια έργα έχουν ήδη εκπονηθεί, η Κύπρος δεν θα ελευθερωθεί από τις ερινύες της ιστορίας της αν αυτή η ιστορία δεν μελετηθεί συστηματικά χωρίς προκατάληψη και κρυμμένες προθέσεις η ιδιοτέλειες που περίσσεψαν καθόλο τον αιώνα που πέρασε. Οι ιστορικοί, οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί επιστήμονες οφείλουν να φωτίσουν την ιστορία αυτή. Η καλή και απροκατάληπτη κατανόηση του παρελθόντος μας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αναγκαία ορθοκρισία ηγεσίας και λαού που θα επιτρέψει στην Κύπρο να ανακτήσει την εδαφική της ακεραιότητα και δι’ αυτής να αποκαταστήσει μια ανεξαρτησία που δεν θα είναι υποθηκευμένη στο παρελθόν. Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές η Κύπρος δεν μπορεί να εξελιχθεί σε μια αρμονική κοινωνία. Θα παραμένει μια κοινωνία ασταθής «εν βρασμώ». Το βιβλίο του Βασίλη Πρωτοπαπά για την πριν από την ανεξαρτησία εκλογική ιστορία της Κύπρου αποτελεί μεγάλη συμβολή στην κατεύθυνση αυτή. Ενώ αφορά το παρελθόν συμβάλλει όσο λίγα έργα που έχουν εκπονηθεί στην Κύπρο κατά τις τελευταίες δεκαετίες να κατανοήσουμε τον παρόν της πολιτικής ζωής στην Κύπρο. Το βιβλίο επισκοπεί τη διοίκηση και τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων από την οθωμανική περίοδο και επικεντρώνεται στην περίοδο της Αγγλοκρατίας. Ο αναγνώστης θα μάθει για το νομοθετικό συμβούλιο, τα εκλογικά δικαιώματα και τις εκλογές που θεσμοθέτησαν οι Βρετανοί ήδη από το 1883, μερικά μόνο χρόνια μετά την απόκτηση του νησιού. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι η παραχώρηση του δικαιώματος των εκλογών από τότε, παρά τους περιορισμούς που αναπόφευκτα υπάρχουν, εκκινεί, ουσιαστικά, τη σύγχρονη πολιτική ζωή, όταν ακόμη το δικαίωμα αυτό ήταν ανύπαρκτο η πολύ περιορισμένο σε πλείστες άλλες χώρες του κόσμου. Εξάλλου, το βιβλίο εκθέτει και εξηγεί πολύ καλά πως οι μηχανισμοί πολιτικής και κοινωνικής αυτό-οργάνωσης που ενεργοποιήθηκαν με την απόκτηση εκλογικών δικαιωμάτων διασταυρώθηκαν με τον Ελληνικό αλυτρωτισμό και έκαναν την ένωση με την Ελλάδα βασικό άξονα της πολιτικής και εκλογικής συμπεριφοράς, από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι και την Τουρκική εισβολή του 1974. Από αίτημα, η ένωση μετατρέπεται σε κίνημα που διαπερνά την Ελληνοκυπριακή κοινότητα στο σύνολό της. Με αναφορά σε αυτό σχηματίζονται και ανασχηματίζονται διαρκώς παρατάξεις, κόμματα, πρωτοβουλίες και αναδεικνύονται ηγέτες και ηγετίσκοι, παράγοντες και παραγοντίσκοι. Κυρίαρχη δύναμη που συνέχει την πολιτική οργάνωση και τη συμμετοχή στις εκλογές είναι η δέσμευσή τους ότι αγωνίζονται για την ένωση. Όλα λειτουργούν υπό την καθοδήγηση της «Εθναρχούσας Εκκλησίας» και της λεγόμενης «ιθύνουσας τάξης», που αναφέρεται σε ορισμένες αστικές οικογένειες των αστικών κέντρων, κυρίως της Λευκωσίας, της Λάρνακας, και της Λεμεσού. Εξάλλου, παράλληλα με την ισχυρή αυτή κατεύθυνση, η κοινωνία διασταυρώνεται με τα πολιτικά, τα κοινωνικά, και τα εργατικά κινήματα της εποχής και έτσι δημιουργούνται κόμματα η κινήσεις όπως το «Αγροτικό», το «Λαϊκό» το «Αριστοκρατικό» το «Βενιζελικό», το «Βασιλικό», το «Κυρηναϊκό», το «Κιτιακό» κόμμα, το ΕΑΣ, το ΚΕΚ, το ΠΕΣΠ, το Νικολαϊδικό κα. Κυρίαρχο όμως κόμμα που διαφοροποιείται από τα άλλα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου, που δημιουργείται στις αρχές του 20ου αιώνα και μετεξελίσσεται στο ΑΚΕΛ το 1941. Εν τέλει, όλα τα προς την ένωση ευθυγραμμισμένα κόμματα ευθυγραμμίζονται και αφομοιώνονται σε μια τάση υπό την εκκλησία, με την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ’ στη ηγεσία της Εκκλησίας της Κύπρου. Το ΑΚΕΛ, από την άλλη, διατηρεί τον κοινωνικό και διεθνιστικό του χαρακτήρα αλλά ενσωματώνει, κατά καιρούς, τον ενωτικό προσανατολισμό της άλλης