29 Οκτ 2012

"Ίμερος", του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου.



"Ίμερος",  του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Η παρουσίαση στο Σπίτι της Κύπρου.
 
Το video της ανάρτησης περιλαμβάνει  μέρος από την εκδήλωση παρουσίασης της ποιητικής συλλογής του Κυριάκου Χαραλαμπίδη «Ίμερος», που πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι της Κύπρου» στις 12 Ιουνίου 2012.

Η εκδήλωση παρουσιάζεται ολόκληρη σε έξι ξεχωριστά βίντεο, με τις ομιλίες του Πρέσβη, των τεσσάρων εισηγητών και του ιδίου του Ποιητή,  στο ένθετο blog «των κυπρίων οι κοινότητες».

Τα κείμενα περιλαμβάνουν :
1. Σύντομη παρουσίαση της εκδήλωσης.
2. Αναφορές στη νέα ποιητική συλλογή.
3. Σχετικά links από το διαδίκτυο.

------------------------------------------------------

Ἵμερος
 Παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής
του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
στο Σπίτι της Κύπρου

Την Τρίτη 12 Ιουνίου 2012, το Σπίτι της Κύπρου και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ παρουσίασαν, στο Σπίτι της Κύπρου, τη νέα ποιητική συλλογή Ἵμερος, του Κυριάκου Χαραλαμπίδη.
Με τη νέα του ποιητική σύνθεση, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνιές. Ο ποιητής επιχειρεί να ανασυνθέσει με συνεπτυγμένο τρόπο και σε γλώσσα πολυφωνική, με αρχαιοελληνικές απηχήσεις, το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του.
Στον χαιρετισμό του ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ιωσήφ Ιωσήφ, αφού καλωσόρισε τους ομιλητές και τους λοιπούς παρευρισκομένους στο περιδιάβασμα της ποιητικής αναζήτησης και ποιητικής κατάθεσης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, εξήρε τη διαχρονικότητα και οικουμενικότητα  του έργου του και ευχήθηκε στον Ίμερο «να δώσει ποιητική ώθηση και ρυθμό σε εποχές αρρυθμίας».
Για το βιβλίο μίλησαν, ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, ο κ. Ευριπίδης Γαραντούδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, η κ. Έρη Σταυροπούλου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο κ. Μάνος Στεφανίδης, κριτικός τέχνης, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο κ. Γιατρομανωλάκης, εξαίροντας την προσφορά τού Κυριάκου Χαραλαμπίδη στη Νεοελληνική Ποίηση, αναφέρθηκε συνοπτικά στη θεματική, τη γλωσσική και την ποιητική ευστροφία, καθώς και την ποιητική γλωσσική παραδοξότητα, του κύπριου ποιητή. «Τα θεματικά και τα λεκτικά στρώματα της ποίησης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συγκροτούνται με υλικό που βρίσκεται διαστρωμένο μέσα στη μακραίωνα ελληνική λογοτεχνική παράδοση» και ακόμη «Η γραφή του δεν είναι υπερρεαλιστικής τάξεως, είναι παράδοξη, όπως η γλώσσα των παραμυθιών ...», υποστήριξε μεταξύ άλλων ο κ. Γιατρομανωλάκης.
«Οι στίχοι “Ο έρως απ' τη φύση του είναι ξένος σ' αυτόν τον κόσμο·” από το ποίημα Λίλαια, είναι η καλύτερη πρόγευση του βιβλίου και συνάμα η συμπύκνωση του βαθύτερου νοήματός του» είπε ξεκινώντας την ομιλία του ο κ. Γαραντούδης. Στη συνέχεια μίλησε με ευσύνοπτο και τεκμηριωμένο τρόπο για το έργο του Κ. Χαραλαμπίδη και συμπερασματικά επισήμανε ότι «Ο Χαραλαμπίδης για άλλη μια φορά επαληθεύει μέσα από το “ιμερικά” ποιήματά του, ότι είναι ένας ποιητής τεχνίτης· με καβαφικό τρόπο θα μπορούσε να ονομαστεί “πλαστουργός ποιημάτων κρατήρων”».
Η κ. Σταυροπούλου, στην εισήγησή της, εξέτασε την ποιητική συλλογή, όπως ανέφερε, ως έργο που συμμετέχει ενεργά και υπεύθυνα στον αέναο διάλογο της λογοτεχνίας και της τέχνης, γενικότερα, με τις ιδέες και τη ζωή στην ευρύτητά της. Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι ο Ίμερος σηματοδοτεί  μια ουσιαστική αλλαγή στη θεματική του ποιητή, με «ποιήματα, που έχουν ως θέμα την εξύμνηση του έρωτα και του κάλλους, αλλά παράλληλα δείχνουν εμφατικά τη σχέση τους με τον θάνατο, που επίσης διαπερνά ολόκληρη τη συλλογή, ισότιμα με τον έρωτα».
Παίρνοντας τον λόγο ο κ. Στεφανίδης είπε ότι ο Ίμερος αποτελεί «ποιητική σύνθεση που παράλληλα είναι και ένα ζωγραφικό έργο, το οποίο όμως συγκροτείται από λέξεις». Συνεχίζοντας, ανάμεσα σε άλλα τόνισε ότι «... ο Κ. Χαραλαμπίδης αναδεικνύει την τοπική γλώσσα μ' έναν υπερήφανο και λαμπρό τρόπο, τηρώντας ίσες αποστάσεις από τη λογιοσύνη την οποία κατέχει, αλλά και απ' αυτή τη λαϊκή ψυχή η οποία απολείπει στις μέρες μας, ισοπεδωμένη κάτω από μια τεχνοκρατική και ανέπνευστη αντίληψη των πραγμάτων».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις εγκάρδιες ευχαριστίες του ποιητή σε όλους όσοι συνετέλεσαν στην παρουσίαση του βιβλίου, ο οποίος στη συνέχεια απήγγειλε με χαρακτηριστικό τρόπο ποιήματα από τη συλλογή αποδεικνύοντας ότι, όπως σημειώνεται σε στίχο του: «...η Κυπρογένεια πλημμυροί τον αιθέρα».
Παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρέσβης της Σουηδίας κ. Ingermar Lindahl, ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου, ζωγράφος κ. Χρόνης Μπότσογλου, οι πανεπιστημιακοί κ. Ανδρέας Βοσκός, κ. Παναγιώτης Κοντός, κ. Στέφανος Διαλυσμάς, κ. Νίκος Ζίας, κ. Θεοδόσης Πυλαρινός, η ιστορικός τέχνης κ. Αθηνά Σχινά, ο Ακαδημαϊκός, ποιητής κ. Θανάσης Βαλτινός, οι λογοτέχνες Τίτος Πατρίκιος, Αντώνης Φωστιέρης, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Βασίλης Γκουρογιάννης, Γιάννης Δάλλας, Σωτήρης Σαράκης, Μάριος Μιχαηλίδης, Ανδρέας Νεοφυτίδης, Ανδρούλα Τουμάζου-Καλογεροπούλου, ο σκηνοθέτης Ηλίας Δημητρίου, ο μουσικός Κώστας Χατζηχριστοδούλου, οι ζωγράφοι Γιούλικα Λακερίδου και Γιολάντα Ζαχαράκη, ο εκδότης Νώντας Παπαγεωργίου, ο δημοσιογράφος Πέτρος Κασιμάτης, ο ελληνιστής-μεταφραστής Μάρτιν Μακίντζι, ο πρώην δήμαρχος Σητείας Νίκος Πετράκης  κ.ά.


