28 Αυγ 2012

Κύπρος: το πολιτισμικό πλαίσιο της ανεξαρτησίας



Το video αποτελεί ένα απόσπασμα του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Ηλία Δημητρίου με τίτλο «Η Λευκωσία εντός των τειχών». Αναφέρεται στη Λογοκρισία που επικράτησε να ασκείται στην Κύπρο μετά την ανεξαρτησία, με κεντρικό θέμα το Κυπριακό.
Το κείμενο, ανάλογης προβληματικής άρθρο, του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών Στέφανου Κωνσταντινίδη με τίτλο «Το πολιτισμικό πλαίσιο της ανεξαρτησίας», αποπειράται να αποτιμήσει ιστορικά την πορεία της πολιτισμικής , αλλά και πολιτικής ανάπτυξης της Κύπρου στα πρώτα κυρίως χρόνια της ανεξαρτησίας (1960 – 1974).

To πολιτισμικό πλαίσιο της ανεξαρτησίας

του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Στο χώρο του πολιτισμού η Κύπρος, λόγω της αγγλικής αποικιοκρατίας και των προβλημάτων που προέκυψαν μετά την ανεξαρτησία, δεν γνώρισε σε βάθος, πέρα από το εθνικό κίνημα, άλλα πολιτισμικά ή και πολιτικά κινήματα που παρουσιάστηκαν ιδίως τη δεκαετία του ‘60 στον υπόλοιπο κόσμο. Το γεγονός άλλωστε ότι δεν διέθετε πανεπιστήμιο και οι Κύπριοι φοιτητές βρίσκονταν διεσπαρμένοι ανά τον κόσμο, την αποστέρησε από τα φοιτητικά κινήματα που αναπτύχθηκαν στη δεκαετία του ‘60 στον υπόλοιπο κόσμο. Το εθνικό πρόβλημα εξάλλου απορροφούσε τις πιο ζωντανές δυνάμεις και απέτρεπε την όποια αμφισβήτηση των διάφορων κατεστημένων. H μόνιμη αμφισβήτηση της αποικιοκρατίας μέχρι το 1960, δεν ήταν αρκετή για να δημιουργήσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτισμικές αμφισβητήσεις και ανατροπές. Μετά το ‘60 και με το αίσθημα της μη δικαίωσης, χάθηκε ακόμη και το αντιστασιακό πνεύμα και κυριάρχησε μια κουλτούρα «βολέματος».
Σε γενικές γραμμές το κυπριακό πολιτισμικό πλαίσιο, στην πρώτη περίοδο της ανεξαρτησίας παρέμεινε, τουλάχιστον εν μέρει, κλειστό, βίωσε μια σχετική απομόνωση, και αρκέστηκε, εν
πολλοίς, σε ένα είδος fast food από την Αγγλία και την Ελλάδα.
Ένας από τους λόγους που τα νερά παρέμειναν λιμνάζοντα στο χώρο της κυπριακής κουλτούρας, οφειλόταν και στην ομοιογένεια που παρουσίαζε ο χώρος της Αριστεράς, με το ΑΚΕΛ προσηλωμένο στα σοβιετικά πρότυπα. Στο θεωρητικό επίπεδο ο χώρος αυτός παρήγαγε ελάχιστα και τα κομματικά στελέχη ικανοποιούνταν με το σοβιετικό fast food. Ούτε οι ευρωκομμουνιστικές ανησυχίες, ούτε η άνθιση του μαοϊσμού και του τροτσκισμού ή του τσεχοσλοβάκικου σοσιαλισμού με «ανθρώπινο πρόσωπο», έφτασαν ποτέ στην Κύπρο, πέρα από κάποιους μακρινούς απόηχους. Κατά συνέπεια και στο χώρο του πολιτισμού αναπαραγόταν ο «σοσιαλιστικός ρεαλισμός», φτωχότερος φυσικά από τον πρωτογενή του σοβιετικού χώρου που τουλάχιστον σε κάποιους τομείς παρουσίαζε μια τεχνική εντέλεια. Ακόμη και σε σύγκριση με την ελληνική Αριστερά που βγήκε ηττημένη από τον Εμφύλιο Πόλεμο, το ΑΚΕΛ παρουσιάζεται σε μειονεκτική θέση. Η αριστερή διανόηση στην Ελλάδα παρά την ήττα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας-ΚΚΕ στον Εμφύλιο Πόλεμο, πέτυχε ουσιαστικά την ιδεολογική και πολιτισμική επιβολή της. Ακόμη και σε επίπεδο θεωρητικής σκέψης, παρά τους δογματικούς περιορισμούς που επέβαλε το ΚΚΕ, παρατηρείται μια έστω και περιορισμένη ζύμωση και ανανέωση. Κυρίως όμως στο χώρο της τέχνης και της κουλτούρας γενικότερα, η ελληνική Αριστερά παρουσιάζει μεταπολεμικά μια αξιοσημείωτη διακίνηση ιδεών και μια παραγωγική ευφορία. Όλα αυτά ανακόπηκαν βέβαια στην Ελλάδα με τη στρατιωτική δικτατορία.
Στην Κύπρο το κοινωνικοπολιτισμικό και κοινωνικοπολιτικό κλίμα δεν επέτρεψε καμιά ρωγμή ούτε στο χώρο της μεταπρατικής αστικής τάξης ή των μικροαστικών στρωμάτων, ούτε στο χώρο ενός συντηρητικού ουσιαστικά και κομφορμιστικού κόμματος της Αριστεράς, του ΑΚΕΛ. Φυσικά όλα αυτά δεν αναιρούν το ρόλο του ΑΚΕΛ στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, ούτε τους αγώνες του για τη βελτίωση των συνθηκών των εργαζομένων. Ούτε και υποτιμάται ο ρόλος διανοουμένων που κινήθηκαν με ανησυχίες στο χώρο του ή στα κομματικά του σύνορα, αν και οι πιο ανήσυχοι από αυτούς κινήθηκαν εκτός Κύπρου τον περισσότερο καιρό και σε επαφή με ιδέες που διακινούνταν στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς.
Ακόμη και σε ένα χώρο όπου παραδοσιακά οι Κύπριοι είχαν μια σχετικά σεβαστή παρουσία, αυτός της λογοτεχνίας και ειδικότερα της ποίησης, εισέβαλε ο κρατισμός, ο δημοσιοϋπαλληλισμός και ο συντηρητισμός, αν όχι η οσφιοκαμψία. Θα ήταν ενδιαφέρον να γινόταν μια έρευνα για να μαθαίναμε, πόσοι από τους λογοτέχνες της περιόδου της ανεξαρτησίας δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Πόσο όμως «αμφισβητίας» ή κριτικός, για να μη πω επαναστάτης, μπορεί να είναι ο διανοούμενος που βιώνει τον γνωστό κυπριακό δημοσιοϋπαλληλισμό;
Τελικά η κυπριακή κοινωνία παράγει πολιτισμό με αυτή την κομφορμιστική νοοτροπία των διανοουμένων της; Κι είναι δυνατό να πάει μπροστά μια κοινωνία χωρίς διανοούμενους με κριτική αντίληψη του κόσμου;

