«Έτσι ξαφνικά», που θάλεγε και το τραγούδι του Ρέμου, εμφανίστηκαν στην «ρημαγμένη από τουρισμό» Αθήνα, τα Χρυσά παιδιά της Αυγούλας.
- Γιατί παρακαλώ;
Η ερώτηση απευθύνθηκε, μετά το πρώτο σοκ, στον έσχατο της πορείας, καθώς προσπαθούσε να σιάξει τη σημαία του. Πρόσωπο φυσιολογικό, επαρχιώτη εθνικιστή, με απεριποίητο μούσι και ήπιο ταλαιπωρημένο βλέμμα.
- Για να τονίσουμε το φρόνημα των Ελλήνων! Η «αγέρωχη» απάντηση του.
Τον είδα ότι το πίστευε. Ότι πράττει έργο ιερό για την πατρίδα του. Δεν είναι μόνο το «militaire» «Εγέρθητι», που αφυπνίζει, είναι και τούτο το νέο, το «φανταρίστικο» ΦΡΟΝΗΜΑ, που δονεί καρδιές και εθνικές συνειδήσεις.
Η κουβέντα δεν μπόρεσε να συνεχιστεί , ένα νέο «στρατιωτικό» παράγγελμα του επικεφαλής, ματαίωσε κάθε προσπάθεια σταδιακής εξημέρωσης του καινοφανούς στην καθημερινότητα μας, μαύρου θεριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου