20 Οκτ 2007

Ο Γλαύκος Κληρίδης στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα για την παρουσίαση του βιβλίου του "Ντοκουμέντα μιας εποχής 1993 - 2003"



Ο Γλαύκος Κληρίδης στην Αθήνα .
Παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου "Ντοκουμέντα μιας εποχής 1993 - 2003" στο Σπίτι της Κύπρου.
Η παρουσίαση του ββλίου έγινε από τους:
1. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
2. Κώστα Σημίτη τέως Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
3. Θεόδωρο Κουλουμπή Ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

4 σχόλια:

  1. Ο Κληρίδης έχει όπως όλοι οι πολιτικοί στην Κύπρο τις δικές του σοβαρές ευθύνες για εδώ που φτάσαμε(Διχοτόμηση). Τουλάχιστον όμως στη δύση της ζωής του έδειξε γενναιότητα και πολιτικό θάρρος που λίγοι κατάφεραν να δείξουν τόσο από τους παλιούς (Λυσσαρίδης, Τάσσος)που το μόνο που κάνουν είναι να επίμένουν στο να δικαιώσουν το αλλοπρόσαλλο πολιτικό παρελθόν τους, όσο και τους νέους (Χριστόφιας) που αποτελούν ουσιαστικά νέα έκδοση των παλιών.
    God save Cyprus