----------------------------------------------------

Αναφορές στη νέα ποιητική συλλογή

 Ίμερος

Με την ποιητική του σύνθεση Ίμερος, που προστίθεται στις άλλες δέκα που εξέδωσε ως τώρα, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνίες. Το μοτίβο της συλλογής, παρμένο από το πλατωνικό Συμπόσιον, προσφέρει και τον χαρακτηριστικό τόνο για την ερμηνεία του όλου έργου: «Έρως δ’ εστίν έρως περί το καλόν, ώστε αναγκαίον Έρωτα φιλόσοφον είναι». Το «καλόν», που εδώ σημαίνει την ομορφιά, διεκτείνεται πέρα από το σωματικό κάλλος, χωρίς αυτό να πάψει να κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στα 31 ποιήματα της συλλογής.

Το ουσιώδες είναι ότι ο ποιητής επιχειρεί και ανασυνθέτει με συνεπτυγμένο τρόπο, και σε γλώσσα πολυφωνική με αρχαιοελληνικές απηχήσεις, το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του. Η κυριαρχούσα μορφή της Αφροδίτης μεταστοιχειώνεται σε πολύμορφες όψεις της Ελένης και άλλων μυθογενών αλλά και νεότερων προσώπων που εκφράζουν ζωτικά στοιχεία της αναλλοίωτης πραγματικότητας. Η θεώρηση εν γένει της ζωής συνεπικουρείται από βαθιά υπαρξιακή συναίσθηση. Ως προέκταση όλων αυτών είναι και τα δύο ακροτελεύτια ποιήματα ποιητικής, στα οποία ο δημιουργός-ποιητής στοχάζεται γύρω από τα πράγματα και την ίδια τη φύση της δημιουργίας.