*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
stephanos.constantinides@gmail.com

Πηγή : Εφημερίδα Φιλελεύθερος 26 Αυγούστου 2012

5 Αυγ 2012

Η Αγία Τριάδα (τρόικα) στην πολιτική μας ζωή


Η Αγία Τριάδα (τρόικα) στην πολιτική μας ζωή
Το προεδρικό παραλήρημα για την οικονομία

Το ηχητικό αρχείο της ανάρτησης, περιλαμβάνει μέρος της ραδιοφωνικής συνέντευξης του Προέδρου Χριστόφια στον παροικιακό σταθμό του Λονδίνου LGR στις 30 Ιουλίου 2012. Συνέπεσε με την παρουσία του στη Βρετανική πρωτεύουσα επ’ ευκαιρία της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, στους οποίους ο Κύπριος ηγέτης παρευρέθηκε, όχι μόνο με την ιδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν ο Πρόεδρος δέχτηκε την Τρόικα στο Προεδρικό Μέγαρο με την οποία συζήτησε τα προβλήματα της κυπριακής οικονομίας.

Η επίθεση κατά της Αντιπολίτευσης …ιδιαίτερα των δύο πρώτων μελών της Αγίας πολιτικής Τριάδας

Το πρώτο ζήτημα που θίγει ο Πρόεδρος στο ηχητικό απόσπασμα της ραδιοφωνικής συνέντευξης, είναι η στάση, αλλά και η ποιότητα της Αντιπολίτευσης στην Κύπρο! Θα πει συγκεκριμένα: «δεν είναι αντιπολίτευση αυτό που έχουμε. Η αντιπολίτευση στα πλαίσια της δημοκρατίας είναι απόλυτα αναγκαία, […] η καταστροφολογία όμως και το να εκπέμπεις μίσος στους πολιτικούς σου αντιπάλους χαρακτηρίζουν χώρες και λαούς με υποανάπτυκτη πολιτική κουλτούρα».
Σε μια πρώτη προσέγγιση του μεγάλου αυτού ζητήματος φαίνεται να μην έχει και πολύ άδικο ο Πρόεδρος, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που η οικονομική πολιτική του, τα τελευταία χρόνια, δέχτηκε ένα ορυμαγδό από κατηγορίες και απρεπείς επιθέσεις, που, όπως σωστά επισημαίνει, εξέπεμπαν, το λιγότερο, μίσος και εμπάθεια. Είναι χαρακτηριστική στην περίπτωση αυτή η επίθεση που εξαπέλυσε ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου στα τέλη Ιουλίου του περασμένου χρόνου, όταν μετά την απρόσμενη αναβολή της εξαγγελίας του πρώτου πακέτου μέτρων, που συμφώνησε η παγκομματική σύσκεψη για την οικονομία με τον Υπουργό Οικονομικών Χαρίλαο Σταυράκη, ο αντιπρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. ξέσπασε σε ένα οχετό ύβρεων και χαρακτηρισμών κατά του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας. (blog «συντυχ@ννουμε» 28/7/2011 –«Το αβυσσαλέο μίσος του Αβέρωφ για τον Χριστόφια»). Παρόμοια επεισόδια θα υπάρξουν πολλά από τότε και με τη συμμετοχή και του αντιπροέδρου του ΔΗ.ΚΟ. Νικόλα Παπαδόπουλου. (blog «συντυχ@ννουμε 13/8/2011 – «Το πρώτο πακέτο μέτρων για την κυπριακή οικονομία και οι αναμενόμενες αντιδράσεις…»).

