14 Μαΐ 2012

Η Αλέκα Παπαρήγα σχολιάζει ιστορικά ζητήματα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας



Η Αλέκα Παπαρήγα σχολιάζει ιστορικά ζητήματα του ΚΚΕ

Η συνέντευξη της Γ.Γ. του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά, είχε ευρύτερο περιεχόμενο. Για τις ανάγκες του «συντυχ@ννουμε» επιλέξαμε την ενότητα που αφορούσε αποκλειστικά τις θέσεις της σε θέματα ιστορίας του κόμματος.
Ο δημοσιογράφος θα θέσει στην κ. Παπαρήγα μια σειρά από ιστορικά ζητήματα που απασχόλησαν και εξακολουθούν να απασχολούν το ΚΚΕ, το τελευταίο διάστημα. Είναι γνωστό, ότι ιστορικά ιδεολογικά κόμματα, όπως τα κομμουνιστικά, ανατρέχουν συνέχεια στην ιστορία τους για να αντλήσουν στοιχεία της ταυτότητας τους, αφού αποτελούν συνέχεια μιας ιδεολογίας που κτίζεται ή κατακτιέται στο πέρασμα των χρόνων. Μια τέτοια επιστημονική εργασία ωστόσο δεν φτάνει εύκολα στην ολοκλήρωση της, αφού περνά μέσα από μια σειρά προβλήματα, υποκειμενικής, ή αντικειμενικής φύσης.
Το ΚΚΕ, όπως αναφέρει η κ. Παπαρήγα, αμέσως μετά τη νομιμοποίηση του το 1974, έθεσε σαν ένα από τους βασικότερους στόχους του, τη συγγραφή της ιστορίας του. Αποτέλεσμα όλης αυτής της πνευματικής κινητοποίησης ήταν η συγγραφή, μέχρι στιγμής, δύο πολυσέλιδων δοκιμίων που καλύπτουν χρονολογικά τα γεγονότα από την ίδρυση του κόμματος (1918) μέχρι και τη πτώση της Χούντας (1974).
Ο Παπαχελάς αρχίζει τις ερωτήσεις του από το ζήτημα της (ιστορικής) αποκατάστασης δυο μεγάλων μορφών του ΚΚΕ. Του πρώην Γραμματέα Νίκου Ζαχαριάδη και του κορυφαίου παρτιζάνου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη. Και οι δυο αυτές προσωπικότητες αποκαταστάθηκαν ιστορικά, πρόσφατα από το κόμμα, μετά από πολλές παροτρύνσεις προς την ηγεσία, από τα απλά μέλη. Ο Άρης, δεν έγινε ωστόσο μπορετό να αποκατασταθεί και κομματικά, αφού η μη αποδοχή από μέρους του της συμφωνίας της Βάρκιζας (1945) σε αντίθεση με την απόφαση της ηγεσίας, παραβίασε και εξακολουθεί να παραβιάζει την κομματική τάξη.
Για τον πρώτο τόμο, η κ. Παπαρήγα θα συμπληρώσει, ότι χρειάστηκε να δουλευτεί αρκετές φορές, ώστε να πάρει την τελική του μορφή μετά από 18 χρόνια.
Ο Δεύτερος τόμος θα αρχίσει να γράφεται μετά την απόφαση του 12ου Συνεδρίου του κόμματος (1987). Λαμβάνοντας μια πιο σύγχρονη μορφή σε σχέση με τον πρώτο, δεν ήταν απλώς μια συλλογή κομματικών εγγράφων, αλλά μια ευρύτερη καταγραφή της ιστορίας του τόπου, πάντα βέβαια ιδωμένη από την ιδεολογική σκοπιά του κόμματος. Στον τόμο αυτό θα υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, οι κρίσεις για τον Ζαχαριάδη και Βελουχιώτη, η πορεία του Κυπριακού, η δικτατορία της 21ης Απρίλη κλπ.
Για το ΚΥΠΡΙΑΚΟ, η γραμματέας του ΚΚΕ, θα εκφραστεί με ένα είδος έκπληξης, για τη σημασία που έχει, όπως τόνισε, στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, παρόλο που σήμερα το αντιμετωπίζουμε ως διεθνές ζήτημα!
Με παρόμοιο πνεύμα θα μιλήσει και για την ιστορική αποτίμηση της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967 – 1974). Θα πρέπει να ξαναδούμε το ιστορικό αυτό φαινόμενο και να αναζητήσουμε ξανά τις αιτίες που το δημιούργησαν, επεσήμανε.
Η συζήτηση θα περιστραφεί στη συνέχεια στα ζητήματα αυτοκριτικής του κόμματος σε σχέση με τις ευθύνες της πολιτικής του στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης, των Δεκεμβριανών και του Εμφυλίου. Η κ. Παπαρήγα παρόλη την προσπάθεια της να υπερασπιστεί ιστορικά το κόμμα της, δεν θα καταφέρει να δώσει απαντήσεις στα καινούργια ζητήματα που θέτει η σύγχρονη ελληνική ιστοριογραφία. Δεν ιδιοποιήθηκε εξάλλου ποτέ της την ιδιότητα του ιστορικού. Στο δεύτερο δοκίμιο πάντως, όπως ισχυρίστηκε, υπάρχουν αρκετά σημεία αναθεωρήσεων και αυτοκριτικής, χρήσιμα για το σήμερα.
Η διαφύλαξη και χρήση των αρχείων ήταν το τελευταίο θέμα που έθιξε η συζήτηση. Η κ. Παπαρήγα θα μας θυμίσει την καταστροφή τους, από τις πλημμύρες του Ποδονίφτη, πριν από πολλά χρόνια στα υπόγεια του Περισσού. Θα αναφερθεί στο μεγαλεπήβολο σχέδιο διάσωσης και αποκατάστασης τους, που ακόμα συνεχίζεται και θα τελειώσει με το αισιόδοξο μήνυμα της (με επιστημονικούς κανόνες), ψηφιοποίησης και έκθεσης των πρωτότυπων.
Τα πρωτότυπα των αρχείων αυτών συμπλήρωσε, θα τοποθετηθούν σε σύγχρονο κατάλληλα εξοπλισμένο κτίριο που θα κτιστεί μελλοντικά (αφού τελειώσει η κρίση), ενώ ένα μεγάλο μέρος τους βρίσκεται ήδη στην οικία Χαρίλαου Φλωράκη στο Χαλάνδρι, που έχει μετατραπεί σε μουσείο της ιστορίας του κόμματος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...