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης  γεννήθηκε στην Κύπρο το 1940. Ασχολείται με την ποίηση, το δοκίμιο και τη μετάφραση. Το έργο του έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας (Μεθιστορία, 1995) και τρεις φορές το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου. Η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε με το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου του (2003) και με το Βραβείο Μερόπης Οικονόμου για το βιβλίο Θόλος (1989). Η Κυπριακή Δημοκρατία του απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων (2007). Πήρε επίσης το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη και το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας.
λογοτεχνία, την οποία έχει επιμεληθεί ο ίδιος.

Σημείωμα από το βιβλίο

-------------------------------------------------

Ποίηση και ποίηση

Βασίλης Ρούβαλης

Η γραφίδα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συνεχίζει αγόγγυστα στα ποιήματα της νέας συλλογής του την περιγραφή της ανείπωτης ομορφιάς, τη σκιαγράφηση του εγώ μέσω του εμείς, την ιδιαίτατη ανασύνθεση της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το βιβλίο «Ίμερος» (εκδόσεις Μεταίχμιο, 2012) συντάσσεται με την άποψη του πολύπτυχου της ερωτικής εμπειρίας και της συνακόλουθης πλήρωσης του εαυτού. Ο έμπειρος ποιητής αναστοχάζεται την ομορφιά, επιδιώκει την ανάδυσή της σε κάθε αισθητηριακή στιγμή, προβάλλει τη δύναμη της ζωής μέσα από «τ’ αστραφτερό της Αφροδίτης είκασμα». Χρησιμοποιεί λεπταίσθητα εργαλεία, υφολογικά, εκφραστικά, λεξιλογικά, εικονοποιητικά. Αντλεί έμπνευση από την ανθρώπινη κατάσταση μεταξύ μύθου και ιστορικής εμπειρίας, αξιοποιεί σύμβολα της ελληνικής παράδοσης, επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες ενός πολιτισμού που περιέχει το ατομικό και το συλλογικό, τη λεπτότητα και την ολότητα που μέλλουν, εν προκειμένω, να επαναπροσδιοριστούν από τον επιμελή αναγνώστη. Ο ποιητής μιλάει χαμηλότονα, περιγράφει εξ αποστάσεως το γεγονός του έρωτα και του ερωτισμού, παρατηρεί και καταγράφει την ουσία του. Ένα ικανό δείγμα το τρίστιχο «Ο έρως απ’ τη φύση του είναι ξένος / σ’ αυτόν τον κόσμο˙ το είπε μια θνητή / γυναίκα που σβηστά θαρρώ είχε χείλη» (από το ποίημα Λιλαία).