Μια σύντομη αναφορά στα πεπραγμένα γύρω από την οικονομία

Σε όλον αυτό τον πόλεμο η στάση της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Χριστόφια, υπήρξε μάλλον ήπια και υποτονική, μη θέλοντας να ρίξει λάδι στη φωτιά σε μια κατάσταση δύσκολη και δραματικά επισφαλή. Η πεποίθηση του Χριστόφια ότι δεν πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά των χαμηλά αμειβομένων εισοδηματικών τάξεων, τη στιγμή που, όπως και στην Ελλάδα, φαινόταν σχεδόν αδύνατη η ουσιαστική φορολόγηση του πλούτου, τον οδηγούσε σε μια ανεξήγητη παρελκυστική στάση στην επιβολή οικονομικών μέτρων. Ανεξήγητη βέβαια, αν εξαιρέσει κανείς, την ιδεολογική του τοποθέτηση, όπως βεβαίως και αυτήν του ΑΚΕΛ.
Μια οικονομία, που λίγους μήνες πριν εθεωρείτο απ’ όλους αναμφισβήτητα ισχυρή, θάπρεπε στα χρόνια της διαχείρισης της από το κόμμα των Εργαζομένων να υποστεί σκληρά μέτρα εξυγίανσης, έτσι ώστε να αποφύγει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης , όπως συνέβη δραματικά στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Η Κύπρος με τον ανύπαρκτο αλλού, θεσμό της ΑΤΑ, του καλά οργανωμένου και αποτελεσματικού συνδικαλισμού που τα «βρίσκει» πάντα με το κράτος, των υψηλόμισθων δημόσιων υπαλλήλων και των πέραν της μιας συντάξεων των κυβερνητικών αξιωματούχων, ήταν πια αναγκασμένη να εισέλθει, θέλοντας και μη, στην περιπέτεια μιας οικονομικής δίνης με απρόβλεπτες συνέπειες.
Κάτι τέτοιο φαίνεται ωστόσο πως δεν ήταν στις εκτιμήσεις, αλλά κυριότερα στις προσδοκίες και προθέσεις του Προέδρου Χριστόφια. Ο Πρόεδρος δια της σιωπής και της αναβλητικότητας του έστελνε το μήνυμα ότι: «κρίση είναι και θα περάσει…χωρίς να μας αγγίξει».
Αμ δε!
Με το Υπουργείο των οικονομικών στα χέρια του στιβαρού Κίκη Καζαμία (από το καλοκαίρι του 2011), αμέσως μετά από μια άλλη οικονομική καταστροφή της Κύπρου, από την έκρηξη στο Μαρί (στο τομέα της ενέργειας), η κατάσταση άρχισε να παρουσιάζεται ανεξέλεγκτη, αφού οι προβλέψεις μιλούσαν ακόμη και για στάση πληρωμών στο τέλος του έτους, αν δεν λαμβάνονταν μέτρα. Εν τω μεταξύ η ύφεση και η ανεργία έδιναν αριθμούς πρωτόφαντους για τα κυπριακά δεδομένα, από τα παρωχημένα χρόνια της τουρκικής εισβολής. Την παρελκυστική πολιτική του προέδρου ήρθε τότε να υποστηρίξει το ρωσικό δάνειο των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ με ένα όχι και τόσο ελκυστικό επιτόκιο. Έδινε ωστόσο λύση στα επείγοντα έξοδα και τις υποχρεώσεις του κράτους, αφού ήδη οι απανωτές υποβαθμίσεις των κυπριακών τραπεζών και ομολόγων, από τους τρεις διεθνείς οίκους αξιολόγησης, οδήγησαν σταδιακά την Κύπρο εκτός αγορών.
Όλο αυτό το διάστημα η αντιπολίτευση δεν έπαψε ούτε στιγμή να πολεμά και να καυτηριάζει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, επιζητώντας, πολλές φορές στα φανερά, νέα, μονόπλευρης κατεύθυνσης, μέτρα. Με ένα τέτοιο δεδομένο, φαινόταν αδύνατη ευρύτερη συνεργασία για αποτροπή μιας περαιτέρω επιδείνωσης, όσο τουλάχιστον το κλίμα ήταν εκρηκτικό μεταξύ του Προέδρου και του «διδύμου της καταστροφολογίας», όπως ευφυώς αποκλήθηκε η τακτική και η αγαστή συνεργασία, εντός και εκτός κοινοβουλίου, των βουλευτών Αβέρωφ Νεοφύτου (ΔΗ.ΣΥ.) και Νικόλα Παπαδόπουλου (ΔΗ.ΚΟ.).
Μια μεσολαβητική προσπάθεια του Νίκου Αναστασιάδη σε συνεργασία με τον Κίκη Καζαμία για δεύτερο πακέτο μέτρων στα τέλη του 2011, με κοινή συναίνεση Προεδρικού και Βουλής, και με υπέρβαση των συνδικάτων, οδήγησε στο ευτράπελο επεισόδιο, η ΕΔΟΝ (νεολαία του ΑΚΕΛ), μαζί με τις συντεχνίες, να διαδηλώνει έξω από τη Βουλή ενάντια στα μέτρα της αριστερής Ακελικής κυβέρνησης! Όσο όμως κι αν το επεισόδιο έβγαζε τραγικά γέλιο ήταν μια ακόμη ισχυρή ένδειξη της αναποφασιστικότητας του προέδρου να προχωρήσει σε σκληρά και επώδυνα, πλην όμως αναγκαία, για τη διάσωση της κυπριακής οικονομίας, μέτρα. (blog «συντυχ@ννουμε» 15/12/2011 - «Φούλλης... πολιτικά υποκριτής και ψεματάρης!»).
Η κατάσταση όμως δεν άργησε να φτάσει εδώ που έφτασε σήμερα, για την οποία ο Χριστόφιας περίλυπος και ψυχικά εξουθενωμένος, θα πει στη συνέντευξη του: « Το πρώτον που θέλω να πω είναι ότι το ότι κατέβηκε τρόικα στην Κύπρο πονούμεν. Εγώ εν εφαντάστηκα ότι θα ήταν δυνατό να έχουμεν ανάγκην της τρόικα».
Είναι ξεκάθαρο ότι η κάθοδος τρόικας στην Κύπρο είναι για τον πρόεδρο της μια αναπάντεχη υπόθεση. Αποτελεί για αυτόν μια κατάσταση διπλά «αμάσητη», τόσο ως προς τις πεποιθήσεις και τις φρούδες ελπίδες του, όσο και ως προς την, κατά κάποιον τρόπο, δικαίωση της Αντιπολίτευσης.
Δεν χωρεί αμφιβολία λοιπόν ότι ο κυριότερος λόγος που φόρτισε τόσο πολύ τον Πρόεδρο Χριστόφια , με αποτέλεσμα να εκδηλώσει το φραστικό αυτό παραλήρημα κατά των φανατικών πολιτικών του αντιπάλων, ήταν η πέραν από κάθε προσδοκία, αρνητική εξέλιξη στην οικονομία της Κύπρου, τα αποτελέσματα της οποίας θα ζήσουμε όλοι προσεχώς.

Η επίθεση κατά του Αθανάσιου Ορφανίδη… του τρίτου μέλους της Αγίας πολιτικής Τριάδας!

