14 Δεκ 2010

Ο μακαρίτης Χόλμπρουκ και το κυπριακό



Ο μακαρίτης Χόλμπρουκ και το κυπριακό

Η «φόρμουλα Χόλμπρουκ» για την Κύπρο
Συνομιλίες τύπου «Ντέιτον» θα αρχίσουν μέσα στο καλοκαίρι
Ν. ΜΑΡΑΚΗΣ| ΤΟ ΒΗΜΑ Κυριακή 5 Απριλίου 1998


ΑΡΧΙΣΕ τελικά η προπαρασκευή τής από καιρό αναμενόμενης αμερικανικής πρωτοβουλίας για το Κυπριακό. Ο ειδικός προεδρικός απεσταλμένος κ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και ο συνήθης προπομπός του πρέσβης κ. Τόμας Μίλερ επισκέφθηκαν
την περασμένη βδομάδα την Κύπρο και, στις συνομιλίες που είχαν με τον πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη και τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων κ. Ραούφ Ντενκτάς παρουσίασαν μια δέσμη ιδεών για τη λύση του Κυπριακού. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συνάντηση τύπου Ντέιτον όλων των ενδιαφερόμενων πλευρών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ παράλληλα ζητείται η αναγνώριση των Τουρκοκυπρίων. Παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί αποφεύγουν να μιλούν για σχέδιο, υπάρχει ένα απλό γεγονός: οι κκ. Χόλμπρουκ και Μίλερ έχουν καλύψει με τις «ιδέες» τους το πλήρες εύρος των υφιστάμενων προβλημάτων και ουσιαστικά υπέβαλαν την πρώτη «φόρμουλα Χ» για τη λύση του Κυπριακού...
Οι Αμερικανοί εστίασαν την προσοχή τους στα διαδικαστικά θέματα και στη δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων μιας αποτελεσματικής διαβούλευσης ανάμεσα στα δύο άμεσα εμπλεκόμενα μέρη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντιμετωπίζουν και τα υφιστάμενα προβλήματα ασφαλείας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η κλιμάκωση των εξοπλισμών στη Μεγαλόνησο. Η δέσμη ιδεών του κ. Χόλμπρουκ κρατήθηκε άγνωστη από όλους πριν από την επίσκεψή του στην Κύπρο και κινούνται σε ασυμπτωτική τροχιά σε σχέση με τις προτάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Η αμερικανική πρόταση, όπως κωδικοποιείται από τους αποδέκτες της, περιλαμβάνει στον πυρήνα της τρία βασικά στοιχεία:
(α) Αμεση επανάληψη του διακοινοτικού διαλόγου, στο υψηλότερο δυνατόν επίπεδο, με την υποβοήθηση του ΟΗΕ και με σύντονους ρυθμούς, ώστε να διερευνηθούν, μέσα στους επόμενους δυο - τρεις μήνες όλες οι πτυχές των θέσεων των δύο πλευρών. Οι Αμερικανοί επιθυμούν να φέρουν στο τραπέζι τούς κκ. Κληρίδη και Ντενκτάς αλλά στον βαθμό που αυτό δεν είναι δυνατόν δεν αποκλείουν τη διεξαγωγή των συνομιλιών από προσωπικούς εκπροσώπους των δύο ηγετών.
(β) Σύγκληση, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών, μέσα στο καλοκαίρι ειδικής Διεθνούς Διάσκεψης, στην οποία οι δύο κοινότητες θα αναζητήσουν την πλήρη διευθέτηση του Κυπριακού. Στο περιθώριο της Διάσκεψης θα παραβρίσκονται οι τρεις Εγγυήτριες Δυνάμεις (Βρετανία, Ελλάδα και Τουρκία) καθώς και άλλες χώρες οι οποίες ενδεχομένως να επιδείξουν ενδιαφέρον. Η νομική βάση και η ημερήσια διάταξη της Διάσκεψης είναι αρκετά ασαφείς και αναμένεται ότι θα διευκρινιστούν σε επόμενους γύρους διαβουλεύσεων.