---------------------------------------------

Κυριάκος Χαραλαμπίδης : Ίμερος

Σπύρος Κουτρουλής

8/10/2012
ΡΗΞΗ Τ.88

Η νέα ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη ,που λέγεται «Ίμερος» ,δηλαδή λαχτάρα ,εκδόθηκε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ,τον Απρίλη του 2012.Περιέχει τριάντα δύο ποιήματα , εκ των οποίων τα περισσότερα είναι εμπνευσμένα από την αρχαία τέχνη και ιστορία .Όπως και ο Κάλβος ,ο Καβάφης και ο Σεφέρης ,εσωτερικεύει την ιστορία με σκοπό να μας μιλήσει όχι μόνο για το παρόν αλλά και τον ίδιο τον μέσα άνθρωπο , με ότι μπορεί αυτός να είναι και να σημαίνει. Το δυνατό στοιχείο της ποίησης του Κυριάκου Χαραλαμπίδη είναι η γλώσσα. Δηλαδή μπορούμε να δούμε ότι κάθε λέξη που χρησιμοποιεί δεν έχει μπει χωρίς λόγο , δεν είναι περιττή .Συγχρόνως είναι μια μαρτυρία των δυνατοτήτων και της διαχρονίας της ελληνικής γλώσσας.Στο πρώτο ποίημα με τον τίτλο «Στίγμα Θεάς» γράφει : «Χαμογελώντας με ροδί χαμόγελο – προσηρμοσμένο στον αφρίζοντα πόντον –η Κυπρογένεια πλημμυροί τον αιθέρα.- Σφενδάμνινα φυλλώματα και όμβροι – ανέμων υπαιθρίων στροβιλίζονται – στον ασταθή ουρανό της. Εκεί τ’άστρα ελαύνουν δεξιά ,κατά τον πόλον»(σ.13).Λέξεις παλαιότερες και νεότερες συνάσσονται σε ένα ενιαίο αρμονικό σύνολο με ρυθμό αρχαίου επιγράμματος . Ο Έρωτας – με την πλατωνική του μάλλον περισσότερο ερμηνεία – δηλώνει έντονα την παρουσία του σε ποιήματα όπως «Μηλίτης Έρως» , όπου γράφει : «Τούτο γιατί στα όρια των θεϊκών – δυνατοτήτων τους το Άπειρο μετατονίζονταν – σε ομορφιά , ωραιότητα και κάλλος-Το θείο Αιδοίο εχώνευε στην τέχνη του φωτός του – το μέγα πλεονέκτημα του μήλου-Για να το πούμε απλούστερα και με δικά τους – χρώματα , η θωριά συναπαντούσε – το σύνολο της ύλης ,ξεμολύνοντας –ό,τι κακό και δύσμορφο απ’ τον κόσμο»(σ.15) . Οι τίτλοι των ποιημάτων «Αφροδίτης Ευπάθεια », «Κυθέρεια», «Άδωνις», «Έγχειος Αφροδίτη» , «Ιερά Πορνεία» , «Ελένη», «Αχιλλεύς», «Μενέλαος» είναι χαρακτηριστικοί των αφετηριών του ποιητή. Αλλά και η χρήση του σαπφικού στίχου «Όραννα Χελίδω» , ως τίτλου ,δηλώνει τα σημεία της έμπνευσης. Στο συγκεκριμένο ποίημα δε παρουσιάζεται αριστοτεχνικά η διαχρονία της ελληνικής γλώσσας : «Ήταν σεμνή σαν όλες τις γυναίκες- που γίνονται θεές πριν απ’ το γιόμα .-Του ήλιου οι εκλαμπρότατες ακτίνες – διχάζονταν , θαρρείς ,κι επιβουλεύονταν – την αστρική θηλή των οφθαλμών»(σ.21) Το τώρα της νεότερης Κύπρου υπάρχει κυρίως στο ποίημα «Για τη δωδεκάχρονη Ελένη που έσπαζε πέτρες στην κατασκευή του δρόμου προς το μοναστήρι του Απόστολου Ανδρέα ,το 1928»(σ.32,33).Αφορμή είναι ένα πραγματικό περιστατικό : η απαθανάτιση ενός μικρού κοριτσιού , από τον φωτογράφο του περιοδικού National Geographic τον Ιούλιο του 1928 .Γράφει ο Κ.Χαραλαμπίδης , γεφυρώνοντας τον χάσμα ανάμεσα στην μυθική και την πραγματική Ελένη , ανάμεσα στον ιστορικό χρόνο ,το παρόν και τον μέσα άνθρωπο: « Λέγαν λοιπόν πως ο καλός αργάτης – δεν είναι μόνο του χεριού του χρήστης – παρά κι ακονισμένο έχει το μυαλό – και της καρδιάς το πτέρωμα οιακίζει – ο έλικας της γνώσης .Τέτοια λέγαν - τα ριζοκαρπασίτικα πεζούνια.- Εκεί θα βρείς και την Ελένη , πρόσθεσε – ο πιο τρεμουλιαστός φτερουγιστής .-Αυτού η δόξα και η Ελένη χάρις.»(σ.33).


--------------------------------------

Κυριάκου Χαραλαμπίδη Ἵμερος

Του Γιάννη Ρουμπάκη

Φρέσκια ποιητική συλλογή του αγαπημένου ποιητή Κυριάκου Χαραλαμπίδη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τη διαβάζω και δε χορταίνω. Απολαμβάνω το πως ξεδιπλώνει κι αναπτύσσει το θέμα του έρωτα χρησιμοποιώντας τους αρχαίους ελληνικούς θεούς και ήρωες, αρχής γενομένης με την αναδυόμενη Αφροδίτη. Η Κυπρογένεια, επίθετο της θεάς της ομορφιάς, με ροδί χαμόγελο προσηρμοσμένο στον αφρίζοντα πόντο πλημμυροί τον αιθέρα, αποδεσμεύει μήλινους βοστρύχους κι επιταχύνει το ήλεκτρον! Κοντά της ας προσθέσουμε χρυσάμπυκες και χάριτες κυκλαδικές, που περιβάλλουν τη θεά με εσθήτα φωτονίων.Μπροστά σε αυτή την τελούμενη ποιητική ομορφιά, την οποία καθορίζει το θεϊκό σχήμα, διεγείρεται η ψυχή του Ποσειδώνα.
Ο βουκόλος(Πάρης) παίζει το σουραύλι του στην άκρη του ονείρου και του ποταμού και   τρεις θεές σημαδεύουν τα μάτια του
με πράσινο σμαράγδι κι η χορδή τους,
που σάρκα τήνε λέγουν οι θνητοί,
των πόθων αηδονούσε τ'ασκεπή.
Η ομορφιά τους δώρο που του αποκαλύπτεται, εμφαίνεται με το μήλο που
ντύνοντάς το μ' ύλη το αντιδώρισε
στην πιο ανθοστόλιστη γυμνή γυναίκα.
Οι θεές της σοφίας και της αρετής οι στυλοβάτισσες του γάμου πιάνονται στα δίχτυα της Αφροδίτης:
Τούτο γιατί στα όρια των θεϊκών
δυνατοτήτων τους το Άπειρο μετατονίζονταν
σε ομορφιά, ωραιότητα και κάλλος.
............
 Για να το πούμε απλούστερα και με δικά τους
χρώματα, η θωριά συναπαντούσε
το σύνολο της ύλης, ξεμολύνοντας
ό,τι κακό και δύσμορφο απ'τον κόσμο.
Στο μυαλό μου έρχεται η ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο του Ντοστογιέφσκυ αλλά και το τελευταίο υπέροχο βιβλίο του Ανδρέα Μήτσου"Ο κίτρινος στρατιώτης".
Ο ποιητής αγωνίζεται να πειθαρχήσει το σκόρπιο και ασυμμάζευτο υλικό, η θεά θέλει να εξαγνίσει το σχήμα του ειδώλου της, να μυρώσει τη νύχτα σε κλινάρι ερωτικό να μην πατά ηλιαχτίδα στον ύπνο της και τον ψυχόλιθο της ανεμώνας. Ας μην ξεχνούμε πως εκεί που έχυσε τα δάκρυά της η θεά  για τον Άδωνη φύτρωσαν ανεμώνες. Ο Άδωνις, αγαπημένος της θεάς, μας άφησε το στίγμα του με τις παπαρούνες ενώ ο Διομήδης που  τραμάτισε τη θεά στην Τροία, τώρα τον φιλεί ο Άδης.  Ποιος μπορεί ν'αντισταθεί στην ομορφιά; Η Μαρία η Μαγδαληνή
το εκλεκτό αποτύπωμα της σάρκας
τρισέλαμπε στα μάτια της.  Ανθούν
περαστικοί ροδώνες κι ανεμώνες.
Κι αυτή ...παρέμενε πιστή εν θεώ.
Η Ωραία Ελένη της Τροίας και η Πηνελόπη λαχταράνε σφόδρα να μείνει στον αιώνα των ανθρώπων αθάνατη του έρωτα η αμάχη ανάμεσα στο έλα και στο φεύγα, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.
Η ομηρική ποίηση, αοιδών λεπτοκλωστές, η μήνις του Αχιλλέα αντιπαραβάλλεται στην ομορφιά που κάνει να ενωθεί στο χώρο της ουτοπίας ο ήρωας Αχιλλέας με την παντόμορφη αμαζόνα. Ο Μενέλαος θέλει να αποσβέσει αστοχασιές και κάτοπτρα και περιδέραια της παλαιάς Ελένης.Και η ωραία Ελένη τώρα θαρρεί πως όλα του ύπνου πως ήταν ονειροφαντασιά και δεν αρμόζει στη θέση της και στην πορπατησιά της να τα αναδεύει στο μυαλό της. Ο καθρέφτης περιμένει εκείνο το περίτεχνο κορμί που είχε αποθέσει στην Τροία η πρώην μαστόρισσά του, πριν η φωτιά του σώματος σβηστεί.
 Η όμορφη Κύπρος, η ψυχή της, η Ελένη που έσπαζε πέτρες κάπου στην Καρπασία, τη δόξα και τη χάρη της υμνούν τα ριζοκαρπασίτικα πεζούνια (=περιστέρια).
Μπολιασμένη δημοτική ποίηση με βυζαντινά άσματα ανασαίνουν αναγεννησιακή ομορφιά του Μικελάντζελο και της Ηρώς τη φωτεινή πυκνότητα. Η Μύρτις, η Λίλαια, η Λαίδη Χάμιλτον.
"Τα χείλη μου στα χείλη της σπάραγμα της αυγής,
τα ρόδα των μαγούλων της αφρός αιμοσταγής."
 Αφήνω για το τέλος ένα ολόκληρο ποίημα που αντιγράφω. Και με ταξιδεύει από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Σολωμού, όπου η σάλπιγγα μπορεί να καταβάλει τους αγωνιστές και να ξαστοχήσουν. Η τέχνη κι εδώ ως αντίπαλον δέος της πραγματικής ζωής, που για έναν μαχόμενο είναι ο πόλεμος, η μουσική συγκεκριμένα, μπορεί να στομώσει την ορμή του πολεμιστή· κάτι που μπορεί να αποβεί ολέθριο. Η ομορφιά είναι επικίνδυνη; Η τέχνη μπορεί να γ(ο)ητεύσει κι ο αφελής άνθρωπος να πιαστεί στο δόκανο και να γίνει εραστής της πλανεύτρας αρμονίας!  Ίμερος.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Κι εἶπε στό γιό του ὁ Φίλιππος: «Δέν ντρέπεσαι
τόσο γλυκά νά μελωδεῖς;
Στομώνεις τήν ὁρμή μέ τό τραγούδι σου
και στούς ὀχτρούς ρεζίλι θά μέ κάνεις.»