Ιδιαίτερα οξύς θα παρουσιαστεί ο Πρόεδρος και κατά του προηγούμενου διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Αθανάσιου Ορφανίδη.
Θα αναφέρει μεταξύ των άλλων για τη συμπεριφορά και τις ευθύνες του πρώην Κεντρικού Τραπεζίτη: «Ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, που ήταν ο υπεύθυνος για να προειδοποιήσει και τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση και τις τράπεζες και τα πολιτικά κόμματα για τους κινδύνους από την έκθεση στα ελληνικά ομόλογα, όχι μόνο δεν έκανε κάτι τέτοιο, αλλά τους εξωθούσε να τα αγοράζουν και καλούσε το κόσμο να μην έχει εμπιστοσύνη στα κυπριακά ομόλογα. Ποτέ δεν με είχε προειδοποιήσει ο κ. Ορφανίδης για το πόσο ήταν εκτεθειμένες οι κυπριακές τράπεζες στα ελληνικά ομόλογα».
Η διαμάχη μεταξύ των δύο ανδρών ανάγεται από την αρχή περίπου της προεδρίας Χριστόφια, όταν ο τελευταίος εισηγήθηκε την πώληση μέρους του χρυσού της τράπεζας, πράγμα που ο Διοικητής αρνήθηκε. Από τότε οι σχέσεις θα ψυχρανθούν μέχρι του σημείου να μην υπάρχει άμεση επικοινωνία μεταξύ τους. Οι σχέσεις αυτές θα περάσουν μια νέα φάση όξυνσης όταν η Λαϊκή τράπεζα θα βρεθεί στα χέρια του Ανδρέα Βγενόπουλου.
Την περίοδο της έντονης κρίσης, όπως και ο ίδιος ο πρόεδρος στη συνέντευξη του παραδέχεται, έστω και υπαινικτικά, η επικοινωνία προέδρου – διοικητή θα αποκατασταθεί έμμεσα χάρις στον Κίκη Καζαμία, που θα παίζει ένα ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ προεδρικού και κεντρικής τράπεζας.
Τα γεγονότα που έγιναν αιτία πολέμου το τελευταίο διάστημα, μεταξύ των δύο ανδρών, λίγο πολύ μας είναι γνωστά. Ο Χριστόφιας, μετά την εμφάνιση του προβλήματος ανακεφαλαιοποίησης στη «Λαϊκή» Τράπεζα κατηγόρησε ευθέως τον Ορφανίδη ότι ποτέ δεν τον ειδοποίησε για το μέγεθος της έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα και στην εν γένει ελληνική οικονομία, γεγονός που δημιούργησε το ανεξέλεγκτο τραπεζικό πρόβλημα μετά το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Η εχθρότητα στις σχέσεις τους επανεμφανίστηκε πρόσφατα μετά την πρόσκληση του Ορφανίδη από την επιτροπή οικονομικών της Βουλής. Εκεί ο πρώην διοικητής θα ισχυριστεί προεδρικές παρεμβάσεις στο έργο του, αλλά και έγκαιρες εκ μέρους του προειδοποιήσεις του προεδρικού, για την κατάσταση της οικονομίας και του δέον γενέσθαι, είτε δια επιστολών, είτε με επανειλημμένες εκκλήσεις για κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Το τι ισχύει από όλα αυτά, που αφορούν τις σχέσεις Χριστόφια – Ορφανίδη, δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε επακριβώς. Σημασία έχει ότι και οι δύο πλευρές παραδέχονται πως οι σχέσεις τους δεν ήταν διόλου καλές και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη για την οικονομία περίοδο.