(γ) Σειρά συνοδευτικών μέτρων, με σημαντικότερα τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και την άρση των ελληνικών επιφυλάξεων για τον Χρηματοδοτικό Κανονισμό και αποδοχή μιας θετικής για την Αγκυρα στροφής της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Τουρκία. Δημιουργία στην Ενωση προϋποθέσεων για την ταχεία βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία και υποβάθμιση των επικρίσεων που έχουν διατυπωθεί από πολλές χώρες - μέλη για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Στο ίδιο πλαίσιο εξετάζεται σοβαρά και το ενδεχόμενο άρσης του οικονομικού αποκλεισμού της Βορείου Κύπρου.
Οι προτάσεις αυτές συνοδεύονται από μια αμερικανική θεωρία, η οποία προβλέπει ότι οι Τουρκοκύπριοι θα ανταποκριθούν θετικά στην πρόσκληση για συνομιλίες και θα συμμετάσχουν στη Διεθνή Διάσκεψη αν η Λευκωσία προχωρήσει στην, έμμεση έστω, αναγνώριση της «τουρκοκυπριακής οντότητας» (entity).
Οι αμερικανικές προτάσεις δεν αναφέρονται στην αναγνώριση κάποιας νέας κρατικής οντότητας στο έδαφος της Κύπρου αλλά επιδιώκουν να διαμορφώσουν ένα καθεστώς «πολιτικής και νομικής ισότητας των δύο κοινοτήτων» και στο πλαίσιο αυτό ζητούν μια ειδική θέση για την τουρκοκυπριακή διοίκηση. Παρά το γεγονός ότι ως θεωρητική κατασκευή το σχήμα αυτό έχει ενδιαφέρον, παραμένουν εξαιρετικά ασαφή τόσο ο τρόπος εφαρμογής του όσο και η νομική υπόστασή του. Η θεωρία αυτή φαίνεται να στηρίζεται αποκλειστικά σε απαιτήσεις που πρόβαλε και διαβεβαιώσεις που έδωσε ο κ. Ντενκτάς και η Αγκυρα αλλά δεν περιλαμβάνει στοιχεία ελκυστικά για την ελληνική πλευρά.
Επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνονται διατεθειμένες να υποστηρίξουν την εισαγωγή στις διακοινοτικές συνομιλίες θεμάτων όπως είναι τα ζητήματα ασφαλείας με την εισαγωγή Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, η οριοθέτηση των συνόρων ανάμεσα στους δύο τομείς και η ρύθμιση των αμοιβαίων απαιτήσεων για διεκδίκηση περιουσιών.
Ενα παρεμφερές «πακέτο» είχε παρουσιαστεί από τον κ. Χόλμπρουκ προς την Αθήνα και την Αγκυρα περίπου προ τριετίας, λίγους μήνες πριν από την αποχώρησή του από τη θέση του υφυπουργού Εξωτερικών. Τότε μάλιστα είχε υπογραμμίσει στον έλληνα πρεσβευτή κ. Λ. Τσίλα ότι μια τέτοια πρωτοβουλία συνιστά ένα «πολιτικά επικίνδυνο» παίγνιο, το οποίο αν δεν αποδειχθεί επιτυχές, θα επιφέρει σοβαρή βλάβη στα συμφέροντα της κυβέρνησης του προέδρου Μπιλ Κλίντον. Το συμπέρασμά του ήταν πως η σύγκληση της Διεθνούς Διάσκεψης θα πραγματοποιηθεί μόνο αν είναι πλήρως εξασφαλισμένη η επιτυχία της. Η αμερικανική θέση που παρουσιάζεται τώρα δεν απέχει πολύ των παλαιών ιδεών. Σε μεγάλο βαθμό ισχύει η συνακόλουθη πολιτική παρατήρηση: η κυβέρνηση του προέδρου Κλίντον αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία μιας Διάσκεψης δεν έχει την πολυτέλεια μιας αποτυχίας, θα πρέπει να εξασφαλίσει ένα αποτέλεσμα με οποιοδήποτε κόστος.