Ἐκεῖνος χαμογέλασε καί τοῦ ‘δειξε
τοῦ Ἀχιλλέα τό δόρυ πού εἶχε πάρει
πιό πρίν ἀπό τοῦ Πάρη τή λύρα:

«Μάθε πώς καί στήν Αἴγυπτο σάν πῆγα
μοῦ δόθηκ' ἐξουσία νά καθορίζω
τί 'ναι θεός κι οὐδείς ἰχθύς γιά μένα
λόγο κακό δέν πρόφερε. Ἀντιθέτως
ὀρθή -κυανέου εξ ὕδατος- ἀνέβαινε,
τούς πτερωτούς ἀκολουθώντας νόμους,
ἡ αἰθερία θεά.»

«Το θέμα, νεαρέ, δέν ἀφορᾶ
 τή μουσική πού γήτεψε τήν Κύπριδα.
Ἡ μάνα σου κι εγώ τό συζητήσαμε.
Φοβᾶμαι μήν ἀθόρυβα πιαστεῖς
καί τῆς ἀραχνοΰφαντης μή γίνεις
πλανεύτρας ἁρμονίας ἐραστής.»
                                                                2011


------------------------------------------------

Διαδίκτυο


1. Βιβλιογραφικές πληροφορίες για τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη


2. «Συνομιλία με τον ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη»

Πρόσφατη συνέντευξη του ποιητή στον Αντώνη Πετρίδη, για την ποιητική του συλλογή «Κυδώνιον Μήλο» (Άγρα, 2006).


3. Το σχετικό ρεπορτάζ για την εκδήλωση της εφημερίδας «Αλήθεια» (20/6/2012).


4. Παρουσίαση του βιβλίου στο site του εκδοτικού οίκου 

22 Οκτ 2012

«Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες»



«Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες»

«Ο ουτοπικός, συνθηματολογικός εθνικιστικός λόγος, όσο κι αν καταφέρνει να λειτουργεί καταλυτικά στο θυμικό μας,  λόγω της ασύγγνωστης καπηλείας και κατάχρησης του από τις πολιτικές ή και στρατιωτικές μας ηγεσίες, δεν παύει ωστόσο να στερείται ρεαλισμού και πρακτικής αποτελεσματικότητας, για τη λύτρωση από τα ανυπέρβλητα προβλήματα που επαγγέλλεται να επιλύσει».

Αντώνης Κουρσουμπάς 

Η αναφορά μας με αφορμή το video με απόσπασμα  από την ομιλία του αρχηγού της «Χρυσής Αυγής» Νίκου Μιχαλολιάκου, στην οποία περιλαμβάνεται «διασκευασμένο»  το ιστορικό σύνθημα των Ελληνοκυπρίων «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», από τα χρόνια της ΕΟΚΑ.  Ένα σύνθημα που διατήρησε στη συλλογική μας μνήμη η φωτογραφία του τοίχου πάνω στο οποίο αναγράφηκε από τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη.
Το κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνει το ρεπορτάζ από την εκδήλωση της «Χρυσής Αυγής» στο πάρκο Γουδή στις 21 Οκτωβρίου 2012.  