Η διεξαγόμενη πάντως έρευνα για τις ευθύνες των τραπεζών θα πρέπει να αποδείξει ποια από τις δυο πλευρές δεν ενήργησε σωστά. Ο Ορφανίδης ιδιαίτερα, ως θεσμικό πρόσωπο, θα πρέπει να αποδείξει κατά πόσον εκτέλεσε ή όχι με επαγγελματική συνέπεια τα καθήκοντα του χωρίς σκοπιμότητες και εξωτερικές παρεμβάσεις. Όσον όμως αφορά τον Χριστόφια, εκείνο που του προσάπτουν , δεν είναι αυτό που με τόσο στόμφο στη συνέντευξη του ισχυρίζεται, μιλώντας για μετά Χριστόν προφήτες και πανέξυπνους, εννοώντας προφανώς ότι δεν μπορούσε από μόνος του να αντιταχθεί στην απόφαση των ευρωπαίων για κούρεμα του ελληνικού χρέους. Εξάλλου και ο Ορφανίδης παραδέχεται ότι κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν αδύνατο. Η κατηγορία μιλά για τη σιγή (όσο ίσως και την άγνοια), του Χριστόφια μπροστά στη διαπίστωση ότι το ελληνικό κούρεμα θα επηρέαζε σε τραγικό βαθμό και τις κυπριακές τράπεζες. Η αδικαιολόγητη παράλειψη του να ενημερωθεί κατάλληλα πριν μεταβεί στη συνάντηση κορυφής, από τον υπεύθυνο της εποπτεύουσας αρχής των τραπεζών, είναι που δημιούργησε το πρόβλημα, αφού δεν απαίτησε από τις Βρυξέλλες, όπως συνέβη και με άλλες χώρες, μη εξαιρουμένης της Ελλάδας, η χρηματοδότηση αυτή να γίνει ανεξάρτητα, έτσι ώστε να μην επιβαρυνθεί το κυπριακό κράτος.
Αν όλα τα πιο πάνω ισχύουν και δεν είναι απλώς σενάρια για απόσειση ευθυνών του καθενός ξεχωριστά, η πολιτική ευθύνη φοβάμαι ότι πέφτει ολόκληρη στους ώμους του Προέδρου Χριστόφια, ασχέτως αν η αρμοδιότητα για την εποπτεία των τραπεζών δεν είναι δικιά του. Είναι νομίζω αυτονόητο ότι ένας εκλεγμένος από το λαό ηγέτης που έχει ως κυριότερο καθήκον και υποχρέωση να προστατεύει την οικονομία της χώρας του, δεν δικαιούται να εμπλέκει σ’ αυτά εγωισμούς, προσωπικές εμπάθειες ή αντιπάθειες. Είναι απαράδεκτο οι προσωπικές αυτές διαφορές να γίνονται αιτία παρεμπόδισης των άκρως απαραίτητων συνεργασιών, για εξειδικευμένη συμβουλευτική του οποιουδήποτε κατέχει την προεδρική καρέκλα, από ένα κορυφαίο θεσμικό παράγοντα της πολιτείας, όπως ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας.
Το να υποβαθμίζεις ένα τέτοιο γεγονός ως να το θεωρείς ασήμαντο και από την άλλη να βγαίνεις στα ΜΜΕ και να φωνάζεις με τόνο σχεδόν παραληρηματικό, υπερασπιζόμενος την αθωότητα σου, χαρακτηρίζοντας την ίδια στιγμή συνομωσιολογικά τους αντιπάλους σου «Αγία Τριάδα», (μια παραλλαγή δηλαδή της ξενικής και μισητής τρόικας), νομίζω πως το λιγότερο που μπορεί να σου προσφέρει, είναι να τονίσει ακόμη περισσότερο τις δικές σου ευθύνες.
Παρ’ όλα αυτά είναι προς τιμήν του που στο τέλος της συνέντευξης αναφέρει ότι αναλαμβάνει την όποια ευθύνη αναλογεί στην κυβέρνηση, για τα προβλήματα στην οικονομία, πλην βεβαίως αυτά των τραπεζών.
Τα πράγματα δυστυχώς έχουν γίνει πια και στην Κύπρο τόσο πολύ σοβαρά, έτσι ώστε το πολιτικό της σύστημα να είναι αμφίβολο αν θα μπορεί να αντέξει τους τριγμούς που καθημερινά δημιουργούνται, με τον πρόχειρο τρόπο που ενεργεί και συμπεριφέρεται.
Το πρόβλημα θεωρώ ότι έχει ξεφύγει από τα κόμματα και τους επίδοξους προεδρικούς υποψηφίους, που το πρόγραμμα τους το τελευταίο που περιέχει είναι η ξεκάθαρη διατύπωση μιας διαδικασίας ξεπεράσματος του δύσκολου και μη φιλολαϊκού τρόπου απαλλαγής από την κρίση.
Ελπίζω και εύχομαι τουλάχιστον να υπάρξει μια κοινή συνεννόηση, ώστε να μην περιπέσει και το ζήτημα της οικονομίας στην αδιέξοδη, καταραμένη μοίρα, του κυπριακού.