παράταξης. Ο Β. Πρωτοπαπάς μας εξηγεί καθαρά γιατί, ατυχώς, ο προσανατολισμός αυτός απορρίπτεται από την άλλη παράταξη εξαιτίας δύο παραγόντων. Της κατάληξης του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα και της ανάληψης της ηγεσίας της ΕΟΚΑ από έναν από τους πρωτεργάτες του εμφυλίου, το Γρίβα. Έκτοτε η πολιτική ζωή παραμένει κατακερματισμένη στην Κύπρο. Η λεγόμενη εθνική παράταξη αναδιοργανώνεται σε διάφορα κόμματα που διαγκωνίζονται για το πιο είναι το πιο εθνικά σκεφτόμενο και πολιτευόμενο, με διαρκή διαβολή των άλλων. Το ΑΚΕΛ, από την άλλη, ήταν και παραμένει διχασμένο ανάμεσα σε μια κοινωνικά προσανατολισμένη σοσιαλιστική προσέγγιση των θεμάτων και στο φόβο της ενοχοποίησης ότι δεν είναι επαρκώς εθνικά προσανατολισμένο. Το αποτέλεσμα: ενώ επί 80 περίπου χρόνια Αγγλοκρατίας γίνονται εκλογές που τυπικά λίγα έχουν να ζηλέψουν από τις εκλογές που γίνονται σε πιο ελεύθερες κοινωνίες της περιόδου εκείνης, η συλλογική εθνική κρίση παραμένει πάντα δέσμια των τοπικών δυναμικών και του εθνικού ευσεβοποθισμού, αλλά συχνά και των προσωπικών στρατηγικών και προτεραιοτήτων. Έτσι, έστω και εκλογικά εκφραζόμενη, η σκέψη του λαού τότε, αλλά και σήμερα, στα χρόνια της ανεξαρτησίας, αδυνατεί να εκτιμήσει τις γεωπολιτικές δυναμικές και τους περιορισμούς. Η παραγνώρισή τους και, συχνά, η σύγκρουση με αυτές οδηγεί σε καταστροφικές επιλογές που κρατούν το Κυπριακό πρόβλημα ανοιχτό επί ένα αιώνα. Εξάλλου είναι πολύ ενδιαφέρον ότι, παρά το χρόνο που διανύθηκε από την Αγγλοκρατία μέχρι σήμερα, και παρά τις πολύ μεγάλες διαφορές στην ευμερία, τη μόρφωση και την τεχνολογία ανάμεσα στα χρόνια εκείνα και τα σημερινά, κάποιες ομοιότητες επιμένουν να μας θυμίζουν πόσο ίδιοι έχουμε παραμείνει: Η γενική κατανομή των ποσοστών σε 60-40%, περίπου, ανάμεσα στα διάφορα συστατικά της δεξιάς, αφενός, και στην αριστερά, αφετέρου, παραμένει βασικά αμετάβλητη. Οι υπόγειες διαδρορμές που συνδέουν τα συστατικά αυτά δεν έχουν αλλάξει πολύ. Παρόμοια παραμένει επίσης η μεθοδολογία της προσέλκυσης ψήφων, που απευθύνεται στο θυμικό παρά στο νου, καταστροφολογεί αντί να προτείνει δημιουργικές λύσεις και έχει την προσωπική συκοφαντία στην ημερήσια διάταξη. Η Ελλάδα, περισσότερο παλιότερα παρά τώρα, παρέμεινε δέσμια της ίδιας δυναμικής και των ίδιων αδυναμιών. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο επανεισήγαγε κατά καιρούς το δικό της εμφύλιο από την Κύπρο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα δικά της πολύ σοβαρά λάθη επιλογών στη διεθνή της πολιτική που κράτησαν την αδύναμη Κύπρο δέσμια των αδυναμιών μιας μικρής κοινωνίας. Προφανώς, το εθνικό κόστος των λαθών αυτών και στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν είναι άσχετο με τα σημερινά προβλήματα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, που έφεραν και τις δύο χώρες υπό καθεστώς εξωτερικής επιτήρησης. Υπό της συνθήκες, ο εθνικιστικός λόγος, με διάφορες αποχρώσεις, περισσεύει και στις δύο χώρες. Πολλοί ξεχνούν ότι η φάση έξαρσης του εθνικιστικού λαϊκισμού συχνά ακολουθείται από μια εθνική καταστροφή. Δεν αρκεί να ευχηθούμε να μην έρθει και τώρα η εθνική καταστροφή. Πρέπει να την προλάβουμε ενεργητικά. Το βιβλίο του Βασίλη Πρωτοπαπά μας δίνει πολλά μαθήματα για τα καλά του πολιτικού μας συστήματος αλλά και τις αδυναμίες και τα παθήματά του. Και είναι πολύ καλογραμμένο, μολονότι ογκώδες . Ελπίζω ότι πολίτες και πολιτικοί θα διαβάσουν το βιβλίο του Βασίλη Πρωτοπαπά με προσοχή και θα το χρησιμοποιήσουν σαν αφετηρία αναλογισμού για το τι έχουμε, τι θέλουμε και τι μας λείπει στην πολιτική και τη δημόσια ζωή μας. Ειδικά τώρα που στην Κύπρο έρχονται προεδρικές εκλογές έχουμε όλοι να μάθουμε πολλά, κυρίως οι υποψήφιοι και τα κόμματα που τους στηρίζουν. 

29 Οκτ 2012

"Ίμερος", του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου.



"Ίμερος",  του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου.
 
Το video της ανάρτησης περιλαμβάνει  μέρος από την εκδήλωση παρουσίασης της ποιητικής συλλογής του Κυριάκου Χαραλαμπίδη «Ίμερος», που πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι της Κύπρου» στις 12 Ιουνίου 2012.

Η εκδήλωση παρουσιάζεται ολόκληρη σε έξι ξεχωριστά βίντεο, με τις ομιλίες του Πρέσβη, των τεσσάρων εισηγητών και του ιδίου του Ποιητή,  στο ένθετο blog «των κυπρίων οι κοινότητες».

Τα κείμενα περιλαμβάνουν :
1. Σύντομη παρουσίαση της εκδήλωσης.
2. Αναφορές στη νέα ποιητική συλλογή.
3. Σχετικά links από το διαδίκτυο.

------------------------------------------------------

Ἵμερος
 Παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής
του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
στο Σπίτι της Κύπρου

Την Τρίτη 12 Ιουνίου 2012, το Σπίτι της Κύπρου και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ παρουσίασαν, στο Σπίτι της Κύπρου, τη νέα ποιητική συλλογή Ἵμερος, του Κυριάκου Χαραλαμπίδη.
Με τη νέα του ποιητική σύνθεση, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνιές. Ο ποιητής επιχειρεί να ανασυνθέσει με συνεπτυγμένο τρόπο και σε γλώσσα πολυφωνική, με αρχαιοελληνικές απηχήσεις, το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του.
Στον χαιρετισμό του ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ιωσήφ Ιωσήφ, αφού καλωσόρισε τους ομιλητές και τους λοιπούς παρευρισκομένους στο περιδιάβασμα της ποιητικής αναζήτησης και ποιητικής κατάθεσης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, εξήρε τη διαχρονικότητα και οικουμενικότητα  του έργου του και ευχήθηκε στον Ίμερο «να δώσει ποιητική ώθηση και ρυθμό σε εποχές αρρυθμίας».
Για το βιβλίο μίλησαν, ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, ο κ. Ευριπίδης Γαραντούδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, η κ. Έρη Σταυροπούλου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο κ. Μάνος Στεφανίδης, κριτικός τέχνης, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο κ. Γιατρομανωλάκης, εξαίροντας την προσφορά τού Κυριάκου Χαραλαμπίδη στη Νεοελληνική Ποίηση, αναφέρθηκε συνοπτικά στη θεματική, τη γλωσσική και την ποιητική ευστροφία, καθώς και την ποιητική γλωσσική παραδοξότητα, του κύπριου ποιητή. «Τα θεματικά και τα λεκτικά στρώματα της ποίησης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συγκροτούνται με υλικό που βρίσκεται διαστρωμένο μέσα στη μακραίωνα ελληνική λογοτεχνική παράδοση» και ακόμη «Η γραφή του δεν είναι υπερρεαλιστικής τάξεως, είναι παράδοξη, όπως η γλώσσα των παραμυθιών ...», υποστήριξε μεταξύ άλλων ο κ. Γιατρομανωλάκης.
«Οι στίχοι “Ο έρως απ' τη φύση του είναι ξένος σ' αυτόν τον κόσμο·” από το ποίημα Λίλαια, είναι η καλύτερη πρόγευση του βιβλίου και συνάμα η συμπύκνωση του βαθύτερου νοήματός του» είπε ξεκινώντας την ομιλία του ο κ. Γαραντούδης. Στη συνέχεια μίλησε με ευσύνοπτο και τεκμηριωμένο τρόπο για το έργο του Κ. Χαραλαμπίδη και συμπερασματικά επισήμανε ότι «Ο Χαραλαμπίδης για άλλη μια φορά επαληθεύει μέσα από το “ιμερικά” ποιήματά του, ότι είναι ένας ποιητής τεχνίτης· με καβαφικό τρόπο θα μπορούσε να ονομαστεί “πλαστουργός ποιημάτων κρατήρων”».
Η κ. Σταυροπούλου, στην εισήγησή της, εξέτασε την ποιητική συλλογή, όπως ανέφερε, ως έργο που συμμετέχει ενεργά και υπεύθυνα στον αέναο διάλογο της λογοτεχνίας και της τέχνης, γενικότερα, με τις ιδέες και τη ζωή στην ευρύτητά της. Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι ο Ίμερος σηματοδοτεί  μια ουσιαστική αλλαγή στη θεματική του ποιητή, με «ποιήματα, που έχουν ως θέμα την εξύμνηση του έρωτα και του κάλλους, αλλά παράλληλα δείχνουν εμφατικά τη σχέση τους με τον θάνατο, που επίσης διαπερνά ολόκληρη τη συλλογή, ισότιμα με τον έρωτα».
Παίρνοντας τον λόγο ο κ. Στεφανίδης είπε ότι ο Ίμερος αποτελεί «ποιητική σύνθεση που παράλληλα είναι και ένα ζωγραφικό έργο, το οποίο όμως συγκροτείται από λέξεις». Συνεχίζοντας, ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι «... ο Κ. Χαραλαμπίδης αναδεικνύει την τοπική γλώσσα μ' έναν υπερήφανο και λαμπρό τρόπο, τηρώντας ίσες αποστάσεις από τη λογιοσύνη την οποία κατέχει, αλλά και απ' αυτή τη λαϊκή ψυχή η οποία απολείπει στις μέρες μας, ισοπεδωμένη κάτω από μια τεχνοκρατική και ανέπνευστη αντίληψη των πραγμάτων».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις εγκάρδιες ευχαριστίες του ποιητή σε όλους όσοι συνετέλεσαν στην παρουσίαση του βιβλίου, ο οποίος στη συνέχεια απήγγειλε με χαρακτηριστικό τρόπο ποιήματα από τη συλλογή αποδεικνύοντας ότι, όπως σημειώνεται σε στίχο του: «...η Κυπρογένεια πλημμυροί τον αιθέρα».
Παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρέσβης της Σουηδίας κ. Ingermar Lindahl, ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου, ζωγράφος κ. Χρόνης Μπότσογλου, οι πανεπιστημιακοί κ. Ανδρέας Βοσκός, κ. Παναγιώτης Κοντός, κ. Στέφανος Διαλυσμάς, κ. Νίκος Ζίας, κ. Θεοδόσης Πυλαρινός, η ιστορικός τέχνης κ. Αθηνά Σχινά, ο Ακαδημαϊκός, ποιητής κ. Θανάσης Βαλτινός, οι λογοτέχνες Τίτος Πατρίκιος, Αντώνης Φωστιέρης, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Βασίλης Γκουρογιάννης, Γιάννης Δάλλας, Σωτήρης Σαράκης, Μάριος Μιχαηλίδης, Ανδρέας Νεοφυτίδης, Ανδρούλα Τουμάζου-Καλογεροπούλου, ο σκηνοθέτης Ηλίας Δημητρίου, ο μουσικός Κώστας Χατζηχριστοδούλου, οι ζωγράφοι Γιούλικα Λακερίδου και Γιολάντα Ζαχαράκη, ο εκδότης Νώντας Παπαγεωργίου, ο δημοσιογράφος Πέτρος Κασιμάτης, ο ελληνιστής-μεταφραστής Μάρτιν Μακίντζι, ο πρώην δήμαρχος Σητείας Νίκος Πετράκης  κ.ά.