Πολιτική «θύελλα» για το ναζιστικό χαιρετισμό Μιχαλολιάκου

«Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά να χαιρετάνε έτσι. Αλλά είναι καθαρά χέρια. Δεν είναι βρώμικα. Δεν έχουν κλέψει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο γγ της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, σε εκδήλωση της 12ης Γιορτής Ελληνικής Νεολαίας στο άλσος Ελληνικού Στρατού.
Λέγοντας «έτσι», ο κ. Μιχαλολιάκος χαιρέτησε ναζιστικά, ενώπιον πλήθους μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής, όπως φαίνεται και στο βίντεο που μετέδωσε το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, το μεσημέρι της Κυριακής.
«Κανείς Χρυσαυγίτης δεν περιέχεται στις λίστες της ντροπής, στις λίστες των απατεώνων, δεν περιέχεται στα σκάνδαλά τους, δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά που έγιναν σε βάρος του έθνους» είπε ο κ. Μιχαλολιάκος.
«Το είπα, και το σχολίασαν. Στην ομιλία που έκανα στους συναγωνιστές μου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής, στην αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής. Ότι μας είπανε ναζί, δεν μας είπαν όμως ποτέ κλέφτες. Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά να χαιρετάνε έτσι. Αλλά είναι καθαρά χέρια. Δεν είναι βρώμικα. Δεν έχουν κλέψει» ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του λόγου του κ. Μιχαλολιάκου.
«Δεν κρύψαμε ποτέ την ιδεολογία μας. Είμαστε Έλληνες εθνικιστές. Ας μας λένε όπως θέλουν. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως δεν διαθέτουμε δηλώσεις μετανοίας, δεν μετανοούμε. Διότι πάντα γι' αυτές τις σημαίες αγωνιζόμασταν: για Ελλάδα, πατρίδα τιμή, πίστη και τίποτε άλλο» τόνισε.
Κατά την ομιλία του, ο κ. Μιχαλολιάκος υποστήριξε ακόμα ότι η διαφορά της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ είναι μικρή.
Πρόσθεσε πως η νεολαία του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος είναι ο ανθός της Ελληνικής Νεολαίας και έχει ως σκοπό και υποχρέωση τη νίκη και την απελευθέρωση της πατρίδας από τους ντόπιους και ξένους τοκογλύφους.

Πολιτικές αντιδράσεις για το ναζιστικό χαιρετισμό Μιχαλολιάκου

«Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι είσαι ό,τι δηλώσεις. Όμως, πολλές φορές ισχύει η ρήση "οι ανήθικοι μιλούν για ηθική". Για μας, την πλειοψηφία των Ελλήνων, που εκτελέστηκαν από τους Ναζί και οι δυο μας παππούδες, και χάσαμε 11 συγγενείς σε εθνικούς αγώνες, ο φασιστικός χαιρετισμός δεν είναι μόνο πρόκληση, αλλά και ύβρις» ανέφερε ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Ηρακλείου, Μανώλης Κεφαλογιάννης, σχολιάζοντας «το φασιστικό χαιρετισμό του γραμματέα της Χρυσής Αυγής».
«Λίγες ημέρες πριν γιορτάσουμε την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, η φασιστική τραγωδία της κατοχής της χώρας μας παρουσιάζεται ως φασίζουσα κωμωδία ορισμένων στην Ελλάδα του 2012. Ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση» συμπλήρωσε ο κ. Κεφαλογιάννης.
«Ο κ. Μιχαλολιάκος δεν έχει κανένα πρόβλημα να χαιρετά ναζιστικά. Εκμεταλλεύεται την κρίση και υπόσχεται μια νέα Ελλάδα, με υλικά που οδήγησαν την Ευρώπη στην καταστροφή» σχολίασε η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, προσθέτοντας: «Ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση. Πέρασε πολλά, για να επιτρέψει στις δυνάμεις του φασισμού να εμφανίζονται ως λύση».
«Οι ναζιστές είναι υποκριτές, ληστές και φονιάδες των λαών, προστάτες του κεφαλαίου. Αυτούς εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή» δήλωσε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Παναγιώτης Μεντρέκας, αναφερόμενος στην ομιλία του κ. Μιχαλολιάκου στο Γουδή.
Απαντώντας, η Χρυσή Αυγή αναφέρει ότι «το εθνικό καθεστώς του Ιωάννου Μεταξά, που είπε ΟΧΙ στους ξένους εισβολείς και τους πολέμησε στην Πίνδο και την Μακεδονία το 1940-41, είχε καθιερώσει επισήμως το χαιρετισμό με τεταμένη τη δεξιά. Έτσι ακριβώς χαιρετούσαν τότε οι Έλληνες πατριώτες που έδωσαν το αίμα τους για την Ελευθερία της Πατρίδας μας».