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η σύνταξη του blog "συντυχάννουμε" θέλει να δηλώσει και από αυτή τη στήλη ότι οι απόψεις, οι χαρακτηρισμοί και οι ισχυρισμοί που διατυπώνονται στα σχόλια που κατατίθενται στο blog αφορούν αποκλειστικά τους συντάκτες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργος Βασιλείου, Γλαύκος Κληρίδης, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Κώστας Σημίτης και ο πρώην αξιωματούχος του Αμερικανικού Πενταγώνου Θοδωρής Κουλουμπής μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν οι πολιτικοί νεκροθάφτες της επιλύσεως του κυπριακού, μιας και με τον ένα ή άλλο τρόπο συνέπραξαν στον ενταφιασμό της ευρωπαϊκής προοπτικής της Κύπρου. Δεν θα αναλύσω εδώ το θέμα και κανείς μπορεί να ανατρέξει σε προγενέστερα βιβλία και άρθρα μου για το θέμα αυτό. Ιδιαίτερα στο κείμενό μου εις μνήμη Γιάννου Κρανιδιώτη (http://www.ifestos.edu.gr/42.htm). Σημειώνω μόνο τα εξής: Πρώτον, ο Γιώργος Βασιλείου επί πολλά έτη αρνήθηκε να υποβάλει αίτηση ένταξης επειδή όπως ο ίδιος έλεγε ήθελε να βρει λύση που να ανταποκρίνεται στα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας. Οι νεοκύπριοι που τον περιέβαλλαν και η η νομιμοποίηση που τους έδωσε είναι η ρίζα πολλών ύστερων ηθικοπολιτικών εκτροχιασμών. Όσον αφορά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, κανείς μπορεί να αναλογιστεί την δημοσιογραφική διάσκεψη δίπλα στον κ Βασιλείου στην τότε επίσκεψή του στην Κύπρο (έγραψα τότε και σχετικό άρθρο στην Καθημερινή) αντί να μιλά για ένταξη της ΚΔ στην ΕΕ προδίκασε την ένταξη μιας ομόσπονδης Κύπρου, κατά κάποιον τρόπο προαναγγέλλοντας, έτσι, δέκα χρόνια πριν το σχέδιο Αναν και τις μεθοδεύσεις που το συνόδευσαν, την πλεκτάνη Αναν. Δεύτερον, Οι Γλαύκος Κληρίδης-Κώστας Σημίτης και τα επιτελεία τους, όταν αναπόδραστα -τους λόγους που θα γινόταν αυτό τους είχα εξηγήσει σε δεκάδες επιφυλλίδες της περιόδου 1983-91 και στο σχετικό μου βιβλίο το 1992 - η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της ΕΕ αρχές της δεκαετίας του 2000, αντί μιας ισότιμης ένταξης δέχτηκαν το σχέδιο Αναν μέσω του οποίου κατά την γνωστή έκφραση του αμερικανικού αξιωματούχου επιχείρησαν να δώσουν την Κύπρο στην Τουρκία για να κατευνάσουν συγκυριακά την Άγκυρα. Τρίτον, ο Θοδωρής Κουλουμπής είναι ο αρχιερέας της καταβαράθρωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής της Κύπρου και ενδεχομένως να είναι ο μεγαλύτερος υπεύθυνος για το μάλλον σίγουρο πλέον γεγονός καταστροφής της Κύπρου. Δημιούργησε το γνωστό ίδρυμα που χρηματοδοτείται ποικιλοτρόπως και τόσο αυτός όσο και μεγάλος αριθμός νέων που επιστράτευσε στην διαδικασία προτάσεων πολιτικής (που εκ της φύσεώς τους είναι όχι επιστημονικά κείμενα αλλά προπαγανδιστικές θέσεις), καταγεγραμμένα (scripata manent, έλεγαν οι Ρωμαίοι) ευθύνεται για τα εξής: 1) Όλως περιέργως, αυτός και η ιδρυματική του παρέα στράφηκαν με ιδιάζοντα φανατισμό κατά της υποβολής αίτησης ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ (το δικό μου βιβλίο το 1992 γράφτηκε για να αντικρούσει τις απίστευτες "επιστημονικές" αθλιότητες του αντίστοιχου βιβλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ). 2) Όλως περιέργως αυτός και η παρέα του έγραψαν αναρίθμητα κείμενα κατά της αμυντικής ενίσχυσης της Κύπρου και πλήθος αρνητικών σχολίων για την παράλληλη ανάλυση του υπογράφοντος και του Θανάση Πλατιά για να εξηγήσουμε το πως θα συνέβαλλε σε ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών μια αποτελεσματική ενίσχυση της Ελληνικής Αποτρεπτικής Στρατηγικής. 3) Όλως περιέργως αυτός και η παρέα του άρχισαν να προπαγανδίζουν το σχέδιο Αναν .... πριν καν δημοσιοποιηθεί. 4) Όλως περιέργως αυτός και η παρέα του άρχισε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία στήριξης του φασιστοειδούς σχεδίου που πρότειναν οι νεοαποικιοκράτες υπάλληλοι της βρετανικής διπλωματίας - χέρι χέρι με πλήθος πολιτικά ανεύθυνων και ανεξέλεγκτων "αλητών" (με την αρχαιοελληνική έννοια) των διεθνοπολιτικών καταγωγίων (διεθνοπολιτικά ΜΚΟ τα λένε-http://www.ifestos.edu.gr/30.htm). 5) Όλως περιέργως η κεκτημένη ταχύτητά τους (και ίσως τα επενδυμένα συμφέροντα σε αυτή την υπόθεση) τους εξέθεσε ακόμη περισσότερο αφού ακόμη και μετά την λαϊκή ετυμηγορία του ΟΧΙ τον Απρίλιο του 2004 συνδιοργάνωναν συναντήσεις στήριξης του σχεδίου Αναν (για παράδειγμα με το ICG, δηλαδή μια από τις πολλές κακόφημες ομάδες των διεθνοπολιτικών καταγωγίων που συνστρατεύουν συνταξιούχους πολιτικούς, πράκτορες διαφόρων υπηρεσιών, τσιράκια του διεθνοαπατεώνα Σόρος, ακαδημαϊκά μεταμφιεσμένους προπαγανδιστές et al). 6) Όταν μετά από πολλές προσπάθειες διεθνές πάνελ επιστημόνων δημοσίευσαν εμπεριστατωμένη, θεμελιωμένη, τεκμηριωμένη και σαρωτική κριτική για το σχέδιο Αναν -βλ. http://www.ifestos.edu.gr/32.htm - δεν είχαν το θάρρος είτε να απολογηθούν για το τρομερό σφάλμα υποστήριξης του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν είτε έπιστημονικής τους αντίκρουσης. 7) Τέλος αλλά όχι το τελευταίο!!! συναντούμε το ίδιο σύστημα ιδεών και ανθρώπων πίσω από την ύστερη προσπάθεια υπονόμευσης-αποδόμησης της ελληνικής ιστορικής μνήμης (βλ. ιδ. το http://www.ifestos.edu.gr/59.htm - κριτικοί κονστρουκτιβιστές)