-----------------------------------------------------

Παράλληλα, άσκησε έντονη κριτική στην αντιπολίτευση
Χριστόφιας: Αναλαμβάνω τις ευθύνες που μου αναλογούν για την οικονομία

Έτοιμος να αναλάβει την όποια ευθύνη αναλογεί στην κυβέρνησή του για τα προβλήματα στην οικονομία, δήλωσε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος βρίσκεται στο Λονδίνο.
Σε συνέντευξή του στον ελληνικό ραδιοφωνικό σταθμό του Λονδίνου, o Κύπριος πρόεδρος κατέστησε ωστόσο σαφές ότι δεν πρόκειται να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη για την έκθεση των τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα.
Ο κ. Χριστόφιας άσκησε έντονη κριτική στην αντιπολίτευση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η καταστροφολογία και το μίσος για τους πολιτικούς αντιπάλους, χαρακτηρίζουν χώρες και λαούς με υποανάπτυκτη πολιτική κουλτούρα».
Επέκρινε, επίσης, τον τέως διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιο Ορφανίδη, ότι όχι μόνο δεν προειδοποίησε για τους κινδύνους από την έκθεση στα ελληνικά ομόλογα, αλλά αντιθέτως «εξωθούσε τις τράπεζες να τα αγοράζουν και καλούσε τον κόσμο να μην έχει εμπιστοσύνη στα κυπριακά ομόλογα»