----------------------------------------------------

Αναφορές στη νέα ποιητική συλλογή

 Ίμερος

Με την ποιητική του σύνθεση Ίμερος, που προστίθεται στις άλλες δέκα που εξέδωσε ως τώρα, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνίες. Το μοτίβο της συλλογής, παρμένο από το πλατωνικό Συμπόσιον, προσφέρει και τον χαρακτηριστικό τόνο για την ερμηνεία του όλου έργου: «Έρως δ’ εστίν έρως περί το καλόν, ώστε αναγκαίον Έρωτα φιλόσοφον είναι». Το «καλόν», που εδώ σημαίνει την ομορφιά, διεκτείνεται πέρα από το σωματικό κάλλος, χωρίς αυτό να πάψει να κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στα 31 ποιήματα της συλλογής.

Το ουσιώδες είναι ότι ο ποιητής επιχειρεί και ανασυνθέτει με συνεπτυγμένο τρόπο, και σε γλώσσα πολυφωνική με αρχαιοελληνικές απηχήσεις, το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του. Η κυριαρχούσα μορφή της Αφροδίτης μεταστοιχειώνεται σε πολύμορφες όψεις της Ελένης και άλλων μυθογενών αλλά και νεότερων προσώπων που εκφράζουν ζωτικά στοιχεία της αναλλοίωτης πραγματικότητας. Η θεώρηση εν γένει της ζωής συνεπικουρείται από βαθιά υπαρξιακή συναίσθηση. Ως προέκταση όλων αυτών είναι και τα δύο ακροτελεύτια ποιήματα ποιητικής, στα οποία ο δημιουργός-ποιητής στοχάζεται γύρω από τα πράγματα και την ίδια τη φύση της δημιουργίας.

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης  γεννήθηκε στην Κύπρο το 1940. Ασχολείται με την ποίηση, το δοκίμιο και τη μετάφραση. Το έργο του έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας (Μεθιστορία, 1995) και τρεις φορές το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου. Η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε με το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου του (2003) και με το Βραβείο Μερόπης Οικονόμου για το βιβλίο Θόλος (1989). Η Κυπριακή Δημοκρατία του απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων (2007). Πήρε επίσης το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη και το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας.
λογοτεχνία, την οποία έχει επιμεληθεί ο ίδιος.

Σημείωμα από το βιβλίο

-------------------------------------------------

Ποίηση και ποίηση

Βασίλης Ρούβαλης

Η γραφίδα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συνεχίζει αγόγγυστα στα ποιήματα της νέας συλλογής του την περιγραφή της ανείπωτης ομορφιάς, τη σκιαγράφηση του εγώ μέσω του εμείς, την ιδιαίτατη ανασύνθεση της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το βιβλίο «Ίμερος» (εκδόσεις Μεταίχμιο, 2012) συντάσσεται με την άποψη του πολύπτυχου της ερωτικής εμπειρίας και της συνακόλουθης πλήρωσης του εαυτού. Ο έμπειρος ποιητής αναστοχάζεται την ομορφιά, επιδιώκει την ανάδυσή της σε κάθε αισθητηριακή στιγμή, προβάλλει τη δύναμη της ζωής μέσα από «τ’ αστραφτερό της Αφροδίτης είκασμα». Χρησιμοποιεί λεπταίσθητα εργαλεία, υφολογικά, εκφραστικά, λεξιλογικά, εικονοποιητικά. Αντλεί έμπνευση από την ανθρώπινη κατάσταση μεταξύ μύθου και ιστορικής εμπειρίας, αξιοποιεί σύμβολα της ελληνικής παράδοσης, επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες ενός πολιτισμού που περιέχει το ατομικό και το συλλογικό, τη λεπτότητα και την ολότητα που μέλλουν, εν προκειμένω, να επαναπροσδιοριστούν από τον επιμελή αναγνώστη. Ο ποιητής μιλάει χαμηλότονα, περιγράφει εξ αποστάσεως το γεγονός του έρωτα και του ερωτισμού, παρατηρεί και καταγράφει την ουσία του. Ένα ικανό δείγμα το τρίστιχο «Ο έρως απ’ τη φύση του είναι ξένος / σ’ αυτόν τον κόσμο˙ το είπε μια θνητή / γυναίκα που σβηστά θαρρώ είχε χείλη» (από το ποίημα Λιλαία).