    Πιστώνω πάντως με πολύ τόλμη του δράστες της αποτυχίας επίλυσης του κυπριακού με εκμετάλλευση της ευρωπαϊκής προοπτικής, για να μπορέσουν στο κέντρο της Αθήνας να αναμασήσουν τα ίδια λάθη και τις ίδιες εξτρεμιστικές ιδέες. Χρεώνω βεβαίως και στην αθηναϊκή κοινωνία το γεγονός πως ελάχιστοι πλέον έλεγχοι και εξισορροπήσεις γίνονται. Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει, όποτε θέλει και χωρίς κόστος ή αναλυτική μνήμη.

    Για όλα αυτά από καιρό ετοιμάζω εκτενή δημοσίευση. Την καλογράφω και την διανθίζω δεόντως. Δεν βιάζομαι εξάλλου, καθότι ολοένα και περισσότερο εκτίθενται οι δράστες, κάτι που με διευκολύνει να τους συμπεριλάβω-περιλάβω καλύτερα. Τον Υψηλότατο Κύριο του Ελιαμέπ, εξάλλου, ο οποίος στο παρελθόν πληστάκις με έλουσε με ανάγωγους χαρακτηρισμούς δολοφονικούς του επιστημονικού μου χαρακτήρα, ήδη του υποσχέθηκα ότι, μέσα από τα γραπτά και τον δύο μας, η αναμέτρησή μας θα συνεχιστεί ακόμη και μετά θάνατο.

    Π.Ήφαιστος-P.Ifestos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παραθέτω παρέμβαση που αφορά το πραξικόπημα και το Πολυτεχνείο

    Quote
    Δεν σκόπευα να παρέμβω σε αυτούς τους διαξιφισμούς τους οποίους, θεωρώ, εν πολλοίς, άσκοπους. Όμως, η απάντηση στον κ ..... –του οποίου η ανάλυση για τα αίτια δεν με βρίσκει σύμφωνο, τουλάχιστον πλήρως– δημιουργεί πολλά και πολύ σοβαρά ερωτήματα.

    Πρώτον, επειδή και εγώ ανήκω στην περίφημη και σήμερα εν πολλοίς μεταλλαγμένη γενιά του Πολυτεχνείου, καλά κάνουμε όλοι να αφήσουμε τις ηθικολογίες και τίμια να δεχθούμε πραγματολογικά επαληθευμένα γεγονότα: Κατά την διάρκεια της περιόδου 1972-3 δεν υποστήριξαν όλοι την αντίσταση πολλών φοιτητών κατά της χούντας! Εξάλλου, όταν πλέον κατάλαβε την εξουσία ο παράφρων δικτάτορας των παρασκηνίων Ιωαννίδης «δεν κουνιόταν φύλλο στην Αθήνα» μέχρι και την καταστροφή της Κύπρου που προκάλεσαν τα όργανα του ρημαγμένου από τους ξενόβαλτους του ελλάδικού κράτους (γεγονός που έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να εισβάλει). Επιτρέψτε μου να πω εμφατικά ότι η σωτηρία της Ελλάδας με την επάνοδο της δημοκρατίας οφείλεται στην καταστροφή της Κύπρου. Οτιδήποτε άλλο ειπωθεί είναι ύβρις κατά της μνήμης των θυμάτων (της αντίστασης κατά της χούντας και της αντίστασης κατά της εισβολής στην Κύπρο) και ασφαλώς κατά της λογικής μας. Αυτή η ύβρις μπορεί να οφείλεται είτε σε άγνοια των πραγματικών γεγονότων είτε σε προκατάληψη λόγω σημερινών πολιτικοπαραταξιακών ή ιδεολογικοπολιτικών ταυτίσεων, κάτι που θεωρώ ανορθολογικό, άχαρο και αντιπαραγωγικό.