Ο Τύπος 30/7/2012

-----------------------------------------------

Την Παρασκευή η τρόικα θα συναντηθεί με την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής
Συνάντηση Χριστόφια με το κλιμάκιο της τρόικα

Συνάντηση με τους τρεις επικεφαλής της τρόικα είχε το μεσημέρι, σύμφωνα με το ΡΙΚ, ο πρόεδρος Χριστόφιας. Η συνάντηση δεν ανακοινώθηκε από το προεδρικό μέγαρο ούτε πριν, ούτε μετά την πραγματοποίησή της.
Όπως μετέδωσε το ΡΙΚ στο κεντρικό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων ο πρόεδρος Χριστόφιας φέρεται να τόνισε στους επικεφαλής της τρόικα ότι "πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κύπρος είναι η υπερβολική έκθεση των κυπριακών τραπεζών στην ελληνική οικονομία».
Αυτό το πρόβλημα, ανέφερε, προκάλεσε σημαντικές δυσχέρειες στην κυπριακή οικονομία και επέτεινε χρόνιες στρεβλώσεις. Ο Κύπριος πρόεδρος επεσήμανε επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό τα όποια διαρθρωτικά μέτρα που θα ληφθούν «να μην σκοτώσουν την προοπτική της κυπριακής οικονομίας, αλλά αντιθέτως να τη βοηθήσουν να ξεφύγει από την ύφεση και να ανακάμψει».
Το πρωί της Παρασκευής η τρόικα θα συναντηθεί με την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής και θα ολοκληρώσει τις επαφές της το απόγευμα σε συνάντηση με την αρμόδια υπουργική Επιτροπή.

Ο Τύπος 26/7/2012

1 Αυγ 2012

Εν να φύω δυστυχής…



Εν να φύω δυστυχής…
Το προεδρικό παραλήρημα για το κυπριακό

Το video περιλαμβάνει μέρος της συνάντησης του Προέδρου Χριστόφια με τους «χωρκανούς» του, Τζερεινιώτες δημάρχους και προέδρους οργανώσεων στο Προεδρικό Μέγαρο. Θέμα οι θέσεις του Γιώργου Λιλλήκα για την Ομοσπονδία και τη λύση του Κυπριακού.

Ο Πρόεδρος θα ξεσπάσει όχι μόνον εναντίον του πρώην συντρόφου του, αλλά και σε όλους όσους εμπλέκονται σ΄αυτό: Τουρκία, ΟΗΕ, διεθνή συμφέροντα, που επιβάλλουν μια συγκεκριμένη «ιμπεριαλιστική» πολιτική!

«Τον τζαιρόν, θα επισημάνει, που εκτυπούσαμε την τζεφαλήν μας πάνω στον τοίχο, μέχρι όχι απλώς να τη ματώσουμε… να φκούν τα μυαλά μας έξω που την τζεφαλήν μας, εν το θυμούμαστε, ξηχάννουμεν το, τζαι θυμηθήκαμεν τωρά ότι πρέπει τα Ηνωμένα Έθνη να κάμουν…. Το υπενθυμίζουμε καθημερινά αυτό το πράγμα, παρακάτω; Παρακάτω εν νάρτει σε λλίον ο κ. Ντάουνερ να μου μιλήσει για τεχνικές επιτροπές. Εκαταλάβετε δηλαδή; Χρειάζεται επαναλαμβάνω, στήριξη αρχών, αλλά και ευελιξία…»

Θα μπορούσε να συμπληρώσει κανείς, έχοντας μπροστά του το Δημήτρη Χριστόφια. Ναι, πολύ σωστά, όσα λες σύντροφε! Θα σε συμπλήρωνα μάλιστα με τα αγαπημένα σου αποφθέγματα για κυπριακής ιδιοκτησίας συνομιλίες, χωρίς χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες!