---------------------------------------------

Κυριάκος Χαραλαμπίδης : Ίμερος

Σπύρος Κουτρουλής

8/10/2012
ΡΗΞΗ Τ.88

Η νέα ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη ,που λέγεται «Ίμερος» ,δηλαδή λαχτάρα ,εκδόθηκε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ,τον Απρίλη του 2012.Περιέχει τριάντα δύο ποιήματα , εκ των οποίων τα περισσότερα είναι εμπνευσμένα από την αρχαία τέχνη και ιστορία .Όπως και ο Κάλβος ,ο Καβάφης και ο Σεφέρης ,εσωτερικεύει την ιστορία με σκοπό να μας μιλήσει όχι μόνο για το παρόν αλλά και τον ίδιο τον μέσα άνθρωπο , με ότι μπορεί αυτός να είναι και να σημαίνει. Το δυνατό στοιχείο της ποίησης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη είναι η γλώσσα. Δηλαδή μπορούμε να δούμε ότι κάθε λέξη που χρησιμοποιεί δεν έχει μπει χωρίς λόγο , δεν είναι περιττή .Συγχρόνως είναι μια μαρτυρία των δυνατοτήτων και της διαχρονίας της ελληνικής γλώσσας.Στο πρώτο ποίημα με τον τίτλο «Στίγμα Θεάς» γράφει : «Χαμογελώντας με ροδί χαμόγελο – προσηρμοσμένο στον αφρίζοντα πόντον –η Κυπρογένεια πλημμυροί τον αιθέρα.- Σφενδάμνινα φυλλώματα και όμβροι – ανέμων υπαιθρίων στροβιλίζονται – στον ασταθή ουρανό της. Εκεί τ’άστρα ελαύνουν δεξιά ,κατά τον πόλον»(σ.13).Λέξεις παλαιότερες και νεότερες συνάσσονται σε ένα ενιαίο αρμονικό σύνολο με ρυθμό αρχαίου επιγράμματος . Ο Έρωτας – με την πλατωνική του μάλλον περισσότερο ερμηνεία – δηλώνει έντονα την παρουσία του σε ποιήματα όπως «Μηλίτης Έρως» , όπου γράφει : «Τούτο γιατί στα όρια των θεϊκών – δυνατοτήτων τους το Άπειρο μετατονίζονταν – σε ομορφιά , ωραιότητα και κάλλος-Το θείο Αιδοίο εχώνευε στην τέχνη του φωτός του – το μέγα πλεονέκτημα του μήλου-Για να το πούμε απλούστερα και με δικά τους – χρώματα , η θωριά συναπαντούσε – το σύνολο της ύλης ,ξεμολύνοντας –ό,τι κακό και δύσμορφο απ’ τον κόσμο»(σ.15) . Οι τίτλοι των ποιημάτων «Αφροδίτης Ευπάθεια », «Κυθέρεια», «Άδωνις», «Έγχειος Αφροδίτη» , «Ιερά Πορνεία» , «Ελένη», «Αχιλλεύς», «Μενέλαος» είναι χαρακτηριστικοί των αφετηριών του ποιητή. Αλλά και η χρήση του σαπφικού στίχου «Όραννα Χελίδω» , ως τίτλου ,δηλώνει τα σημεία της έμπνευσης. Στο συγκεκριμένο ποίημα δε παρουσιάζεται αριστοτεχνικά η διαχρονία της ελληνικής γλώσσας : «Ήταν σεμνή σαν όλες τις γυναίκες- που γίνονται θεές πριν απ’ το γιόμα .-Του ήλιου οι εκλαμπρότατες ακτίνες – διχάζονταν , θαρρείς ,κι επιβουλεύονταν – την αστρική θηλή των οφθαλμών»(σ.21) Το τώρα της νεότερης Κύπρου υπάρχει κυρίως στο ποίημα «Για τη δωδεκάχρονη Ελένη που έσπαζε πέτρες στην κατασκευή του δρόμου προς το μοναστήρι του Απόστολου Ανδρέα ,το 1928»(σ.32,33).Αφορμή είναι ένα πραγματικό περιστατικό : η απαθανάτιση ενός μικρού κοριτσιού , από τον φωτογράφο του περιοδικού National Geographic τον Ιούλιο του 1928 .Γράφει ο Κ.Χαραλαμπίδης , γεφυρώνοντας τον χάσμα ανάμεσα στην μυθική και την πραγματική Ελένη , ανάμεσα στον ιστορικό χρόνο ,το παρόν και τον μέσα άνθρωπο: « Λέγαν λοιπόν πως ο καλός αργάτης – δεν είναι μόνο του χεριού του χρήστης – παρά κι ακονισμένο έχει το μυαλό – και της καρδιάς το πτέρωμα οιακίζει – ο έλικας της γνώσης .Τέτοια λέγαν - τα ριζοκαρπασίτικα πεζούνια.- Εκεί θα βρείς και την Ελένη , πρόσθεσε – ο πιο τρεμουλιαστός φτερουγιστής .-Αυτού η δόξα και η Ελένη χάρις.»(σ.33).