Protothema.gr 21/10/2012

1 Οκτ 2012

Η διαίρεση της Κύπρου: Μια προβολή και μια συζήτηση


Η διαίρεση της Κύπρου: Μια προβολή και μια συζήτηση

Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην παρούσα ανάρτηση αποσπάσματα από το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Η διαίρεση της Κύπρου» των Ανδρέα Αποστολίδη και Γιούρι Αβέρωφ, μαζί με τη σχετική συζήτηση ακαδημαϊκών ιστορικών από Πανεπιστήμια Ελλάδας και Τουρκίας, που ακολούθησε. Η προβολή και η συζήτηση πραγματοποιήθηκαν με αφορμή την έκθεση «Δύο φορές Ξένος» στο Μουσείο Μπενάκη.
Ολόκληρο το περιεχόμενο της  συζήτησης, (διάρκειας περίπου 45 λεπτών), που καταγράψαμε στις 19 του Σεπτέμβρη 2012, παρουσιάζεται στο ένθετο blog του «συντυχ@ννουμε», «των κυπρίων οι κοινότητες».
Πιο κάτω παρατίθενται λεπτομέρειες από αναφορές στην εκδήλωση, του αθηναϊκού τύπου
Αναβίωση της τραγωδίας της Κύπρου
Η «Διαίρεση της Κύπρου» εγκαινιάζει τις προβολές των ταινιών ντοκυμαντέρ του CineDoc
Με μια ειδική προβολή της ταινίας «Η διαίρεση της Κύπρου» των Α. Αποστολίδη και Γ. Αβέρωφ αρχίζουν την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου οι προβολές των ταινιών του δικτύου ντοκυμαντέρ CineDoc. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στο auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου (Σίνα 31) με αφορμή την έκθεση «Δύο φορές Ξένος» που θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Μπενάκη από τις 19 Σεπτεμβρίου ως τις 25 Νοεμβρίου.
Από την έκρηξη της διακοινοτικής βίας το 1963 στο πραξικόπημα του 1974 και την τουρκική εισβολή, 180.000 Ελληνοκύπριοι και 50.000 Τουρκοκύπριοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Κύπριοι και από τις δύο κοινότητες αφηγούνται τα γεγονότα που καθόρισαν τη ζωή τους, και τις μαρτυρίες τους πλαισιώνουν συνεντεύξεις με ειδικούς καθώς και σπάνιο αρχειακό υλικό.
Μετά την προβολή, θα ακολουθήσει συζήτηση με τους ιστορικούς Σία Αναγνωστοπούλου(Πάντειο Πανεπιστήμιο), Αϊχάν Aκτάρ (Πανεπιστήμιο Μπιλγκί, Κωνσταντινούπολη) καιΧάρη Τζήμητρα (Δ/τή του Νορβηγικού Ερευνητικού Ινστιτούτου PRIO στην Κύπρο). Συντονίστρια θα είναι η ιστορικός Χριστίνα Κουλούρη του Παντείου Πανεπιστημίου.
Συνδιοργανωτής της εκδήλωσης θα είναι το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ αυτή θα είναι μια ειδική προβολή του CineDoc καθώς η επίσημη πρεμιέρα θα γίνει στις 26 Σεπτεμβρίου με την προβολή της ταινίας «Encardia, η Πέτρα που χορεύει» μαζί με μια συναυλία των Encardia στο αίθριο του Γαλλικού στη συνέχεια.
Οι ταινίες του CineDoc θα προβάλλονται επίσης στον κινηματογράφο Δαναό (Κηφισίας και Πανόρμου, Αθήνα), στη Θεσσαλονίκη (Αίθουσα Παύλος Ζάννας και Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης), στα Χανιά (Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και Cine-Μαθήματα), στην Πάτρα (Θέατρο Λιθογραφείο) και στη Λευκωσία (Brave New World).
Βήμα on Line  11/09/2012
Γιάννης Ζουμπουλάκης

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...