Αυτό ωστόσο που πραγματικά συγκλονίζει, είναι η ομολογία του σημερινού μας προέδρου στο τέλος της συζήτησης: ότι «θα φύγει δυστυχής πραγματικά», διότι «εκείνο που υποσχέθηκα δεν μπορεί να υλοποιηθεί, ένεκα της τουρκικής αδιαλλαξίας… και από κει και πέρα θα υποφέρω μαζί σας ως κοινός πολίτης και συναγωνιστής, τι να σας πω άλλο δηλαδή;».

Κάτι τέτοιο δυστυχώς κατάντησε να είναι η διαχρονική αναφορά στο κυπριακό. Μια ομολογία ήττας και ανημποριάς. Μια συνεχώς επαναλαμβανόμενη ιστορία χαμένων ευκαιριών με αναλώσιμα θύματα τους ίδιους τους πρωταγωνιστές - διαπραγματευτές του!

Που παραληρούν για τις ανεκπλήρωτές τους υποσχέσεις, που δεν έγινε κατορθωτό να υλοποιηθούν, γιατί κάποιος άλλος (ακατάγνωτα)… έφταιξε!

-------------------------------------------------

Ακολουθούν τα σχετικά ρεπορτάζ των εφημερίδων «Ο Φιλελευθερος» και «ΠΟΛΙΤΗΣ»

ΝΕΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ προκαλεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας με τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γιώργο Λιλλήκα. Σε μια ακόμη δημόσια τοποθέτησή του, ο Δημήτρης Χριστόφιας αναφέρεται εμμέσως πλην σαφώς στις θέσεις επί του Κυπριακού, του κ. Λιλλήκα. Κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με δημάρχους και αντιπρόσωπους οργανώσεων της επαρχίας Κερύνειας, ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναφέρθηκε στη θέση του κ. Λιλλήκα για διαπραγμάτευση στο Κυπριακό από μηδενική βάση:

«Όταν βγαίνει υποψήφιος για τις Προεδρικές Εκλογές και λέει ‘’θα ξεκινήσω από το μηδέν τη διαπραγμάτευση’’, εντάξει, τότε, ξεκίνα την. Θα συζητήσεις αύριο τη διχοτόμηση στο τέλος της ημέρας. Το μηδέν, κατ’ εμένα, είναι τα τετελεσμένα της διχοτόμησης».

Και πρόσθεσε πως «ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών είναι εκείνος που επιβάλλουν τα ισοζύγια στον διεθνή χώρο. Και αυτή τη στιγμή πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχει επιβληθεί αυτό που εμείς τουλάχιστον λέμε ο διεθνής ιμπεριαλισμός. Και θα έχουμε ένα αντίβαρο που λέγεται Ρωσία, που λέγεται Κίνα, που λέγεται Γαλλία. Στον βαθμό που είναι αντίβαρο, πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό. Τον καιρό που ‘’κτυπούσαμε την κεφαλή μας στον τοίχο’’ μέχρι όχι απλώς να τη ματώσουμε δεν τα θυμούμαστε αυτά τα ξεχνάμε- και τώρα θυμηθήκαμε ότι πρέπει να κάνουν κάτι τα Ηνωμένα Έθνη. Το υπενθυμίζουμε καθημερινά αυτό το πράγμα. Παρακάτω όμως;»

Ο υποψήφιος για την Προεδρία, Γιώργος Λιλλήκας κλήθηκε από δημοσιογράφους να σχολιάσει τα όσα είπε ο Πρόεδρος Χριστόφιας στους Κερυνιώτες.

Ο Γιώργος Λιλλήκας είπε πως στη διχοτόμηση οδηγούν πολιτικές και σχέδια λύσης, τα οποία προβλέπουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία ενός νέου συνεταιρισμού από δυο συνιστώντα κράτη. Ο κ. Λιλλήκας ανέφερε πως στη διχοτόμηση οδηγούν πολιτικές, οι οποίες οδηγούν σε σχέδια λύσης που προβλέπουν οι δυο κοινότητες να ζουν χωριστά σε δυο συνιστώντα κράτη. Πρόσθεσε ακόμη πως στη διχοτόμηση οδηγούν πολιτικές, οι οποίες αφαιρούν από τους Ελληνοκύπριους το δικαίωμα εγκατάστασης και διακίνησης στην ίδια τους την πατρίδα, δικαίωμα το οποίο έχει παραχωρηθεί απλόχερα στους υπηκόους της Άγκυρας.

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου επί του ιδίου θέματος ανέφερε πως «ο κ. Λιλλήκας το 2006 πανηγύριζε για τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου που προνοούσε για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Το 2008 μιλούσε για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με το ορθό περιεχόμενο.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ (26/07/2012)

-------------------------------------------

Το ρεπορτάζ του ΠΟΛΙΤΗ (26/7.2012)


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...