--------------------------------------

Κυριάκου Χαραλαμπίδη Ἵμερος

Του Γιάννη Ρουμπάκη

Φρέσκια ποιητική συλλογή του αγαπημένου ποιητή Κυριάκου Χαραλαμπίδη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τη διαβάζω και δε χορταίνω. Απολαμβάνω το πως ξεδιπλώνει κι αναπτύσσει το θέμα του έρωτα χρησιμοποιώντας τους αρχαίους ελληνικούς θεούς και ήρωες, αρχής γενομένης με την αναδυόμενη Αφροδίτη. Η Κυπρογένεια, επίθετο της θεάς της ομορφιάς, με ροδί χαμόγελο προσηρμοσμένο στον αφρίζοντα πόντο πλημμυροί τον αιθέρα, αποδεσμεύει μήλινους βοστρύχους κι επιταχύνει το ήλεκτρον! Κοντά της ας προσθέσουμε χρυσάμπυκες και χάριτες κυκλαδικές, που περιβάλλουν τη θεά με εσθήτα φωτονίων.Μπροστά σε αυτή την τελούμενη ποιητική ομορφιά, την οποία καθορίζει το θεϊκό σχήμα, διεγείρεται η ψυχή του Ποσειδώνα.
Ο βουκόλος(Πάρης) παίζει το σουραύλι του στην άκρη του ονείρου και του ποταμού και   τρεις θεές σημαδεύουν τα μάτια του
με πράσινο σμαράγδι κι η χορδή τους,
που σάρκα τήνε λέγουν οι θνητοί,
των πόθων αηδονούσε τ'ασκεπή.
Η ομορφιά τους δώρο που του αποκαλύπτεται, εμφαίνεται με το μήλο που
ντύνοντάς το μ' ύλη το αντιδώρισε
στην πιο ανθοστόλιστη γυμνή γυναίκα.
Οι θεές της σοφίας και της αρετής οι στυλοβάτισσες του γάμου πιάνονται στα δίχτυα της Αφροδίτης:
Τούτο γιατί στα όρια των θεϊκών
δυνατοτήτων τους το Άπειρο μετατονίζονταν
σε ομορφιά, ωραιότητα και κάλλος.
............
 Για να το πούμε απλούστερα και με δικά τους
χρώματα, η θωριά συναπαντούσε
το σύνολο της ύλης, ξεμολύνοντας
ό,τι κακό και δύσμορφο απ'τον κόσμο.
Στο μυαλό μου έρχεται η ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο του Ντοστογιέφσκυ αλλά και το τελευταίο υπέροχο βιβλίο του Ανδρέα Μήτσου"Ο κίτρινος στρατιώτης".
Ο ποιητής αγωνίζεται να πειθαρχήσει το σκόρπιο και ασυμμάζευτο υλικό, η θεά θέλει να εξαγνίσει το σχήμα του ειδώλου της, να μυρώσει τη νύχτα σε κλινάρι ερωτικό να μην πατά ηλιαχτίδα στον ύπνο της και τον ψυχόλιθο της ανεμώνας. Ας μην ξεχνούμε πως εκεί που έχυσε τα δάκρυά της η θεά  για τον Άδωνη φύτρωσαν ανεμώνες. Ο Άδωνις, αγαπημένος της θεάς, μας άφησε το στίγμα του με τις παπαρούνες ενώ ο Διομήδης που  τραμάτισε τη θεά στην Τροία, τώρα τον φιλεί ο Άδης.  Ποιος μπορεί ν'αντισταθεί στην ομορφιά; Η Μαρία η Μαγδαληνή
το εκλεκτό αποτύπωμα της σάρκας
τρισέλαμπε στα μάτια της.  Ανθούν
περαστικοί ροδώνες κι ανεμώνες.
Κι αυτή ...παρέμενε πιστή εν θεώ.
Η Ωραία Ελένη της Τροίας και η Πηνελόπη λαχταράνε σφόδρα να μείνει στον αιώνα των ανθρώπων αθάνατη του έρωτα η αμάχη ανάμεσα στο έλα και στο φεύγα, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.
Η ομηρική ποίηση, αοιδών λεπτοκλωστές, η μήνις του Αχιλλέα αντιπαραβάλλεται στην ομορφιά που κάνει να ενωθεί στο χώρο της ουτοπίας ο ήρωας Αχιλλέας με την παντόμορφη αμαζόνα. Ο Μενέλαος θέλει να αποσβέσει αστοχασιές και κάτοπτρα και περιδέραια της παλαιάς Ελένης.Και η ωραία Ελένη τώρα θαρρεί πως όλα του ύπνου πως ήταν ονειροφαντασιά και δεν αρμόζει στη θέση της και στην πορπατησιά της να τα αναδεύει στο μυαλό της. Ο καθρέφτης περιμένει εκείνο το περίτεχνο κορμί που είχε αποθέσει στην Τροία η πρώην μαστόρισσά του, πριν η φωτιά του σώματος σβηστεί.
 Η όμορφη Κύπρος, η ψυχή της, η Ελένη που έσπαζε πέτρες κάπου στην Καρπασία, τη δόξα και τη χάρη της υμνούν τα ριζοκαρπασίτικα πεζούνια (=περιστέρια).
Μπολιασμένη δημοτική ποίηση με βυζαντινά άσματα ανασαίνουν αναγεννησιακή ομορφιά του Μικελάντζελο και της Ηρώς τη φωτεινή πυκνότητα. Η Μύρτις, η Λίλαια, η Λαίδη Χάμιλτον.
"Τα χείλη μου στα χείλη της σπάραγμα της αυγής,
τα ρόδα των μαγούλων της αφρός αιμοσταγής."
 Αφήνω για το τέλος ένα ολόκληρο ποίημα που αντιγράφω. Και με ταξιδεύει από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Σολωμού, όπου η σάλπιγγα μπορεί να καταβάλει τους αγωνιστές και να ξαστοχήσουν. Η τέχνη κι εδώ ως αντίπαλον δέος της πραγματικής ζωής, που για έναν μαχόμενο είναι ο πόλεμος, η μουσική συγκεκριμένα, μπορεί να στομώσει την ορμή του πολεμιστή· κάτι που μπορεί να αποβεί ολέθριο. Η ομορφιά είναι επικίνδυνη; Η τέχνη μπορεί να γ(ο)ητεύσει κι ο αφελής άνθρωπος να πιαστεί στο δόκανο και να γίνει εραστής της πλανεύτρας αρμονίας!  Ίμερος.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Κι εἶπε στό γιό του ὁ Φίλιππος: «Δέν ντρέπεσαι
τόσο γλυκά νά μελωδεῖς;
Στομώνεις τήν ὁρμή μέ τό τραγούδι σου
και στούς ὀχτρούς ρεζίλι θά μέ κάνεις.»