Η Λευκωσία και η Αθήνα δεν κρύβουν την έντονη επιφυλακτικότητά τους απέναντι στις αμερικανικές ιδέες και στη δυναμική που προσπαθεί να διαμορφώσει τώρα η Ουάσιγκτον. Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Θ. Πάγκαλος και ο κύπριος ομόλογός του κ. Ι. Κασουλίδης είχαν την Παρασκευή μακρά τηλεφωνική επικοινωνία στην οποία έγινε μια σοβαρή ανταλλαγή απόψεων επί των αμερικανικών προτάσεων. Ο κ. Πάγκαλος σημειώνει μιαν αντίφαση στην πορεία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων: ότι παρά τη βελτίωσή τους το τελευταίο διάστημα και παρά τη σύμπτωση αναλύσεων και απόψεων ανάμεσα στην Αθήνα και στην Ουάσιγκτον, ταυτόχρονα οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από την Ελλάδα να προβεί σε «μονομερείς υποχωρήσεις» απέναντι στην Τουρκία. Η ίδια παρατήρηση ισχύει, κατά την ανάλυσή του, και στην περίπτωση των νέων προτάσεων για το Κυπριακό. Η πρακτική συνέπεια της αναγνώρισης της τουρκοκυπριακής «οντότητας» θα είναι, προφανώς, η αλλαγή της βάσης των συνομιλιών καθώς η επίσημη κυπριακή κυβέρνηση θα αποποιηθεί το δικαίωμά της να εκπροσωπεί το σύνολο του πληθυσμού και θα υποβιβαστεί σε εκπρόσωπο της ελληνοκυπριακής κοινότητας μόνο. Αντίθετα, η τουρκοκυπριακή διοίκηση θα αναβαθμιστεί, καθώς θα υπέχει θέση επίσημης κυβέρνησης. Η δεύτερη (και σημαντικότερη) παρατήρηση είναι ότι όλες «οι προτάσεις της Ουάσιγκτον αφορούν διαδικαστικές πτυχές χωρίς όμως να δίνεται απάντηση στο βασικό ερώτημα: η διεθνής κοινότητα επιθυμεί μια Κύπρο ενιαία ή μια Κύπρο διχοτομημένη;».
Μια πρώτη γεύση των ελληνικών αντιδράσεων πήρε η αμερικανική διπλωματία προχθές, Παρασκευή, κατά τη συνάντηση που είχαν ο έλληνας υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ι. Κρανιδιώτης με τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα κ. Νίκολας Μπερνς και τον διευθυντή του Επιτελείου Σχεδιασμού Πολιτικής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Γκρέγκορι Γκρεγκ. Ο κ. Κρανιδιώτης ενημέρωσε τους Αμερικανούς ότι η Αθήνα θα υποστηρίξει τη Λευκωσία στην αντίθεσή της προς την αναγνώριση της τουρκοκυπριακής «οντότητας». Επίσης ανέπτυξε την ελληνική επιχειρηματολογία σύμφωνα με την οποία η αναγνώριση: (α) δημιουργεί προϋποθέσεις μόνιμης διαίρεσης και διχοτόμησης της νήσου, (β) δεν εξυπηρετεί τη σταθερότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπως φαίνεται άλλωστε και από τις αρνητικές τοποθετήσεις του Ισραήλ και της Αιγύπτου απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και (γ) επιβαρύνει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις καθώς τα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα που θα προκύψουν θα λειτουργήσουν αρνητικά και θα επιτείνουν τον ανταγωνισμό των δύο χωρών. Τις ίδιες σκέψεις διατύπωσε η ελληνική κυβέρνηση και προς τη Μόσχα, κατά τη συνάντηση του κ. Κρανιδιώτη με τον ρώσο ειδικό απεσταλμένο για το Κυπριακό κ. Βλαντίμιρ Τσιζόφ. Τέλος, ο κ. Κρανιδιώτης σε επικοινωνία του με τον κ. Κασουλίδη τού μετέφερε τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης προς τις αποφάσεις που επεξεργάζεται τώρα ο κ. Κληρίδης και η κυβέρνηση της Κύπρου.

--------------------------------------------------------------------

ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΧΟΛΜΠΡΟΥΚ
H ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και η στάση του Ντενκτάς
Α. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ Κυριακή 22 Ιουνίου 2003


Ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο αξίζει να συνομιλεί κανείς σε τακτά διαστήματα εφόσον θέλει να «πιάσει τον σφυγμό» του αμερικανικού κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής. Σκιώδης «υπουργός Εξωτερικών» των Δημοκρατικών, παρακολουθεί με ανησυχία τις διεθνείς εξελίξεις και με μια εντεινόμενη μελαγχολία καθώς απομακρύνεται συνεχώς το ενδεχόμενο επιστροφής του στην εξουσία. Συνομιλήσαμε μαζί του τηλεφωνικά και το πρώτο του σχόλιο για την αμερικανική εξωτερική πολιτική ήταν χαρακτηριστικό: «Οι δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ πήγαν καλά αλλά η επόμενη φάση μετά την επιχείρηση δεν μοιάζει να έχει πετύχει σε καμία από τις δύο χώρες». Και τι θα είχε κάνει διαφορετικά μια κυβέρνηση Γκορ; «Ορισμένα στοιχεία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δεν αλλάζουν, άσχετα με το ποιος είναι στην εξουσία. Ο Αλ Γκορ θα είχε επιδιώξει την ανατροπή τού Σαντάμ Χουσεΐν αλλά θα είχε χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους, θα ήταν πολύ πιο προσεκτικός στον τρόπο που θα έχτιζε τη συμμαχία μας πριν από τον πόλεμο».
Κατά την άποψή του «δεν υπάρχει άλλη επιλογή, το ρήγμα στις ευρωατλαντικές σχέσεις πρέπει να κλείσει και γρήγορα. H διαδικασία αυτή επιταχύνθηκε στη συνάντηση του G8 στο Εβιάν και πιστεύω ότι η ελληνική προεδρία συνέβαλε πολύ στην εκτόνωση του φορτισμένου κλίματος των τελευταίων μηνών».
Ο Χόλμπρουκ έχει μια εμμονή στο «πρόβλημα Ντενκτάς», απόρροια της αποτυχημένης μεσολάβησής του στο Κυπριακό. «Είχα, όπως ξέρετε, ένα όνειρο, την είσοδο μιας ενιαίας, διζωνικής Κύπρου στην EE» τονίζει και προσθέτει: «Είχα πιστέψει ότι η ένταξη στην EE θα αποτελούσε το κίνητρο που θα οδηγούσε στον ιστορικό συμβιβασμό το μεγάλο αυτό πρόβλημα. Δυστυχώς ο Ραούφ Ντενκτάς συνεχίζει να εμποδίζει την επίτευξη αυτού του στόχου και με τη συμπεριφορά του έχει βλάψει όχι μόνο τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων αλλά και 70 εκατομμυρίων Τούρκων. Είμαι εξαιρετικά δυσαρεστημένος από τον τρόπο που λειτούργησε ο Ντενκτάς, καθώς υπονομεύει τα συμφέροντα των ομοεθνών του με απροκάλυπτο τρόπο και για προσωπικές και μόνο φιλοδοξίες». Κατά τον Χόλμπρουκ «η μόνη ελπίδα είναι να παγιωθεί η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την άρση των περιορισμών διακίνησης στις δύο πλευρές και να πέσει έτσι οριστικά αυτό το κακέκτυπο του Τείχους του Βερολίνου».
Ο αμερικανός «μάγος της διπλωματίας», όπως συχνά αποκαλείται, δεν διστάζει να επιρρίψει ευθύνες στην τουρκική στρατιωτική ηγεσία και το βαθύ κράτος της Αγκυρας. «Πιστεύω ότι η Αγκυρα και ειδικότερα το τουρκικό γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων θα μπορούσαν να ασκήσουν πολύ μεγαλύτερη πίεση και επιρροή στον Ντενκτάς» αναφέρει και συμπληρώνει: «Πρέπει να σας πω ότι μου θυμίζει το άλλο μεγάλο εμπόδιο, τον άλλο τραγικό πρωταγωνιστή ο οποίος εμποδίζει την προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, τον Αραφάτ. Και οι δύο έχουν μια μακρά παράδοση στην εκπροσώπηση των λαών τους αλλά και οι δύο έχουν χάσει τις πιο πολύτιμες, σημαντικές ευκαιρίες για την εξεύρεση λύσης».
Στο ερώτημα «Γιατί δεν προτείνετε να ακολουθήσει η Ουάσιγκτον την ίδια τακτική απέναντι στον Ντενκτάς, να τον αγνοήσει δηλαδή και να επιβάλει έναν νέο συνομιλητή όπως είναι ο Αμπού Μάζεν για τους Παλαιστινίους;» ο Χόλμπρουκ απαντά διπλωματικά: «Δεν είναι κακή ιδέα, αλλά αυτή την απόφαση πρέπει να τη λάβει η κυβέρνηση Μπους, ξέρετε εγώ δεν είμαι πια στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ». Ο Χόλμπρουκ ισχυρίζεται ότι δεν έχει ακούσει τίποτε για την κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο τις τελευταίες εβδομάδες αλλά υπογραμμίζει πως «η Αγκυρα πρέπει να καταλάβει ότι αν θέλει πραγματικά να γίνει μέλος της EE, πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί ώστε να ενταχθεί και η Βόρεια Κύπρος στην EE. Είναι η μόνη ελπίδα για την Τουρκία για να βοηθήσει τον εαυτό της, τη δική της υποψηφιότητα».
Η ελληνική και η κυπριακή επιφυλακτικότητα εντείνονται λόγω της θετικής πορείας των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στη Λευκωσία. Οσο η Κύπρος βρίσκεται σε ενταξιακή τροχιά κατά την ανάλυση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών τόσο τα σχέδια της Τουρκίας για τη νήσο γίνονται ανέφικτα. Ακόμη και αν η εθνικιστική τριάδα των κκ. Μπουλέντ Ετζεβίτ, Ισμαήλ Τζεμ, Σοκρού Γκιουρέλ αποφασίσει να προχωρήσει στην ένωση του βόρειου τμήματος με την Τουρκία, θα έχει να αντιμετωπίσει τόσο μεγάλα πολιτικά και νομικά προβλήματα που το εγχείρημα θα καταστεί από την αφετηρία του προβληματικό. Η Αθήνα και η Λευκωσία εκτιμούν λοιπόν ότι δεν έχουν κίνητρο να αναλάβουν τη θέση του επισπεύδοντος τις διαπραγματεύσεις. Αντίθετα, αυτή τη φορά αισθάνονται ότι έχουν την πολυτέλεια να αναμένουν τη συμμόρφωση των Τουρκοκυπρίων με τα κριτήρια που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο το οποίο επεξεργάστηκε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων

---------------------------------------------------------------------

H Ελλάδα, η μπίρα και ο Χόλμπρουκ
* Ζούμε σε αυτή τη χώρα με την αυτάρεσκη ψευδαίσθηση πως όλοι ασχολούνται μαζί μας
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2005


Διαβάζοντας όσα γράφονται τις τελευταίες ημέρες, αρχίζει κανείς να πιστεύει ότι οι Μπους, Ράις, Μπερνς και Νίμιτς συσκέπτονται καθημερινά στον Λευκό Οίκο για να δουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα και τα Σκόπια, συναντώνται συχνά και «κάτι μας μαγειρεύουν». Φανταζόμαστε μυστικές συσκέψεις και απόρρητα σενάρια πίσω από βαριές κλειστές πόρτες.
Κάθε φορά που περνάμε μια τέτοια φάση ξεπηδάει από το παρελθόν μια μοναδική εμπειρία με τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.