    Δεύτερον, όποιος πήγε φυλακή τότε ή του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια κτλ, μήπως βρίσκεται σήμερα σε ηθικό και πολιτικό απυρόβλητο;; Μήπως έχει το δικαίωμα να στρέφεται κατά της ελευθερίας;; Μήπως έχει το δικαίωμα να είναι ακραιφνής νεοφιλελεύθερος υποστηρικτής διεθνοφασιστικών-ιμπεριαλιστικών συμφερόντων επικαλούμενος τον πεπαλαιωμένο «προοδευτισμό του»; Αποτελεί απέραντη προπέτεια αν κάποιος οχυρωμένος πίσω από κάποια αυθόρμητη νεανική στάση την οποία λίγο πολύ όλοι υιοθετήσαμε να ζητά σήμερα με φανατισμό την καταστολή της λαϊκής κυριαρχίας ενός λαού, την καταστολή της δημοκρατίας, την καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την παραβίαση των Υψηλών Αρχών του διεθνούς δικαίου, την κατάργηση ενός κυρίαρχου κράτους, την εγκατάσταση 5 ξένων στρατών πάνω στο (κυπριακό) νησί και συνολικά την καταστολή τόσο της συλλογικής ελευθερίας (εθνικής ανεξαρτησίας) όσο και της ατομικής! Για τους σκοπούς της συζήτησης ας το καταστήσουμε κρυστάλλινα ξεκάθαρο: Γι’ αυτά βαρύνονται όσοι το 2003-4 υποστήριξαν ή αυτή την στιγμή συνεχίζουν να υποστηρίζουν το φασιστοειδές σχέδιο Αναν. [όποιος ενδιαφέρεται για τεκμηριωμένη επιστημονική ανάλυση για αυτή την εκτροπή καλά θα κάνει να μελετήσει την 20σελιδη έκθεση στην διεύθυνση http://www.ifestos.edu.gr/32.htm]

    Όσο για τις τρέχουσες υποθέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπενθυμίζω, ότι όταν πολλοί από εμάς συμπαραταχθήκαμε με αυτή την παράταξη την δεκαετία του 1980 το κάναμε γιατί ενσάρκωσε πολιτικά το αγαθό της συλλογικής ελευθερίας–εθνικής ανεξαρτησίας («η Ελλάδα στους έλληνες»). Αυτή την αξίωση ελευθερίας δεν την πρόταξαν το 2003-4 οι νυν διεκδικούντες να το διαιωνίσουν. Αντίθετα, για λόγους που αυτοί ξέρουν καλύτερα, είτε στήριξαν ενεργά την πλεκτάνη Αναν είτε σιώπησαν ένοχα. Ούτε γνωρίζω να έχουν μέχρι σήμερα ζητήσει συγνώμη για την στάση τους υπέρ ενός σαφώς διεθνοφασιστικού σχεδίου που εξυπηρετούσε ότι χειρότερο μπορούν να σκεφτούν ή να κάνουν οι άνθρωποι; Αυτή δεν είναι η ουσία παρακαλώ; Αυτό δεν θα έλεγε ένα θύμα του Πολυτεχνείου αν μπορούσε να αναστηθεί; Ή μήπως θα κρυβόταν πίσω από καθωσπρεπισμούς για (πολιτικά καθιερωμένες) χαριτωμένες προσφωνήσεις αρχηγών κομμάτων;

    Τελειώνω λοιπόν λέγοντας ότι καμιά συζήτηση δεν μπορεί να είναι ορθολογιστική όταν γίνεται με παρωπίδες. Και αποτελεί παρωπίδα κάθε εξοργιστικός ισχυρισμός ότι μπορεί κάποιος να επικαλείται τους νεκρούς του 1974 για να θέτει στο απυρόβλητο όσους σήμερα υποστήριξαν απερίφραστα και δημόσια την καταστολή της ελευθερίας. Για να παραφράσω: 1) Μονόλογος είναι ότι δεν αντικρούει επιχειρήματα αλλά κρύβεται πίσω από προσχήματα. 2) Είναι διάλογος κωφών όταν δεν ακούονται επιχειρήματα αλλά άσχετα πολιτικά συνθήματα. Σε τέτοιους μονόλογους ή διαλόγους κωφών δεν θέλω να συμμετάσχω.

    Π.Ήφαιστος-P.Ifestos
    info@ifestosedu.gr
    www.ifestos.edu.gr - www.ifestosedu.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...