Ἐκεῖνος χαμογέλασε καί τοῦ ‘δειξε
τοῦ Ἀχιλλέα τό δόρυ πού εἶχε πάρει
πιό πρίν ἀπό τοῦ Πάρη τή λύρα:

«Μάθε πώς καί στήν Αἴγυπτο σάν πῆγα
μοῦ δόθηκ' ἐξουσία νά καθορίζω
τί 'ναι θεός κι οὐδείς ἰχθύς γιά μένα
λόγο κακό δέν πρόφερε. Ἀντιθέτως
ὀρθή -κυανέου εξ ὕδατος- ἀνέβαινε,
τούς πτερωτούς ἀκολουθώντας νόμους,
ἡ αἰθερία θεά.»

«Το θέμα, νεαρέ, δέν ἀφορᾶ
 τή μουσική πού γήτεψε τήν Κύπριδα.
Ἡ μάνα σου κι εγώ τό συζητήσαμε.
Φοβᾶμαι μήν ἀθόρυβα πιαστεῖς
καί τῆς ἀραχνοΰφαντης μή γίνεις
πλανεύτρας ἁρμονίας ἐραστής.»
                                                                2011


------------------------------------------------

Διαδίκτυο


1. Βιβλιογραφικές πληροφορίες για τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη


2. «Συνομιλία με τον ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη»

Πρόσφατη συνέντευξη του ποιητή στον Αντώνη Πετρίδη, για την ποιητική του συλλογή «Κυδώνιον Μήλο» (Άγρα, 2006).


3. Το σχετικό ρεπορτάζ για την εκδήλωση της εφημερίδας «Αλήθεια» (20/6/2012).


4. Παρουσίαση του βιβλίου στο site του εκδοτικού οίκου 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...