Τον Μάιο του 1998 ο «μάγος της αμερικανικής διπλωματίας» βρισκόταν στην Κύπρο, πηγαινοερχόμενος μεταξύ προεδρικού και ψευδοπροεδρικού μεγάρου με ένα ακόμη σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού. Οταν άρχισε να καταλαβαίνει ότι η μεσολάβησή του θα του εξασφάλιζε μια θέση στη λίστα των πετυχημένων διπλωματών που αποδείχθηκαν losers στο Κυπριακό, ανακοίνωσε πως έδινε 48 ώρες προθεσμία στους Κληρίδη και Ντενκτάς να πουν «ναι» ή «όχι».
Επί δύο ημέρες τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν στις ελληνικές και τουρκικές εφημερίδες: «Τελευταία ευκαιρία για την Κύπρο», «Ο Κλίντον περιμένει το τηλεφώνημα Χόλμπρουκ». H προθεσμία έληγε ένα ζεστό, υγρό κυριακάτικο απόγευμα στην Κύπρο. Ο Χόλμπρουκ βγήκε δύσθυμος από το Προεδρικό, απέφυγε τις κάμερες και μπήκε στη λιμουζίνα που τον περίμενε. Αμέσως μετά ζήτησε από έναν γνωστό του δημοσιογράφο να τον ακολουθήσει. Το κονβόι ξεκίνησε με ταχύτητα και κατέληξε στην κατοικία του αμερικανού πρεσβευτή στη Λευκωσία. Οταν μπήκαν μέσα, έβγαλε τα παπούτσια του, άνοιξε μια μπίρα, άρχισε να τρώει φιστίκια και άνοιξε την τηλεόραση. H ώρα περνούσε και ούτε ο Κλίντον ούτε η Ολμπραϊτ τηλεφωνούσαν.
«Μα δεν θα τηλεφωνήσετε στον Κλίντον;» ρώτησε με αγωνία ο γνωστός του που περίμενε με αγωνία να ζήσει από πρώτο χέρι το διπλωματικό παρασκήνιο μιας ιστορικής στιγμής. «Μα τι λες, αγαπητέ μου» ήλθε η κεραυνοβόλος απάντηση. «Ηθελα να τελειώσω με αυτές τις καταραμένες συνομιλίες γιατί έχει ένα παιχνίδι φουτμπόλ που θα δω σε λίγο. Δεν θα το έχανα με τίποτε!».
Ο έλληνας επισκέπτης, ο οποίος λίγο ενδιαφερόταν για το φουτμπόλ, έφυγε και λίγο μετά άρχισε να χτυπά συνεχώς το κινητό του. Οι ερωτήσεις ήταν αγωνιώδεις: «Τι έγινε, τι του είπε ο Κλίντον;». Απάντηση δεν δόθηκε αλλά από τότε ο εν λόγω δημοσιογράφος έχει γίνει κατά τι κυνικότερος και πολύ δύσπιστος. Οταν ακούει για deadlines, ψάχνει να δει αν κάποιος αξιωματούχος έχει προγραμματίσει οικογενειακές διακοπές. Οταν ακούει ή διαβάζει πληροφορίες για «μυστικές συναντήσεις», αναρωτιέται πόσο έξω πέφτει βασισμένος σε όσα βλέπει περιμένοντας έξω από τις κλειστές πόρτες.
Ζούμε σε αυτή τη χώρα με την αυτάρεσκη ψευδαίσθηση πως όλοι ασχολούνται μαζί μας, πως η Ουάσιγκτον, ο ΟΗΕ και άλλοι ξέχασαν το Ιράκ ή την Κορέα και ασχολούνται με την ονομασία των Σκοπίων. H αλήθεια είναι πως αυτοί που ασχολούνται μετριούνται στα δάχτυλα, βαρέθηκαν να περιμένουν μια λύση και μάλλον βιάζονται να ανοίξουν... μια μπίρα για παρηγοριά, δεδομένου ότι ξέρουν ότι σαμπάνια σε τελετή υπογραφής συμφωνίας για Σκοπιανό ή Κυπριακό δεν θα γευθούH Κύπρος κακέκτυπο του Τείχους του Βερολίνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...